20 กรกฎาคม 2552 12:59 น.
โอ้ละหนอ
โปรดอย่าถามฉันเลยว่าเคยเจ็บ
เคยหนาวเหน็บเจ็บร้าวสักเท่าไหน
โปรดอย่าบอกว่าเธอนั้นเข้าใจ
วันเวลาผ่านไปไม่หวนคืน
ผ่านไปแล้วหลายสิบปีที่เหน็บหนาว
วันคืนร้าวรานใจให้ขมขื่น
ทุรายร้อนเรื้อรุ่มดั่งสุมฟืน
ระอุอื่นระอุ่นไอไฟสุมทรวง
ยังกรุ่นกรุ่นระอุ่นไอในใจช้ำ
สิบกว่าปียังตอกย้ำยังห่วงหวง
ลมหายใจใยยังคอยนั่งทวง
สัญญาลวงสัญญาหลอกตอกย้ำใจ
จะทุรนทุรายไปถึงไหนหนอ
รักเกินพอจึงเป็นเช่นบ้าใบ้
อนิจจาให้หนาวเหน็บเจ็บปวดใจ
ที่ถูกไฟรักสุมทรวงติดบ่วงแร้ว
จะสลัดให้หลุดนั้นหยุดคิด
เพราะยึดติดจิตมั่นอยู่นั่นแล้ว
ก็เอาเถิดรักนิรันดร์ฉันท์เพริศแพรว
ติดบ่วงแร้วบ่วงสวาทอนาถใจ
10 กรกฎาคม 2552 20:23 น.
โอ้ละหนอ
พระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน.............
เป็นวจีที่แสนสั้นแต่สั่นไหว
เป็นพลังเป็นแรงแห่งดวงใจ
เพื่อไม่ให้ท้อถอยคอยชะตา
ถึงเวลาก็มาทำหน้าที่
ไม่เคยมีวันใดให้คอยท่า
พอเช้ามืดก็มาตรงเวลา
ฝนร้อนหนาวก็ไม่ช้ามาทุกวัน
ทำชีวีเฉกเช่นตะวันรุ่ง
มีวันพรุ่งรุ่งแรงแสงเฉิดฉัน
จะมิเสียชาติเกิดกำเนิดกัน
ใช้ชีวันให้คุ้มเถิดเกิดเป็นคน
10 กรกฎาคม 2551 20:22 น.
โอ้ละหนอ
หนาวเหน็บเจ็บสะอื้นทุกดื่นดึก
ยามนอนนึกตรึกตรองแล้วหมองขวัญ
วันพรุ่งนี้เป็นไฉนใจคร่ำครวญ
จะตื่นมาพบว่าขวัญนั้นหายไป
หรือจะพบว่าขวัญหายยังอยู่ดี
ขวัญยังมีกำลังใจไม่ไปไหน
ขวัญยังอยู่อยู่ที่นี่ประเทศไทย
ขวัญไม่หายไปไหนใจคร่ำครวญ
นอนก็นอนขวัญผวาน้ำตาตก
ในหัวอกในหัวใจโหยไห้หวล
กลัวเอยกลัวหวั่นไหวใจทบทวน
แต่ละวันผันผวนประเทศไทย
โอ้ประเทศเขตไทยเป็นที่รัก
ฉันนั้นจะปกปักษ์จักได้ไหม
ฉันเป็นเพียงประชาชนพลเมืองไทย
ฉันทำได้เพียงวอนไหว้กับฟ้าดิน
โปรดจงช่วยปกปักษ์และรักษา
ขอดินฟ้าเมตตาอย่าใจหิน
ให้ประเทศไทยคงอยู่คู่ฟ้าดิน
เป็นขวานทองของแผ่นดินของเผ่าไทย
5 มิถุนายน 2551 13:41 น.
โอ้ละหนอ
"ชักน้ำเข้าลึกชักศึกเข้าบ้าน"โบราณว่า
เห็นข่าวแล้วอยากจะบ้านิจจาเอ๋ย
จะเอาโครงการเมืองนอกเมืองมาก่ายเกย
จะเอามาลงเอย ณ ที่ "ผืนนาไทย"
"เขา" คิดดีแล้วหรือ
"เขา" จะให้คนเล่าลือไปถึงไหน
"เขา" เคยปู้ยี้ปู้ยำประเทศไทย
"เขา" เคยถูกขับไล่ไปไกลแสนไกล
ยังดันทุรังกลับมา
คราวนี้ยิ่งบ้าไปกันใหญ่
ดูดู๊โครงการบรรลัย
จะเอาใครมาย่ำยีที่นา
เอาโครงการอลังการมาล่อ
มาขุดบ่อล่อมัจฉา
เหล่ารากหญ้าน้อยด้อยปัญญา
ก็เชิดชูหาว่า "เขา" ดี
รู้ไหมว่า "เขา" จะทำลายขายชาติ
อุกอาจแม่งทำทุกวิถี
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกลก็ยังดี
ประชาชีอีกหน่อยจะร้องระงม
คอยดูไปเถิดพี่น้อง
คอยปกป้องแผ่นดินถิ่นถม
หากปล่อยปละละไปจะระงม
ไม่มีที่นาจะชื่นชมอีกต่อไป
แต้มคู"เขา"นั้นชั้นเซียน
"เขา"นั้นฉันว่าเพี้ยนไปใหญ่
"เขา"จะทำให้เรานั้นบรรลัย
ใครหนอใครช่วยพวกเราที
1 กุมภาพันธ์ 2551 21:27 น.
โอ้ละหนอ
ฟ้าร้องไห้เห็นไหมว่าฟ้าร้องไห้
เพราะไม่ใช่เวลาของฟ้าฝน
ทำไมหนอพิรุณร่ำพร่ำลมบน
ทำไมฝนตกพรำพรำดังคร่ำครวญ
จะเป็นเหตุบอกลางพรางเหตุบอก
มันย้อนยอกบอกอะไรจึงไห้หวน
ฟ้าร้องไห้ร้องให้ใจทบทวน
ทุกกระบวนทุกท่วงท่าฟ้าบอกเรา
หน้าส่วนตัว
1198
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
