27 สิงหาคม 2553 12:33 น.
โอ้ละหนอ
..... เพลงระบำการอำลามารำร่าย
กระซิบพรายร่ายมนต์ความหม่นหมอง
การลาจากก็เป็นไปตามครรลอง
จะเรียกร้องใดใดไม่ได้เลย
..... จะยื้อยุดฉุดไว้ก็ไม่อยู่
มัจจุราชรอดูอยู่เฉยเฉย
สะอื้นพร่ำร่ำไรไม่ภิเปรย
อย่างคุ้นเคยแต่เงียบเงียบและเฉียบพลัน
..... ถึงเวลาการจากพรากกระชากขวัญ
มาทันควันทันใดจนใจสั่น
พญาโศกโศกศัลย์ในคืนวัน
เหลือแต่รันทดท้อทรมัน
..... ผู้ลาจากเริงระบำการอำลา
ผู้อยู่หลังมีน้ำตาเป็นเพื่อนฝัน
ผู้ไปแล้วไปลับดับชีวัน
ปล่อยให้ฉันเหว่ว้าน้ำตานอง
...... เพลงระบำการอำลามาเริงร่าย
น้ำตารายร่วงพรายให้หม่นหมอง
มัจจุราชคร่าชีวิตปลิดทำนอง
พญาโศกโศกร่ำร้องตอนจากลา...........................
22 สิงหาคม 2553 19:07 น.
โอ้ละหนอ
ฉันตกลงตัดสินใจในวันนี้
พร้อมแล้วที่จะทำการงานยิ่งใหญ่
งานที่ทำไม่ต้องกล่าวอวดบอกใคร
ปิดทองไว้ที่หลังพระสละตน
ยังไม่รู้ว่าจะผ่านการทดสอบ
ตามระบอบระเบียบเฉียบฉงน
แต่ก็ไม่ย่นระย่อจะขอทน
ให้ผ่านพ้นช่วงของการฝึกงานไป
ถ้าบุญมีวาสนาพาส่งเสริม
คงได้เติมต่อฝันอันสดใส
จะนำพาช่วยผู้คนให้พ้นภัย
ฝันยิ่งใหญ่ไม่เกินฝันฉันจะทำ
แม้เป็นงานปิดทองที่หลังพระ
ก็สละกายใจได้ไม่พูดพร่ำ
เพื่ออุทิศช่วงชีวิตกุศลนำ
พาผู้คนผู้เพลี่ยงพล้ำให้พ้นภัย
2 สิงหาคม 2553 22:19 น.
โอ้ละหนอ
วันนี้แม่อายุครบแปดสิบสาม
น้อมกราบกรานแม่นั้นผ่านอักษร
ลูกหลานแม่ที่อยู่ใกล้อำนวยพร
ลูกนี้ไกลก็ส่งกลอนมาอ้อนใจ
ขอให้แม่สุขสันต์ในวันเกิด
ให้สุขเลิศล้ำค่ากว่าวันไหน
และสุขสุขสุขยิ่งทุกวันไป
ให้สุขใจสุขกายสบายตัว
ให้อายุแม่ยืนหมื่นหมื่นปี
ให้อยู่ดีเป็นมิ่งขวัญแก่ทูนหัว
ลูกอบอุ่นในหัวใจไม่หวั่นกลัว
ขอพรทั่วทุกแหล่งหล้ามาคุ้มครอง
แม้อยู่ไกลเพราะภาระและหน้าที่
แต่ดวงใจดวงนี้ทั้งสี่ห้อง
กตัญญูรู้คุณแม่"กรองทอง"
วันที่สองสิงหามาอวยพร.......