28 เมษายน 2554 00:52 น.
โอ้ละหนอ
จากรากหญ้าถึงนายกอกเดียวกัน
ทุกชนชั้นเขียวเหลืองแดงทุกแสงสี
ทั้งนักร้องนักเลงพระเณรชี
มาที่นี่บนเวทีนักแสดง..............
มาแข่งขันประชันกันทุกบทบาท
มาประกาศตัวตนทุกหนแห่ง
เพื่อจะก้าวสู่จุดหมายตามลายแทง
เพื่อสำแดงคำว่า"ประชาธิปไตย"...........
ขอปรบมือให้คนไทยใจกล้าแกร่ง
นักแสดงบนเวทีชีวิตใหญ่
คารวะทุกผู้อย่างจริงใจ
ที่มุ่งสู่เส้นชัยในวันนั้น............
จะติดตามละครนี้ทุกวี่วัน
ดูชนชั้นหลายหลากมากสีสัน
การแสดงนี้เข้มข้นขึ้นทุกวัน
เพื่อรางวัลบนเวทีของชีวิต...........
จะรอดูทั้งผู้แพ้แลชนะ
จะรอดูว่าจะถูกหรือผิด
จะรอดูผลสุดท้ายในความคิด
จะรอดูชนิดไม่กระพริบตา............
28 เมษายน 2554 00:39 น.
โอ้ละหนอ
หัวใจพี่วางไว้ให้ที่ใต้หมอน
เพื่อให้น้องหนุนนอนนะจอมขวัญ
เมื่อเอนกายก่ายกอดทอดเนื้อนวล
ก็แล้วล้วนหัวใจพี่ที่ชิดเชย
แก้มแนบแก้มใจแนบใจที่ใต้หมอน
ก่อนเจ้านอนกราบพระกับเขนย
พี่ก็กราบพร้อมนวลนะไม่ละเลย
ให้ทรามเชยหลับสนิทในนิทรา
27 เมษายน 2554 13:02 น.
โอ้ละหนอ
เดินทางสู่อนาคตที่งดงาม
เพื่อติดตามถามหาในสิ่งฝัน
ไต่สะพานสายรุ้งวิจิตรพลัน
เพื่อถึงวันก้าวให้ถึงซึ่งเส้นชัย.........
อนาคตอันงดงามรอเธออยู่
เธอจงสู้อุปสรรคอันยิ่งใหญ่
เพื่อวันหนึ่งเธอก้าวถึงซึ่งเส้นชัย
"ฝันเป็นจริง"เธอทำได้ใช่ไหมเธอ..........
17 เมย.54
เขียนให้กำลังใจเพื่อนลูกไปสอบพยาบาลทหารบก.....
แหละวันนี้............เธอโทรมาบอกผลสอบ.........
เธอก็ทำสำเร็จได้ในที่สุด
ไปถึงจุดเริ่มต้นคนสู้ฝัน
เริ่มก้าวเดินในชีวิตวิจิตรพลัน
เพื่อถึงวันก้าวไปสู่ประตูชัย................
ยินดีกับความสำเร็จของน้องนิว.........
21 เมษายน 2554 23:17 น.
โอ้ละหนอ
"คำโกหกหน้าตาย"ไม่อายปาก
จนฉันอยากถามไถ่ไม่อายหรือ?
โกหกหน้าด้านด้านให้เขาลือ
ฉันคนซื่อจำต้องเชื่อเมื่อเธอลวง................
ตกในภาวะจำยอมตรอมใจนัก
เหมือนจมปลักในโคลนตมจมในห้วง-
เหวลึกล้ำคำเล่าที่เขาลวง
ดังติดบ่วงห้วงเหวอันเลวร้าย................
ไม่มีทางหลุดพ้นคำคนลวง
ไม่มีทางหลุดจากบ่วงความห่วงหาย
โกหกซ้ำโกหกซากฉันอยากตาย
โกหกได้หน้าตาย"อายไม่เป็น"..............
จะโกหกเช่นไรก็ได้นะ
เธอนั้นจะเสกสรรปั้นให้เห็น
เราก็ต้องยอมรับฟังอย่างที่เป็น
ปากเหม็นเหม็นที่เธอเค้นให้เป็นไป...............
น่าละอายชายชาติอาชาไนย
มีหัวใจมีลิ้นเล่ห์ที่เฉไฉ
ยอมรับแล้วคำโกหกตลกไป
ฟังไม่ได้ก็ต้องฟัง"ตายทั้งเป็น".................
เรานั้นตายทั้งที่ยังหายใจอยู่
รู้ทั้งรู้แต่จนใจให้ขุกเข็ญ
อนิจจาน่าเศร้าเขลาลำเค็ญ
จบประเด็น"คำโกหก"ตลกร้าย!.............
21 เมษายน 2554 19:16 น.
โอ้ละหนอ
กระต่ายตื่นตูม...........
มะพร้าวหล่นตุ๊ม
ไม่มีอะไร..........
หน้าส่วนตัว
1955
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
