26 พฤศจิกายน 2550 09:57 น.
โอ้ละหนอ
เมื่อไกลตัวก็ไกลใจใช่ไหมนั่น
ไม่ว่าเธอไม่ว่าฉันก็หวั่นไหว
คนที่ใกล้ก็ใกล้ชิดสนิทใน
คนที่ไกลก็ยิ่งไกลไปทุกวัน
เคยเห็นหน้าก็ลืมหน้าที่เคยเห็น
ทุกเช้าเย็นคนอยู่ใกล้ทำใจสั่น
สนิทแนบแอบขวัญอยู่ทุกวัน
จะให้ฉันทำใจอย่างไรดี
25 พฤศจิกายน 2550 19:11 น.
โอ้ละหนอ
หนาว.........เอย หนาวจริง
ไม่มีอุ่นอกอิงแอบข้าง
อ้างเอย อ้างว้าง
เริดร้างแรมไกล
ได้แต่อุ่นกอดอก
อ้อมแขนที่ยกเข้าไว้
อ้อมแขนตัวเองไง
ก็...ไม่มีอกใครให้อิง
หนาว......เอย หนาวจัง
ก็พึ่งยังไฟผิง
อย่าหวังอุ่นอ้อมอกมาแอบอิง
เพราะจะยิ่งหนาว.........ใจ
23 พฤศจิกายน 2550 09:05 น.
โอ้ละหนอ
เรียวมือสาวเจ้าส่งกระทงน้อย
พร้อมกับค่อยกระซิบอธิษฐาน
กระทงเอยก่อนลอยล่องกับท้องธาร
ขอช่วยวานให้ฝันฉันนั้นเป็นจริง
คิดสิ่งใดขอสมมาตรปรารถนา
สุขอุราสมใจไปทุกสิ่ง
ฝันที่ฝันฝันใฝ่ให้เป็นจริง
ฝันขอเป็นมิ่งขวัญใจใครคนนั้น
22 พฤศจิกายน 2550 11:21 น.
โอ้ละหนอ
ส่งลำนำถ้อยสุนทรอันอ่อนหวาน
ครากลับบ้านกลอนเพื่อนมาเยือนฝัน
ฝากลมถ้อยร้อยรสมาครบครัน
ยามเหมันตฤดูสู่บ้านกลอน
มาพร้อมกับลมหนาวของสาวเหนือ
มาอุ่นเอื้อไฟรุมที่สุมขอน
ขจัดหนาวสาวเหนือเอื้ออาทร
ให้บ้านกลอนอุ่นไอในหนาวนี้
30 สิงหาคม 2550 14:52 น.
โอ้ละหนอ
โอ้ละหนอ ขอลา แล้วหนาเพื่อน
เข้าบ้านกลอน มาสองเดือน เป็นแม่นมั่น
มีคนเม้นท์ เจ็บแสบแทบ หนีไม่ทัน
ขืนดึงดัน อยู่ต่อไป ไม่ได้การ.