19 มกราคม 2551 14:34 น.

อยากฝัน(ด้วยกลบทคมในฝัก+บุษบงแย้มผกา)

โอเลี้ยง

อยากเสกร่างอยากกลายเป็นตัวนก
อยากเป็นวิหคอยากลอยล่องเวหา
อยากโบยบินอยากไปที่ไกลตา
อยากเห็นหน้าอยากบินไปพบเธอ

อยากกอดเธออยากเคียงอยู่ข้างข้าง
อยากคอยสร้างอยากสรรค์สุขเสนอ
อยากปัดเป่าอยากปกป้องคลายละเมอ
อยากรักเธออยากรอตลอดไป

อยากเคียงคลออยากช่วยยามเธอเหงา
อยากลบเศร้าอยากไล่ความหวั่นไหว
อยากฝากฟ้าอยากฝากลมส่งห่วงใย
อยากเอาใจอยากใกล้คนประเปรียว

อยากข้ามฟ้าอยากลัดเมฆหาพบฝัน
อยากบินพลันอยากชวนเธอไปเที่ยว
อยากดูดาวอยากชวนเธอคนเดียว
อยากหายเปลี่ยวอยากรื่นชื่นเคียงกัน
				
19 มกราคม 2551 13:46 น.

ดูดาว..(ด้วยกลบทที่ง่ายอีกแบบ..กลบทอักษรล้วนบังคับวรรคละ๓ อักษร)

โอเลี้ยง

ดุจห้องหม่นมืดมิดขังใจฉัน
รอนทุกวันว่างวุ่นกรุ่นเสมอ
แม้นอนลงหลับใหลไหวละเมอ
เพรียกพร่ำเพ้อเหม่อลอยกระจายไกล

ยิ่งค่ำนี้หนาวเหน็บเก็บแต่คิด
รุ่มในจิตจดจ่อระรุ่มไหว
ตามองเหม่อเหมือนดาวเดือนห่างไป
มองฟ้าไกลใกล้กลืนรสระทม

มองดูดาวเดือนเคลื่อนสว่างพร่าง
รอยอ้างว้างวุ่นวายคล้ายมาข่ม
เดือนดาวงามเหงาหงอยมิคล้อยจม
ราวระทมตรมตรอมติดเคว้งคว้าง

จิตกังวลหวงห่วงให้ทุกข์หนัก
มิเว้นพักพอเพียงเรียงใจว่าง
เวิ้งว้างว่ายในจิตมิหยุดวาง
ให้เหินห่างรื่นเริงเยือนมืดมน
				
18 มกราคม 2551 22:50 น.

เลิกรัก...(ด้วยกลบทครอบจักรวาล+รักร้อย)

โอเลี้ยง

เศร้าเพราะเผลอเผลอหวังจึงโศกเศร้า
ไหวรุมเหงาเหงาซ่อนเจ็บหวั่นไหว
ใจเริ่มเงียบเงียบนิ่งเหมือนขาดใจ
เดียวดายเปลี่ยวเปลี่ยวใจอยู่คนเดียว

สูงเกินใฝ่ใฝ่ฝันด้วยหวังสูง
เที่ยวชักจูงจูงใจหวังหลายเที่ยว
เลี้ยวหลายหลายเส้นทางก็ยังเลี้ยว
ใจเบี้ยวเบี้ยวคิดใกล้คนในใจ

เพ้อพ้อพ้อหลายหนว่ารักเพ้อ
ไม่ตอบเลยเก้อเก้อพบแต่ไม่
ไปนั่งรอรอนานไม่เห็นไป
รอสิ้นใจใจจางหมดแรงรอ

จบสิ้นแล้วแล้วไปรักต้องจบ
ก่อรักรบรบรักสิ้นแรงก่อ
คลอเคียงคู่คู่กันไม่อยากคลอ
คอยเตือนตนพอพอเลิกคิดคอย
				
18 มกราคม 2551 18:26 น.

เผลอรัก ..(ด้วยกลบท กบเต้นสลักเพชร)

โอเลี้ยง

ใจคอยร่ำจำคำร้องจองคิดรัก
จิตเหมือนเพ้อเจ้อมิพักจักมัวพร่ำ
ลุ่มหลงคลอรอหลงคอยร้อยหลงคำ
เคลิ้มละเลยเคยร้องร่ำคร่ำรักร้าง

ลืมเคยเศร้าเล่าความโศกโรคครวญสร้อย 
ลืมหน้าหม่นล้นหน้าม่อยรอยหน้าหมาง
ลืมเขาแคลงแรงคำค่อนร้อนครวญคราง
ยังวุ่นหวังยังวุ่นวางย่างวันวาน

เมื่อมีรักมักมีรามามุ่งหลอน
รักคอยสร้างร้างคอยสอนรอนคอยสาน
รสรักทุกข์รุกรานท่วมร่วมรับทาน
ให้ครวญครางห่างคำค้านหาญเคียงคลอ

ทุกที่รักทักท้วงเราเท่าที่รู้
รักคึกคักรักคล้ายครูรู้ไขข้อ
คิดถลำคลำถลาคาค้างรอ
อาจต้องตรมอมตรอมต่อออแต่ตรม
				
17 มกราคม 2551 01:30 น.

เพ้อ...(ด้วยกลบทรักร้อย+กบเต้นต่อยหอย

โอเลี้ยง

ลมไหวไหวไล้หวาดวุ่นใจเวิ้งหวั่น
มองจันทร์หม่นหม่นจนหมองละห้อยหา
คล้ายคลอคลอครวญคร่ำครางข้างเหว่ว้า
หยดน้ำตาหยดหนาหนาตกเร็วพลัน

ลมพัดพัดเร่งเพ้อพ้อลอยเกาะแน่น
ทุกข์ถมแทนแทนท่วมท้นล้นใจสั่น
เมฆหม่นหม่นมามุงมิดปิดตะวัน
พาใจพรั่นพรั่นจิตพุ่งกระเจิงลี้

ฝนพลิ้วพลิ้วฝนพัดพร่างละอองสวย
จิตรวยรวยใจรุมรุ่มมิหลีกหนี
ปวดปร่าปร่าปั่นป่วนเปล่าหลายนาที
คิดหนีหนีคลายเหนื่อยหน่ายรสระทม

เพลงเพราะเพราะพลิ้วผลักพลันดันเหงาหงอย
นั่งนิ่งหน่อยนึกนึกนานคลายขื่นขม
เพลงพลิ้วพลิ้วพลันพลุกพล่านครอบอารมณ์
ใจตรอมตรอมจมติดตามพัวพันเพลง
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอเลี้ยง