3 ธันวาคม 2550 09:31 น.

แด่.....เพื่อน

โอ้ละหนอ

ได้รับข่าวตกใจในเช้านี้
ข่าวของเพื่อนผู้มีอัธยาศัย
ได้ข่าวเพื่อนอัตวินิบาตตัวเองไป
ไม่อยากเชื่อก็ไม่ได้เป็นไปแล้ว
โอ้เพื่อนเอ๋ยไยคิดสั้นบั่นชีวิต
ขอให้เพื่อนสถิตย์สวรรค์วิมานแก้ว
ไปสู่ภพสรวงสวรรค์อันเพริศแพร้ว
ให้สิ้นแล้วซึ่งเวรกรรมที่ทำมา
ไปสู่ภพชาติที่ดีกว่านี้
ให้เพื่อนมีภพชาติวาสนา
ให้เพื่อนรักพักผ่อนซึ่งกายา
ให้เพื่อนพาจิตพึ่งซึ่งนิพพาน				
2 ธันวาคม 2550 08:30 น.

ใจบางบาง........

โอ้ละหนอ

หัวใจฉันบอบบางเหมือนอย่างแก้ว
ฉันเจ็บช้ำมากพอแล้วไร้แววหวาน
ฉันจำต้องทิ้งหัวใจไว้เมื่อวาน
ความร้าวรานรุมเร้าเศร้าเหลือเกิน
ทนกล้ำกลืนฝืนไว้ที่ในอก
น้ำตาตกท่วมใจให้ขัดเขิน
คนใจดำทำเอาเรายับเยิน
ให้หมางเมินเกินจะกล่าวร้าวรานใจ
หัวใจแก้วแตกยับลงกับมือ
เพราะความซื่อถือมั่นนั้นใช่ไหม
คิดว่าเธอให้ทั้งหมดของหัวใจ
จะถนอมกล่อมขวัญไว้ตราบวายวาง
แล้วก็รู้ว่าเป็นฝันอันเพ้อเจ้อ
ที่เจอะเจอและได้รับกลับราร้าง
อนิจจารักร้าวคราวจืดจาง
ใจบางบางจึงยับเยินเกินเยียวยา				
1 ธันวาคม 2550 10:00 น.

ชีวิต

โอ้ละหนอ

วันหยุดนี้พี่จะไปที่ไหนหนอ
น้องคอยรออยู่บ้านตั้งวานแล้ว
เย็นวันศุกร์เงินเดือนออกพี่ก็แจว
น้องก็แห้วรออยู่บ้านพาลอ่อนใจ
ข้าวสารนมเสื้อหนาวลูกล่ะพ่อจ๋า
บอกลูกว่ารอเงินเดือนพ่อได้ไหม
แม่จ๋าแม่ครูบอกว่าค่าเทอมไง
จะปิดเทอมยังไม่ได้จ่ายเขาเลย
จะให้แม่ทำไงได้นะลูก
เงินเดือนแม่ก็แสนถูกนะลูกเอ๋ย
ความรู้น้อยค่าแรงนั้นต่ำจังเลย
โอ้ทรามเชยลูกแม่ท้อแท้จัง
แม่จะหาเงินอย่างไรมาให้ลูก
จะผิดถูกแม่คงต้องไม่สิ้นหวัง
จะไปไหนนอกจากกู้เขาอีกครั้ง
เขาเอาตั้งร้อยละยี่สิบก็ต้องเอา
ต้องก้มหน้าก้มตายอมเป็นหนี้
ทั้งชีวีมีแต่หนี้แสนอับเฉา
พ่อของลูกก็ได้แต่เอาแต่เมา
วันหยุดนี้ช่างแสนเศร้าปวดร้าวใจ				
29 พฤศจิกายน 2550 08:43 น.

บุญ.......บันดาล

โอ้ละหนอ

ขอเดชะตั้งจิตอธิษฐาน
ดลบันดาล"บุญ"ฉันที่มั่นหมาย
ให้แก่เทพเทวัญป้องกันกาย
ให้ทั้งนายเวรกรรมที่ย้ำเตือน
ขอ"บุญ"ฉันนั้นให้ท่านทั้งหลายเถิด
ให้บังเกิดเป็นเสื้อผ้าอาหารเสมือน
อาหารทิพย์วิมานทองล่องลอยเยือน
ยานลอยเลื่อนพาท่านไปในบัดดล
ได้รับแล้วขอให้ท่านนั้นได้โปรด
ได้ยกโทษโปรดเมตตาปราณีผล
เลิกก่อกวนข้าฯให้หายคลายทุกข์ทน
อยู่เป็นคนที่มีสุขทุกคืนวัน
ให้ร่างกายหายโรคภัยไม่ไข้เจ็บ
ให้จิตใจไม่หนาวเหน็บเจ็บมหันต์
ให้เงินทองหลั่งไหลมาโดยเร็วพลัน
ให้ชีวิตข้าฯสุขสันต์ทุกวันคืน............				
28 พฤศจิกายน 2550 12:09 น.

ของรักของหวง...ดั่งดวงใจ

โอ้ละหนอ

แว่วน้ำคำพร่ำคำหวานปานตาลเฉาะ
หวานไพเราะคำหวานหวามสะท้านไหว
ฉะอ้อนพร่ำร่ำคำรักปักหทัย
โอ้ดวงใจไหวหวั่นสะท้านทรวง
นะน้องนะ...อ้อนออดพลางกอดเกี่ยว
น้องคนเดียวที่พี่นี้แสนหวง
หากน้องรักรักพี่พี่ขอทวง
ขอของหวงของรักไว้พักใจ
โอ้หัวใจไหวสะท้านน้องนางเอ๋ย
เขามาเอ่ยเช่นนี้นี่ให้ไหม
รักเขาหรือรักมากสักเพียงใด
รักมากกว่าอื่นใดหรือไรกัน
คิดให้ดีคิดให้มากหากจะให้
ให้แล้วไม่มีแล้วนะแก้วขวัญ
อันของรักของหวงดวงใจนั้น
จะเก็บไว้ได้ไหมนั่น.....วันวิวาห์				
Calendar
Lovers  1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอ้ละหนอ
Lovings  โอ้ละหนอ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอ้ละหนอ