นักรบคนกล้า

โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

แกร่งกล้าคลุมหน้าผ้าดำ.........ยืนค้ำเชิงชุมกลุ่มใหญ่
ออกหน้าดาหน้ากล้าไกร.........นักรับศรีวิชัยยรรยง
ทัพธรรมล้ำเลิศจำรัส..............เศกสัตย์สมมุติสงฆ์
ห่มกรักปักกลดปลดปลง..........ถือธงทัพธรรมอำไพ

วารหนึ่งสัตว์ป่าอาธรรม์...........สังวาสรวมกันหมู่ใหญ
ห้อยโหรโจรป่า ฉไกร..............ระรานร่านไปในนาคร
ปิดหน้าคลุมหน้าผ้าดำ.............ดาบเปลวเลวทำสลอน
มั่วเมาเคล้าเสพย์กินนอน.......ปล้นทรัพย์อับอ่อนจรรยา
มันเอาเจ้านายเป็นเกราะ.......แสนเสาะเสกสรรค์สรรหา
อ้างทำเพราะองค์จักรา............แต่กระทำจัณฑาล์กาลี
จารึกไว้ในจดหมายเหตุ.........วารหนึ่งประเทศบัดสี
โจรป่าคลุมหน้าอารี.................เข้าตีเข้าต่อยประชา
ณ สถานีโทรทัศน์แห่งหนึ่ง......ฉุดดึงดั่งเป็นเมืองป่า
ทุบทำลายสลายทัรพย์อัปรา......ให้ศาสดาท่านได้สมใจ
จีนกบฏสุดอดชมชื่น................สมคืนสมวันฝันใฝ่
จะมล้างประชาธิปไตย..............ด้วยอัตตาแหละข้าไทของกู
ร่วมกับมหาทุศีล......................อยากกินไก่วัดอยู่อักขู
ยิ้มร่าเริงราน่าดู......................เจ้ากูแสนภิรมย์สมจินต์
ยืนรอคอยโบกมือหยับๆ...........ให้เแมงเม่าอาภัพพลัดถิ่น
บินกรูไล้เริงเพลิงภิณฑ์............อาตมาทั้งสิ้นยินดี
สามจังหวัดชายแดนภาคใต้.....ร้อนภัยร้อนไฟอึงมี่
รักรบศรีวิชัยทำไมมี................จึงหนีพวกพ้องตนมา
แทนจะช่วยด้วยชาติปกป้อง.....ดีกว่ากู้ร้องกลั่นกล้า
เป็นทาสจีนคดโฉดช้า..............กระทำกรรมกล้าเกินการณ์
พิศแล้วเร่งตรองเอาเถิด..........จักเชิดจักชูว่าหาญ
ศรีวิชัยนักรบคนพาล...............แล้วบ้านเมืองอยู่อย่างไร
ฤา ยังเห็นดีเห็นประเสริฐ........จะละเมิดของสูงก็ย่อมได้
จะระรานหาญหักผู้ใด..............ก็ยังพร้อมจะยอมให้อยู่เหมือนเดิม