13 มกราคม 2553 22:56 น.
โอ้ละหนอ
ฉันเดินทางมาเกินครึ่งของชีวิต
ทั้งถูกผิดฉันเผชิญมาเกินครึ่ง
ทุกวันนี้ฉันได้แต่รำพึง
นั่งนึกถึงความหลังเมื่อครั้งเยาว์
ผ่านหัวเราะร้องไห้นับไม่ถ้วน
ทุกอย่างล้วนผ่านไปคล้ายดังเขลา
สารพันปัญหาปัญญาเบา
โอ้ตัวเราผ่านชะตามานานนับ
ต่อแต่นี้ต่อไปคล้ายถอยหลัง
ไม่มีหวังใดใดให้ตระหนัก
เหลือเพียงเชิงตะกอนไว้นอนพัก
ที่ตระหนักคือเท่านี้แหละ.......ชีวิต
(อือ......เศร้า........)
8 มกราคม 2553 20:09 น.
โอ้ละหนอ
วันนี้.....ใครจะดีใจเท่าฉัน
เพราะเป็นวันประกาศผลสอบโควต้า
ลูกรักสอบติดคณะวิดยา
แม่ดีใจจนน้ำตาคลอ
ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งบริบท
จารจรดอีกหนึ่งหน้ากระดาษซิหนอ
ต่อไปเจ้าเด็กน้อยคงไม่มาเคล้าคลอ
เพราะจะต้องไปอยู่หอมหาลัย
ก้าวไปข้างหน้านะ.....ลูกรัก
แม่จักเป็นกำลังใจให้
อีกสี่ปีในมหาวิทยาลัย
สู่ประตูชัยรับปริญญา..........
7 มกราคม 2553 09:37 น.
โอ้ละหนอ
สักวาสุขีวันปีใหม่
สุขสดใสชื่นบานสราญยิ่ง
ไปทำบุญสุนทานเบิกบานจริง
ทุกข์โศกทิ้งขว้างไปไม่ใยดี
ปีใหม่แล้วอวยพรผ่านกลอนนี้
ให้เปรมปรีดิ์ไร้ทุกข์แสนสุขขี
ทั้งลาภยศเงินทองกองทั้งปี
ขอให้มีแต่สุขไร้ทุกข์เอย