12 พฤศจิกายน 2553 10:06 น.

ใน......หัวใจ.....

โอ้ละหนอ

ฉันเหน็ดเหนื่อย      ใน.....หัวใจ      เกินใครรู้

ฉันหดหู่              ใน.......หัวใจ           เกินใครเห็น

ฉันร้าวราน         ใน......หัวใจ           เกินใครเป็น

ฉันลำเค็ญ          ใน......หัวใจ           เกินใครมี...............

ถ้าหากฉัน        ไม่รู้ไม่เห็น      ไม่เป็นและไม่มี

หัวใจดวงนี้     คงสงบ      พบสุขี

ห้ามได้ไหม    ไม่รู้ไม่เห็น    ไม่เป็นและไม่มี

ใครรู้วิธี        บอกฉันหน่อย    จะคอยฟัง.............				
10 พฤศจิกายน 2553 12:51 น.

ชวน........

โอ้ละหนอ

ชวนฝัน      ชวนเพ้อ        ชวนรัก

ชวนคิดถึง   คนึงหานัก     จึงชวนหนี

ชวนกันไป  ชวนกันมา   ถ้อยพาที

มาชวนหนี   โลกออนไลน์  ไปพบกัน.........				
10 พฤศจิกายน 2553 10:23 น.

บันไดเมฆ.........

โอ้ละหนอ

อันตัวฉันนั้นไต่บันไดเมฆ
เอกเขนกไขว่คว้าเมฆบนทางฝัน
ชีวิตนี้มีแก่นสารอันใดกัน
บันไดฝันดั้นเมฆวิเวกใจ...............

ไต่บันไดขึ้นไปจนสูงลิ่ว
ใจวาบหวิวหวาดหวั่นจนสั่นไหว
อนิจจาฝันนั้นเป็นฉันใด
ไขว่คว้าไปใยไม่ถึงซึ่งฝันดี............

พบแต่เพียงฝันร้ายตามรายทาง
พบอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวใจไปทุกที่
บันไดเมฆเสกฝันร้ายให้ฉันที
ให้กลายเป็นฝันดีที่ปลายทาง.............

สุดบันไดสายรุ้งทอเคลียคลอเมฆ
ดั่งมนต์เสกฝันร้ายพลันหายห่าง
พบแก่นแท้ปลายทางฝันไม่เลือนราง
ไต่บันไดก้าวข้ามทางกาลเวลา..............

ที่สุดสายปลายทางฝันบันไดเมฆ
พบวิเวกปลายทางฝันที่ดั้นหา
สงบสุขจิตวิมุติหยุดเวลา
บันไดพาพบเมฆนั้นในฝันดี..............				
8 พฤศจิกายน 2553 09:46 น.

วันเวย์ทิกเก็ท......

โอ้ละหนอ

ตั๋วเที่ยวเดียว    หนึ่งที่       เดี๋ยวนี้เลย........
อย่าเฉยเมย      ฉันจะไป   ไกลลิบโลก.......
ก้าวไปยัง    เมืองแห่ง     ความเศร้าโศก............
ไปสู่โลก    แห่งความเศร้า   ร้าวรานใจ...........
เสียงหวูดรถ-   ไฟฟัง    ดังชูชู......
ไม่รับรู้    ร้อนหนาว     คราวหวั่นไหว......
เมืองเดียวดาย    และโรงแรม     ที่พักใจ........
ชื่อโรงแรม  "ใจสลาย"    ที่ปลายทาง.........				
27 สิงหาคม 2553 12:33 น.

ระบำการอำลา.......

โอ้ละหนอ

..... เพลงระบำการอำลามารำร่าย
กระซิบพรายร่ายมนต์ความหม่นหมอง
การลาจากก็เป็นไปตามครรลอง
จะเรียกร้องใดใดไม่ได้เลย
        ..... จะยื้อยุดฉุดไว้ก็ไม่อยู่
มัจจุราชรอดูอยู่เฉยเฉย
สะอื้นพร่ำร่ำไรไม่ภิเปรย
อย่างคุ้นเคยแต่เงียบเงียบและเฉียบพลัน
        ..... ถึงเวลาการจากพรากกระชากขวัญ
มาทันควันทันใดจนใจสั่น
พญาโศกโศกศัลย์ในคืนวัน
เหลือแต่รันทดท้อทรมัน
         ..... ผู้ลาจากเริงระบำการอำลา
ผู้อยู่หลังมีน้ำตาเป็นเพื่อนฝัน
ผู้ไปแล้วไปลับดับชีวัน
ปล่อยให้ฉันเหว่ว้าน้ำตานอง
        ...... เพลงระบำการอำลามาเริงร่าย
น้ำตารายร่วงพรายให้หม่นหมอง
มัจจุราชคร่าชีวิตปลิดทำนอง
พญาโศกโศกร่ำร้องตอนจากลา...........................				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอ้ละหนอ