9 สิงหาคม 2549 23:14 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
เป็นคนเพ้อนั่งเหม่อละเมอหา
อ่อนล้ามิรู้ว่าเธอว่างไหม
ด้วยเธอเป็นเจ้าของใจคนไกล
โปรดได้ไหม14 นี้กลับมาทัน
9 สิงหาคม 2549 23:09 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
รอวันใหม่ปีหน้าที่ฟ้าเปิด
รอรักเกิดในใจที่พี่หมาย
ไม่หรอกนะที่จะรอจนวันตาย
แต่มิคลายรักเธอมิรู้ทำไงอะ
ไม่ได้อยากอยู่ไกลหรอกนะเนี่ย
เลยบอกเตี่ยอยากเกิดเป็นราหู
แม่ก็บอกอยากลองก็เป็นดู
เดินตกคูตัวดำก็จำยอม
ได้เกิดเป็นราหูอมจันทร์เจ้า
ทุกค่ำเช้าจะบังเธอมิรู้หาย
ไม่ยอมให้ภัยใดมากล้ำกลาย
จนชีพวายหากเพียงเธอไม่ไล่กัน
เตรียมกาละมังไว้ด้วยนะ