9 มีนาคม 2553 08:56 น.
โอ้ละหนอ
จะเริ่มต้นวันใหม่อย่างไรหนอ.......
รันทดท้อต่อเรื่องบ้านเมืองวุ่น
แบ่งแยกสีแบ่งแยกฝ่ายชุลมุน
ต่างหัวหมุนจ้องทำลายขายชาติกัน
ด่ากันไปด่ากันมาเหมือนบ้าใบ้.......
ไม่มีใครยอมใครให้นึกหวั่น
ถ้าไม่ยอมให้ใครก็....ไม่ว่ากัน
สักนิดนั่น.....ยอมตัวเอง.....ก็เก่งเกิน
ยอมลดละทิษฐิของตัวเถิด.......
ดวงตาเกิดเห็นธรรมไม่ทำเขิน
จะประเสริฐเลิศล้ำไม่ก้ำเกิน
จะเพลิดเพลินในดินแดนแผ่นดินเรา
แต่ถ้ายังยอมไม่ได้....แม้ใจตัว.......
เร่งระรัวทะเลาะกันนั่นโง่เง่า
แม้ธรรมะช่วยไม่ได้ในใจเรา
เอาตัวเข้าด่ากัน....ก็บรรลัย........
จะไม่มีวันรุ่งของพรุ่งนี้.......
จะต่อยตีด้วยคารมไปถึงไหน
เมื่อวันหนึ่งถึงอาวุธเข้าประลัย
คงโหยไห้หาถิ่นแผ่นดินทอง......
จะรอให้ถึงวันนั้นกระนั้นหรือ.....?
จะยึดถือประวัติศาตร์ชาติทั้งผอง
บทเรียนที่มีก่อนนั้นตามครรลอง
ยังผยองเลือดไม่ตกคางคกเจ้าเอย........
3 มีนาคม 2553 08:54 น.
โอ้ละหนอ
ยิ่งอ่านก็ยิ่ง.....เจ็บ.......
แสนหนาวเหน็บที่เหน็บใจ.....
หนาวนั้นยิ่งหนาวใด......
เหตุไฉนจึงเหน็บคำ......
อย่าเลย....ใครไม่เจ็บ....
ที่โดนเหน็บเหน็บจนช้ำ......
บอกเลยว่า....อย่าทำ.....
อย่ามาซ้ำเติมหัวใจ.....
โกรธใครก็โกรธไป......
ขออย่าได้พาลได้ไหม......
อ่านแล้วก็เสียใจ.......
เหตุไฉนไยมาพาล......
พาโลเฉโกเหมา......
ทำใจเรานั้นร้าวราน......
อกเอ๋ยทรมาน.......
อ่านถ้อยเขาเราเจ็บใจ.......
3 มีนาคม 2553 07:30 น.
โอ้ละหนอ
พี่นี้พร้อม ยอมรับ คำขอโทษ......
ไม่ขึ้งโกรธ ที่น้องน้อย ด้อยสมอง
พูดพล่อยพล่อย มาได้ ไม่ไตร่ตรอง
ที่ร่ำร้อง ออกมาว่า...เลิกกัน
กว่าจะผ่าน มาได้ ถึงวันนี้
รู้ไหมพี่ มานะ และบากบั่น
โกรธนิดหน่อย เจ้าก็ว่าเรา.....เลิกกัน
สมองนั้น กลวงหรือไร ใยพล่อยนัก
ไม่เป็นไร....พี่พร้อม ยอมยกโทษ.....
ไม่ถือโกรธ เจ้าอันใด เพราะใจรัก
พร้อมอภัย....ให้เจ้า ได้ประจักษ์
ว่าความรัก....พี่ยิ่งใหญ่.....แค่ไหนเอย.......
2 มีนาคม 2553 13:46 น.
โอ้ละหนอ
อารมณ์ร่วม......ลีลา ภาษาศาสตร์.........
ผจงวาด กระดาษขาว พราวสีสัน......
เป็นลีลา เริงเล่น เต้นด้วยกัน.......
ด้วยภาษา- ใจอัน บันเทิงใจ........
มาร่ายรำ บำเทิง เริงอารมณ์.......
ผสานผสม บ่มลำนำ คำพริ้วไหว.......
อารมณ์ร่วม....รวมตัว รวมหัวใจ......
คนอ่อนไหว.....เริงระบำ ด้วยคำคม.......
คมลีลา ภาษาศาสตร์ วาดลวดลาย.....
ระบำร่าย เริงลีลา ภาษาบ่ม.....
คมลำนำ นำให้เขียน เจียนคำคม......
ร่วมอารมณ์.....พริ้วไหว ในบ้านกลอน.......
1 มีนาคม 2553 12:55 น.
โอ้ละหนอ
บางขณะ......ของคุณรัน นั้นนานมาก
ครั้งสุดท้าย ที่เปิดฉาก คือสิงหา
ปีห้าสอง ของน้องรัน นั้นนานมา
ในเพ-ลา นี้ นั้น ปีอะไร
กลับมาได้ แล้วคุณรัน ฉันคิดถึง
ยังซาบซึ้ง มิตรภาพ จากแดนใต้
กลับมานะ รอที่นี่ บ้านกลอนไทย
อย่าต้องให้ รอเก้อ เพ้อถึงคุณ.......
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
หน้าส่วนตัว
1087
