9 กรกฎาคม 2545 16:07 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เธอเดินควงเขาคนนั้น
แล้วยังหันมายิ้มเยาะฉัน
มีความสุขใช่ไหมที่ทำกัน
จนผู้หญิงอย่างฉันต้องช้ำใจ
อย่าตอกย้ำกันอีกเลย
แค่นี้ก็เฉยแทบไม่ไหว
ซ้ำเติมกันอีกเพื่ออะไร
หรือไม่สาแก่ใจนะคนดี
9 กรกฎาคม 2545 16:01 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เราก็เคยรู้จักเคยชิดใกล้
แต่ฉะไหนพอไกลเป็นอย่างนี้
ทั้งที่เคยทักทายเป็นอย่างดี
มาวันนี้เธอกลับทำเฉยเมย
คิดว่าฉันไม่สำคัญแล้วใช่ไหม
เห็นทำไม่รู้จักแล้วทำเฉย
เธอเห็นฉันแล้วทำเป็นไม่คุ้นเคย
ฉันรู้เลยว่าเปลี่ยนแปลงไป
9 กรกฎาคม 2545 15:52 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เคยนึกห่วงกันบ้างไหม
ที่อยู่ไกลกันอย่างนี้
แต่ฉันสิห่วงคนดี
เพราะฉันมีความผูกพันธ์
กับวันเวลาเก่าๆ
ที่เรานั้นมีร่วมกัน
ทุกข์สุขเคยแบ่งปัน
ไม่มีวันจะลืมเลือน
9 กรกฎาคม 2545 13:58 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ฉันไม่ใช่ของเล่นที่เธอซื้อ
คิดจะยื้อจะแย่งเอาไปได้
หากอยากได้ทั้งตัวและหัวใจ
เอาความรักมาให้สิคนดี
9 กรกฎาคม 2545 13:50 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เดิมทีเราเคยรักกัน
เคยร่วมฝันฝ่าฟันด้วยกันมา
แต่วันนี้เธอกลับมาอำลา
เพียงเพราะว่าเธอมีใจให้กับเขา
เขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน
อยู่ชิดใกล้ตัวเธอและตัวเรา
เคยช่วยปลอบใจฉันยามที่เศร้า
คือเพื่อนเรานี่เองที่แย่งแฟน