5 พฤษภาคม 2551 22:50 น.
โอเลี้ยง
แค่ไม่พบเธอนั้นเพียงหนึ่งครั้ง
คล้ายหัวใจหยุดยั้งไม่เคลื่อนไหว
หวั่นวุ่นวายสับสนร้อนรุ่มใจ
จมในเวิ้งเหว่ว้าเปล่าเดียวดาย
เดินท่ามทางโหยหาละห้อยเพ้อ
พร่ำอยากเจอเหมือนจิตจวนดับหาย
ห่วงคนฝันพรั่นพล่ามยามย่างกราย
ก่อนสะอื้นไม่อายกับฟ้าดิน
เดือนดับลับสุดตามีใครรู้
ร่ำหดหู่หลายครู่ด้วยถวิล
เวียนแวะถามผู้คนจนช้ำชิน
ช้าอีกนิดดิ้นสิ้นจมโศกา
ไกลเกินเห็นมองชัดกับความหมาย
เมื่อเธอบอกคลับคล้ายปริศนา
หน้าเศร้าสร้อยชวนเชื่อในสายตา
เตรียมต่อว่าจึงหยุดหมดสิ้นไป
ปล่อยเงินแสนให้ยืมตามเธอขอ
ไขหัวใจคนพ้อว่าเชื่อได้
ด้วยศรัทธาเธอนั้นจำเป็นใช้
ช่วงต่อไปคงได้ผ่อนคืนกัน
ก่อนห่างหายเธออ้างทางบ้านยุ่ง
ยุเรามุ่งทำงานอย่าโศกศัลย์
ศุกร์หน้านี้พี่จะมาตบรางวัล
ไว้เจอกันน้องนางจะชื่นรื่น
ระรัวกลัวกลุ้มหวั่นยามขานรับ
ร้องกำชับศุกร์หน้าอย่าให้ขื่น
ครบสิ้นเดือนเงินนายต้องรีบคืน
คอยจนเช้ารีบตื่นไปทวงเงิน
งุนงงงวยห้องเธอช่างว่างเปล่า
ปลอบใจเราเขายุ่งใช่ห่างเหิน
ห่วงเงินนายจนเหม่อเพ้อพร่ำเดิน
ด้วยชีวันบังเอิญเจอคนเลว
หลอกรักเราพร้อมเงินอีกนับแสน
สุดคลั่งแค้นครุ่นคิดดังดิ่งเหว
ห้วงคะนึงอึงอาบดังไฟเปลว
ปวดปร่าป่วนเหลวไหลโกรธโทษตน
ต้องตรมตรอมเพราะเชื่อคนใจเสือ
สงสารคนหน้าเนื้อเชื่อคนบ่น
บอกกับเรามีทุกข์อยากหลีกพ้น
พ้อสับสนจนจิตเราอ่อนล้า
ลวงเราช้ำน้ำตาร่วงรินไหล
หลากความทุกข์เผาไหม้ดังเข่นฆ่า
คนคุ้นเคยเร่งรุดเดินตรงมา
มองยิ้มร่าเจรจาปลอบเอาใจ
จวนไม่ทันฝากเงินคืนให้น้อง
นั่งร่ำร้องพนักงานเร่งมือให้
ห่วงตัวน้องจะกลุ้มจนหมองใจ
จึงรีบไป เข้าแบ็งค์ ก่อนตรงมา
มุ่งห่วงรักเกือบผลักให้เข้าคุก
เคลิ้มสนุกลักลอบก่อปัญหา
ห่วงคนรักลืมคิดโทษตามมา
หมองกมลเจียนบ้าจึงพรั่นทัน
ทัณฑ์ทุกข์รักชักชวนให้หลงผิด
พร่ำสะกิดทุกคนก่อนหุนหัน
ห้วนคิดใคร่สักหน่อยก่อนผูกพัน
เพราะคุกนั้นมีทางมาสู่เรา...
1 พฤษภาคม 2551 13:50 น.
โอเลี้ยง
รักกระชากจิต(กลบทคำตาย)
รักสะดุด..ฉุดจิต..วูบมิหยุด
จิตแนบรุก..ยากผุด..จากวาบลึก
รสรักเกาะ..ชิดชอบ..สุดคิดนึก
จิตคึกคัก..ระยิบ..ระยับชุก
เพราะพบพักตร์..ฤทธิ์รัก..กระชากจิต
พิษรักปัก..หมดสิทธิ์..จะกระตุก
จิตวูบวาบ..สุดเปรียบ..รักเทียบรุก
จิตสนุก..ปลอบปลุก..ยากหยิบยก
กับรสรัก..หักจิต..มิหยุดพัก
แอบทึกทัก..ตรึกคิด..จิตวิตก
จิตแตะรัก..มิสุด..เพราะแอบรก
อกเหน็บพก..รสรัก..สุดเทียบบอก
ประสบรัก..รสฤทธิ์..แทบกระอัก
จิตตระหนัก..ยากปัด..รักซุกหลอก
สุขอาบอก..เอิบเติบ..รุกระลอก
จิตตอกบอก..บาดรัก..วูบวาบจับ
หวงห่วงใย(กลบทคำเป็น)
ใฝ่หวังปองหัวใจใครคนหนึ่ง
เพ้อรำพึงวุ่นวายไม่เคยหาย
หวามวนว่ายเคลิ้มคล้อยยามย่างกราย
หวานล้นหลามคล้ายคล้ายล้นเปี่ยมทรวง
ใฝ่ฝันหาไม่เคยยอมรอนิ่ง
ใจเวียนวิ่งค้นคว้าเหมือนห่วงหวง
ค่ำคืนคลอพ้อเพ้อท่ามลมลวง
ใจคอยท้วงกลัวเธอเหงาอ้างว้าง
เคว้งคว้างว่างเหมือนใจอาทรเขา
ทั้งเหมือนเราหวานชื่นยืนยิ้มกว้าง
มองดวงจันทร์ยังเอื้อใจไปวาง
ราวเคียงข้างคนฝันให้ร่าเริง
ในหัวใจเพียรซ่อนรอยอ้อนหา
ห่วงใยว่าห่างไปเขาช้ำเติ่ง
ใจของเราร่ำร้องดังไฟเพลิง
ไม่บันเทิงยามค้างตรงห่วงใย
หน้าส่วนตัว
916
