ฤ ฟ้าจะอาเพศ

โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

ลมกระโชกพายุโบกโบยซัดสาด
ชุติวาบปลาบแรงแสงฟ้าฟาด
ให้หวั่นหวาดขาดกลัวในหัวใจ

ฤ ดาวเดือนเคลื่อนขับกลับอาเพศ
ถ้วนขอบเขตชัณฑ์คร้ามอกหวามไหว
ร้องระเริงเพลิงรุมดั่งสุมไฟ
ฤา เพลงยาวทำนายไว้จะกลับจริง

ภริยาจะฆ่าเสียซึ่งคุณผัว
คนชั่วจะกลับเจริญยิ่ง
พระเสื้อเมืองจะเล็งแลนิ่ง
พระกาฬสิงสู่เร้าเข้ามาผลาญ

เพราะบังอาจ กราดกล้าท้าเทเวศน์
หมิ่นภูเมศวร์จอมไทยมไหสวรรค์
พึ่งบรมบุญญา อ้ายอาธรรม์
ยังสาปสรรค์ศัพท์ได้ประไรมี

เกณฑ์กบฏ คดขัดจัดทรุยศ
ฉิบหายหมดสยามใยไร้ศักดิ์ศรี
ให้"จีนตรอก"ออกมาหยามทำกลี
หมิ่น ภูมี จอมประเทศเหนือเกศได้

ไหว้พระกาฬจงราญมันให้สรรสาป
พระเสือ้เมืองกระทำย้ำฉิบหาย
พระทรงเมืองจงอุบัติภัย
ให้สมกับที่หมิ่นไท้ ทรงศักดิ์

เทพยุตาอารักประจักษ์เถิด
อ้ายจีน มันละเมิดลุโทษหนัก
ให้ฉิบหายกลายลับดับพรรค
ให้สมศักดิ์ที่ทำไว้ในแผ่นดิน
 
เทวดารักษาเศวตฉัตร
โปรดกำจัดมารภัยลงไปสิ้น
บารมีพระแสงขรรค์ผลาญชีวิน
สาปสิ้นเสี้ยนสัตว์ อุบัติร้าย

อะไรก็ยอมได้ แต่กับพระเจ้าอยู่หัว ผมยอมไม่ได้..........