25 ธันวาคม 2552 14:00 น.
โอ้ละหนอ
เมื่อคืนไปคริสต์มาสไนท์ที่ในโบสถ์
งามรุ่งโรจน์เรืองรองอร่ามเรื่อง
แสงไฟสายระยิบระยับมลังเลือง
พร้อมราวเรื่องของพระเยซูคริสต์
พระแม่มารีผู้บริสุทธิ์
เปรียบประดุจประตูผ่านด่านนิมิต
ฑูตสวรรค์พลันบังเกิดเยซูคริสต์
เป็นลิขิตสวรรค์วันอันชื่นชม
ไซเรนไนท์จิงกาเบลแว่วหวานเพราะ
ฟังเสนาะสนุกสนานพลันสุขสม
ชาวคริสต์นั้นวันนี้ต่างรื่นรมย์
อิ่มอารมณ์สมสุขถ้วนทุกคน
25 ธันวาคม 2552 12:48 น.
โอ้ละหนอ
มิสามารถ...........
มิสามารถมิหาญอาจมิอาจกล้า
เอื้อมดอกฟ้ามาประดับกับใจฉัน
ด้วยค่าน้อยด้อยค่ามากกว่ากัน
ฉันเป็นฉันคนต่ำต้อยด้อยกว่าเธอ.......
เธอนั้นเป็นดอกฟ้าค่าสูงนัก
คงประดับแจกันทองผ่องเสมอ
ฉันต่ำเตี้ยเรี่ยร่อยคอยมองเธอ
คอยชะเง้อมองดอกฟ้าคราเยี่ยมกัน
มิสามารถ.......
มิสามารถอาจเอื้อมเป็นเพื่อนฝัน
ด้วยเธอนั้นล้ำค่าเกินจำนรรจ์
ดุจสวรรค์สรรค์สร้างนางพญา
ได้แต่มองแอบจ้องนวลน้องเจ้า
ได้แต่เล้าโลมไว้ในใจข้า
ในชาตินี้คงไม่มีวาสนา
ขอชาติหน้าเทียมดอกฟ้าดอกนี้เอย.........
11 ธันวาคม 2552 22:15 น.
โอ้ละหนอ
หลับฝันดีเถอะนะพี่สุดที่รัก
แล้วพี่จักตื่นขึ้นใหม่ในโลกฝัน
ตื่นขึ้นใหม่ในโลกอันเป็นนิรันดร์
ในสวรรค์ชั้นแดนสรวงปวงเทวา
ไร้ทุกข์โศกโรคภัยมลายสูญ
สิ้นอาดูรสุขสันต์และหรรษา
สราญรมย์เริงรื่นชื่นชีวา
ขอพี่ยาหลับสนิทนิทรารมย์
11 ธันวาคม 2552 22:06 น.
โอ้ละหนอ
หากเหนื่อยนักพักผ่อนนอนเถิดพี่
หลับฝันดีนอนสบายให้หายก่อน
หลับสนิทในนิทราอย่าอาวรณ์
หายเหนื่อยก่อนตื่นขึ้นใหม่ในฝันดี
ตื่นขึ้นใหม่ในสวรรค์ชั้นดุสิต
มีชีวิตเป็นนิรันดร์พลันสุขี
ไม่เหน็ดเหนื่อยอีกแล้วนะพี่คนดี
ต่อแต่นี้มีชีวีเป็นนิรันดร์
นิรันดรอ่อนหวานปานไหนหนอ
คงเพียงพอก่ออุ่นกรุ่นตามฝัน
ต่อแต่นี้ชีวีพี่เป็นนิรันดร์
ในสวรรค์ชั้นฟ้าเทวาลัย