24 พฤษภาคม 2554 13:26 น.
โอ้ละหนอ
โอ้นรกอกตันวันหมาหอน............
ผีพรายฟ้อนเริงร่ามาไหวไหว
ทั้งผีห่าซาตานเบิกบานใจ
เริงร่าในไฟฟอนเพลิงอันเริงร้อน..........
ระเริงร่ายส่ายก้นกระดกหาง
ในไฟพรางพรายภูตทั้งคูตรหนอน
สารพัตส่ำสัตว์สะบัดกร
ร่ายรำฟ้อนเริงร่าดังบ้าไป..............
จะดีชั่วตัวเราก็เท่านี้
แค่ธุลีดินเดียวในต่ำใต้
สารพันสรรวาจามาว่าไว้
เพื่อดาลใจดลคนให้ได้คิด............
โอ้นรกอกทรุดวันหยุดโลก
จะวิโยคโศกศัลย์สวรรค์ปิด
โอ้นรกอกตันวันสิ้นคิด
ขอสักนิก"คิดก่อนเลือก"นะเพือกพ้อง...........
22 พฤษภาคม 2554 00:59 น.
โอ้ละหนอ
คนชำรุด ชำเรา เราทุกอย่าง
คนชำรุด ผุดพร่าง กลางเมืองใหญ่
คนชำรุด ดุจผีพราย กรีดกรายไป
คนชำรุด เพ่นพล่านใน ปรัตยุบัน
ช่างน่ากลัว หัวใจ คนชำรุด
ดูประดุจ ผีห่า ซาตานนั่น
มันหลอกหลอน ลวงล่อ สารพัน
ทุกคืนวัน คนชำรุด ผุดโผล่มา
ใครเป็นใคร ฉันไม่รู้ ดูไม่แจ้ง
เขาจัดแจง แถลงเรื่อง เขื่องนักหนา
เขาอวดอ้าง สารพัน สรรกล่าวมา
ไม่รู้ว่า จะทำได้ แค่ไหนกัน
ในวันนี้ กับวันหน้า ถ้ามาถึง
คนชำรุด เหล่านี้พึง ตระหนักมั่น
ว่าเคยกล่าว สัญญา สารพัน
วันหนึ่งนั้น ทำได้ไหม ก็ไม่รู้
แต่วันนี้ ที่พบเห็น คนชำรุด
โอ้อวดดุจ เทวดา น่าอดสู
คนชำรุด โอ่อวด กันน่าดู
เร่งรุดชู แต่ลมปาก กระดากใจ
แต่ละคน สรรหา มาหว่านล้อม
บอกว่าพร้อม และมี แต่จะ"ให้"
ทั้งลดแลก แจกแถม แจมกันไป
ช่างกระไร ในหัวใจ คนชำรุด
เราก็คง จะชำรุด กันทั้งบาง
ทั้งหัวใจ และร่าง ก็ชำรุด
ถูก"ชำเรา ความคิด" ไม่ได้หยุด
ทั้ง"ชำรุด" และ "ชำเรา" เอาเข้าไป..........
21 พฤษภาคม 2554 14:57 น.
โอ้ละหนอ
หลานน้อยกลอยใจเรียกป้าจ๋า
วันนี้เขาเล่ามาว่า......โลกจะแตก......
หนูนี้นะกลัวซะจนปอดแหก
ถ้าโลกแตกเราจะทำไงดีหว่า..........
โถ.....หลานน้อยกลอยใจแม่คุณเอ๋ย
ยังไม่เคยยินคำ.....เขาเล่าว่า.........
หลานเป็นทุกข์ตั้งแต่ตื่นลืมตา
ไม่กินข้าวกินปลาเพราะคำเขา........
เขาเป็นใครเล่าว่ามาเช่นนี้
หลานคนดีของป้าอย่ามัวเขลา
"เขาเล่าว่าเอาห้าหาร"คงบรรเทา
อย่ามัวเมาคำเขาเล่าว่า....มาให้ฟัง
ให้หลาน"ฟังหูไว้หู"นะหนูจ๋า.......
โลกอยู่มาหลายกัปกัลป์ยังอยู่ยั้ง
อีกหลานล้านปีดอกกว่าจะพัง
หนูเมื่อฟังก็ยั้งคิดจิตตรองดู.........
เขาบอกว่า.....เย็นนี้โลกแตกแน่
หนูคงแย่จะทำไงดีเล่าหนู
หนูอยากทำอะไรให้คิดดู
แล้วหนูก็รีบทำดีไหมจ๊ะ...........
นี่ก็ใกล้พระอาทิตย์จะตกดิน
ถ้าโลกไม่พังภินท์วันนี้นะ
ต่อไปใครเขาว่า........หนูก็จะ
ไม่เชื่อเขาละนะจ๊ะคนดี............
17 พฤษภาคม 2554 23:46 น.
โอ้ละหนอ
ฝนตกขี้หมูไหล
คนจัญไรมาพบกัน
โบราณขานไว้นั่น
หรือว่ามันจะเป็นจริง............
ฝนตกนรกรั่ว
มันยิ้มยั่วน่ากลัวยิ่ง
เมื่อคืนตกมากจริง
ฉันนอนนิ่งฟังฝนพราย.........
ฝนมากลงจั่กจั่ก
ท่วมทุกมรรคถนนราย
กลับกลายเป็นธารสาย
บนถนนของคนเมือง..........
เดือดร้อนกันถ้วนทั่ว
เห็นไหมตัวจัญไรเขื่อง
วางก้ามทั่วทั้งเมือง
จะมีเรื่องอันใดฤา...........
ฝนตกขี้หมูไหล
คนจัญไรจะลุกฮือ
คนดีจะเหลือหรือ
จะเชื่อถือกับผู้ใด.........
ฝนตกขี้หมูไหล
คนจัญไรมาคลาไคล
หันมองไปทางไหน
ก็พบได้แต่ทางตัน............
พึ่งใครไม่ได้แล้ว
คงไม่แคล้วจะอาสัญ
บรรลัยทั่วไปนั่น
หมดหวังกันในวันนี้.............
ได้แต่นอนร้องไห้
คนดีไซร้หาไม่มี
ทั่วทั้งผืนปฐพี
ที่พบเห็นเป็น........(ตัว)จัญไร!
16 พฤษภาคม 2554 14:23 น.
โอ้ละหนอ
ตระเตรียมดอกไม้บานงามสล้าง
บรรจงจางคประดิษฐ์สถิตย์ไหว้
วันนี้จะไปทำบุญกุศลใหญ่
ที่วัดในเจดีย์หลวงปวงคนเมือง
มีจารีตประเพณีที่แก่เก่า
บุราณเนานมนานมานับเนื่อง
ฮีตบูชาอินทขีลเสาหลักเมือง
เชียงใหม่เวียงสืบก่อนเก่าแต่เนามา
เพื่อบูชาเสาหลักเมืองอินทขีล
เพื่อให้ฝนหลั่งรินต้องพรรษา
เพื่อชีวิตมุ่งสู่ธรรมตามมรรคา
เพื่อชีวาสุขสมและร่มเย็น
บรรจงเด็ดเล็ดริดปลิดก้านดอก
เสียบลงจอกกรวยใบตองของที่เห็น
อีกธูปเทียนเวียนไหว้แม่เนื้อเย็น
คืนวันเพ็ญจะบูชาไว้หน้าพระ
สระสรงองค์เอวแม่เนื้ออ่อน
อรชรอ่อนหวานดาลระดะ
ถือตะกร้าดอกไม้ไปไหว้พระ
เพื่อพุทธะองค์วันทาในครานี้
ที่เจดีย์หลวงใหญ่ในกลางเวียง
สไบเฉียงห่มหุ้มอุ้มฉวี
ใส่ขันดอกบอกไหว้พระธรณี
อินทขีลหลักเมืองนี้มีมานาน
ทำบุญใหญ่ในนี้เจดีย์หลวง
ชาวเมืองปวงเวียงเชียงใหม่สนุกสนาน
สรงน้ำพระเจ้าแสนห่าฟ้าประทาน
ช่างเบิกบานเป็นสุขล้ำคืนวันเพ็ญ
หน้าส่วนตัว
2574
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
