หน้าส่วนตัว
เรียงคำ...ร่ำเคลิ้ม...เริ่มคล้อย
พ้อคอย...พลอยคิด...พิศใคร่
ใจป่วน...จวนปลิด...จิตไป
รักใคร่...ไร้คำ...ร่ำคอย
ถ้ารัก...ทักล้อ...ทอรุ่ม
ใจอุ้ม...จุ่มอวล...จวนอ่อย
คิดร่ำ...คำร่าย...คล้ายลอย
เริ่มม่อย...รอยเหม่อ...เหลอมอง
รักปอง...ร้องป่วน...จวนเป๋อ
เพ้อเจอ...เผลอจำ...พร่ำจ้อง
ยากรั้ง...ยังร่ำ...ย้ำร้อง
ร่ำครอง...ร้องคลอ...รอเคียง
รักหวาน...ราญไว...ไล่หวั่น
ร้องบั่น...รั้นเบิก...เลิกเบี่ยง
คิดหมาย...คลายม่อย...คอยเมียง
เลิกเอียง...เลี่ยงอาย...ร่ายอิง
Happy Valentine's day Comments อยากเก็บเกี่ยวเสี้ยวใจที่ไหวหวาม ท่ามวูบวาบนาบลามจนพล่ามไข้ ใจพลิ้วเคลิ้มเริ่มวุ่นหลงอุ่นไอ ไล้อิงแอบแนบใจหลงใหลรอ หล่อรอยรักทักใจอย่าไหวตื่น ยืนหวานตรึงซึ้งชื่นทำรื่นต่อ ถ่อรักติดปิดชิดไร้จิตท้อ รอเจอเธอเผลอคลอพร่ำพ้อภักดิ์ ผลักเพ้อพลางวางพล่ามมิหวามไหว ไม่หวังวนค้นใครกลับไร้หลัก กักรักรั่วรัวท่วมใจบวมนัก จักบอกหนักพักทักยากผลักทิ้ง ยิ่งเพ้อท้อขอไกลกลับไหววุ่น กรุ่นแวะวนค้นคุ้นหวังอุ่นผิง วิ่งอกเพ้อเหม่อหาหวามมาอิง วิ่งเหม่ออ่อนวอนนิ่งอย่าย้อนเพ้อ
More Cute Comments here... เรื่องรัก...ทักทาย...พาป่ายป่วน จิตจับ...อับอวล...เคล้าม่วนหมาย ร่ำร้อง...ปองป่าว...หวังกล่าวกราย เริ่มรุ่ม...คลุมคล้าย...พูดร่ายรัว พล่ามเพียง...เคียงคอย...พลางม่อยเหม่อ มักมอง...พร้องเพ้อ...เรียกเธอทั่ว คิดคำ...ย้ำหมาย...ที่ตายตัว มอบมั่น...พันพัว...ปลดรัวรอน รสรัก...หนักหน่วง...ในช่วงชื่น เผลอพร่ำ...ร่ำรื่น...ลืมกลืนกร่อน จนเจ็บ...เหน็บนำ...คล้อยคร่ำคลอน จิตจับ...รับร้อน...ร้าวรอนลวง รักร้าว...คราวครวญ...ลวงหวนไห้ รักลับ...กลับใกล้...คอยไห้หวง รักเลือน...เตือนตน...กลุ้มก่นกลวง รักรื่น...ชื่นช่วง...หล่นร่วงเลย
Use this picture. ริมระเบียงที่เงียบค่ำคืนนี้ มีลมหนาวพัดรี่เยาะย่ำฝัน ถามว่าเจ้ารอคลอคนสำคัญ ที่ทิ้งฝันไยเจ้ายังรั้งคอย ฉันตอบต่อลมหนาวราวมีสุข ที่ตรงนี้ซ่อนซุกช่วยเก็บหงอย มีความฝันของฉันวนล่องลอย จึงไม่คิดปลดปล่อยจิตจากไกล ลมหนาวย้อนถามคำให้ขื่นขม ดังมีดคมกรีดเนื้อจนเจ็บไหว เขาจากไปเนิ่นนานรอทำไม? ฉันอ้ำอึ้งกลั้นใจฝืนยิ้มเยือน แล้วอำพรางตอบคำราวปลอบเศร้า ฉันไม่เหงามามองใช่หาเพื่อน ฉันแค่แวะเยี่ยมเยือนดูดาวเดือน ทั้งที่จิตสะเทือนคำลมย้ำ ลมรู้ทันส่ายหน้าพลันลอยจาก ไม่นานมากปุยเมฆมาถากย่ำ ข้ามาทักก่อนไปเที่ยวฟ้าคล้ำ จะเดินย่ำน้ำค้างสวยนุ่มนวล แต่เจ้าคงวุ่นวายคล้ายมิว่าง ด้วยคงเฝ้าอ้างว้างคอยใครหวน ข้าแค่มาทักทายล้อคนครวญ ที่ปั่นป่วนย้ำเจ็บตามลำพัง มิคิดชวนคนป่วยไปเที่ยวด้วย แล้วลอยไกลเหมือนม้วยไปอีกฝั่ง ฉันนั่งเหม่อเดี๋ยวเดียวในภวังค์ พลันสว่างเหมือนวังในทันตา จันทร์เรืองงามนั่นเองลอยมาหา มาปลอบว่าอย่าห่วงจนปวดปร่า ที่ตรงนี้ข้ารอทุกเวลา มีปัญหามากมายผ่านด้วยดี ขอแค่เรามั่นคงไม่หลงใหล ที่ผ่านตาผ่านไปบนวิถี อาจไม่ดีตามใจใช่ต้องลี้ เพราะชีวีวันหน้าต้องเปลี่ยนแปลง อาจเจ็บบ้างเวิ้งว้างในวันผ่าน แต่เมื่อกาลผันไปใจกลับแกร่ง อย่ากลัวเจ็บเหน็บหนาวร้าวหมดแรง จะเข้มแข็งสดใสในสักวัน
More Cute Comments จะว่าจะกล่าวก็ร้าวก็วุ่นเพราะคุ้นเพราะใคร่ ด้วยจิตจะไวรับใครแอบซ่อนแอบรอนแทบคลั่ง มิเลือนสลายมลายมิเหินมิหายจากภวังค์ เพราะรักทบชังยากยั้งฉุดนิ่งทิ้งใจหลุดลอย ก็รู้ก็รอคิดคลอกับเพ้อละเมอทุกข์บ่อย สลดเงียบหงอยนับร้อยจิตทรุดหลุดเหม่อโศกสร้อย ความคิดสะกิดให้จิตโอดครวญชวนคร่ำเจ็บปรอย ละห้อยเพรียกหวนรับรวนจากช้ำจากเศร้ามากมาย อยากลืมอยากหนีเศร้านี้มิเจอะมิเจอเสมอ เพราะเผลอมักพร่ำเหยียบช้ำให้หวั่นให้พรั่นเกาะก่าย ตัดใจบอกลืมบอกปล่อยจากกันจากไปมิกราย กลับยิ่งโชคร้ายแทบตายเพราะเหงาเพราะเหม่อแวะเวียน...
1617
