22 ธันวาคม 2553 09:32 น.
โอ้ละหนอ
สอบกลางภาคยากมากไม่อยากเซด.........
ชวนปวดเฮดแม่จ๋าอย่าว่าหนู.........
หากคะแนนออกมาไม่น่าดู..........
เฉลี่ยอยู่ที่สามกว่าก็คงดี............
ลูกชายบ่นว่ายากนักลูกรักเอ๋ย........
แม่ก็เคยยากมาก่อนก่อนหน้านี้........
อดทนนะลูกรักจักได้ดี.........
จะได้มีอนาคตที่งดงาม.............
อุตส่าห์ตื่นตีสี่มากี่ครั้ง........
เพื่อจะตั้งหน้าเพียรไม่เกรงขาม........
อ่านหนังสือแต่เช้าทุกโมงยาม........
อนาคตจะงดงามยามจบเรียน.........
แม่ก็หวังอยู่แค่นี้ที่แม่หวัง........
ขอลูกยังชีพอยู่ด้วยขีดเขียน........
หากลูกนี้มีมานะและพากเพียร........
จบเล่าเรียนมีอนาคตที่งดงาม.............
19 ธันวาคม 2553 21:39 น.
โอ้ละหนอ
วันเวลาผ่านไปคล้ายดั่งฝัน
ผ่านคืนวันผ่านเดือนปีคล้ายคลี่ฝัน
หลับแล้วตื่นพลิกฟื้นผ่านคืนวัน
เดือนปีนั้นผันผ่านไม่นานเลย..........
อีกปีแล้วหรือนี่ที่ผ่านพ้น
แต่ละคนทำอะไรให้เฉลย
ปีที่จะผันผ่านวันล่วงเลย
อย่าเฉยเมยไตร่ตรองดูให้รู้จริง..........
คิดทบทวนหวนหาเวลาล่วง
อย่าหลอกลวงคิดไปไม่หยุดนิ่ง
วันเวลาผ่านไปไม่ประวิง
ทุกทุกสิ่งไม่หยุดนิ่ง......กาลเวลา
จากวัยวันผันผ่านไม่นานหรอก
อยากจะบอกเพิ่งคลานเดินเพลินนักหนา
พริบตาเดียวผ่านพ้นไปในพริบตา
วัยชรามาเยือนเหมือนฝันไป............
โอ้ว่าชีวิตนั้นใยสั้นนัก
เหมือนเพิ่งจักลืมตาตื่นพลิกฟื้นใหม่
ยังไม่ทันทำในสิ่งที่ตั้งใจ
ยังเดินไปไม่ถึงฝันที่มั่นคง...........
จะผ่านพ้นปีนี้ไม่กี่วัน
ให้ไหวหวั่นฝันจะคลี่คลายลุ่มหลง
จะตื่นฟื้นทันไหมให้พะวง
ปีใหม่คงจะพลิกฟื้นตื่นตัวทัน
15 ธันวาคม 2553 23:05 น.
โอ้ละหนอ
ก่อนนี้นั้น โลกทุกวัน สีเทาหม่น
ฉันทุกข์ทน เปลี่ยวเหงา เศร้าเสมอ
เธออยู่ไหน ใจฉัน พร่ำหาเธอ
อยากเสนอ มอบใจภักดิ์ รักต้องการ..........
ก่อนนี้นั้น ฉันมีชี- วิตเพื่อใคร
ตรมเท่าไหน กว่าจะ กลายเป็นหวาน
ต้องทนอยู่ อย่างทุกข์ ทรมาน
จนคืนวัน นั้นผันผ่าน เราพบกัน..........
ให้แปลกใจ ฉันนั้น เป็นนักหนา
ที่เธอมา ปลุกชี- วิตของฉัน
เธอมามอบ ความรักอัน เป็นนิรันดร์
เธอมาปลุก ชีวิตฉัน ให้ตื่นฟื้น..........
บัดนี้นั้น โลกพลัน เป็นสีทอง
ที่หม่นหมอง กลับกลาย เป็นหวานชื่น
ทุกนาที มีความหมาย ไม่เป็นอื่น
รักทุกวัน รักทุกคืน ตลอดมา.........
บัดนี้นั้น ชีวิตฉัน มีเพื่อเธอ
ที่เจอะเจอ คือเธอนั้น ที่ฝันหา
เธอเท่านั้น ที่ฉันคอย ตลอดเวลา
เธอมีค่า ตราตรึง หนึ่งในใจ...........
14 ธันวาคม 2553 21:29 น.
โอ้ละหนอ
เธอยิ้มแย้ม แจ่มใส กลางไพรกว้าง.........
เธอนำทาง ฉันสู้ สู่ทางฝัน...........
เธอเป็นดั่ง ดุจดวง ประทีปอัน..........
ส่องสว่าง กลางใจฉัน....พลันลุกโชน.........
อย่างเรียบง่าย ยายยิ้ม ยิ้มเย้ยโลก.........
ขับโศลก "วิถีเซน" ขึ้นเผ่นโผน........
ช่างเรียบง่าย เข้าใจซึ้ง "ถึงและโดน"........
ฉันกระโจน พริบตาซึ้ง ถึงแก่นธรรม..........
7 ธันวาคม 2553 09:08 น.
โอ้ละหนอ
ทิพย์คนธรรพ์บรรเลงเพลงปี่พาทย์......
พริ้วระนาดขยับกรับสดับเสียง
ทิพยสรรพสิ่งยินสำเนียง
ร้อยจำเรียงเห่กล่อมเพรียงพร้อมกัน..............
กล่อมพี่ยาหลับสนิทนิทราพี่...........
หลับฝันดีพี่จ๋าอย่าโศกศัลย์
จงเป็นสุขในโลกอันเป็นนิรันดร์
สู่สวรรค์ชั้นฟ้าอย่าอาดูร.............
ทิพย์บรรเลงเพลงหวานแว่วผะแผ่วพริ้ว
พี่ละลิ่วสู่สวรรค์ชั้นไอศูรย์
ละทุกสิ่งทิ้งไว้ในกองกูณฑ์
สู่แสงสูรย์ไอศวรรย์วิมานแมน..............