23 กุมภาพันธ์ 2551 14:55 น.

เนรคุณ(กลบทอักษรสังวาส)

โอเลี้ยง

07-02-08-04.jpg

เผลอเหม่อคิดสงสารรุ่มใจไหว
ข่าวคราวพาหมองไหม้จนจิตคิด
ใคร่ไถ่ถามคนชั่วสักนิดนิด
แค่แม่เผลอผิดบ้างไยนั่งชัง

เราเล่าหรือ?ไม่มีทุกข์-แก่-แย่
เรืองเรื่องเก่งไร้แพ้ได้ดังหวัง
คิดชิดชมสมดังไร้พลั้งยั้ง
ลองตรองก่อนชิงชังถึงมาดา

แม่แก่แล้วหลงลืมลูกก่นบ่น
จิตคิดผลักไสพ้นพล่ามด่าว่า
ใจไร้ห่วงแม่หมองคำวาจา
กราดสาดคำปวดปร่าหน้าเฉยเมย

กาลผ่านไปลูกเลวเลิกกลัวชั่ว
บาปนาบหัวทิ้งแม่ละเลยเฉย
หวังฝังแม่ทั้งเป็นสุดเอ่ยเปรย
ลูกถูกชั่วถมเกยกร่ำก้าวร้าว

แค่แม่แก่อ่อนแอทิ้งขว้างห่าง
ถูกลูกด่าถากถางก่นป่าวป่าว
ถ้าคราตนต้องแก่คิดคร่าวคราว
คนล้นบาปคงร้าวลุกลนวน...
				
19 กุมภาพันธ์ 2551 20:01 น.

โลภ(กลบทถาวรวธิรา)

โอเลี้ยง

Good-night-hi5-16.jpg

more Goodnight Comments..here เพราะใจโลภในเงินของคนอื่น จึงหยิบยื่นความตายให้แก่เขา เหมือนว่าตนเก่งกล้าใหญ่มิเบา ดังเป็นข่าวน่าเศร้าให้รู้กัน สองหนุ่มสาวในข่าวที่โชคร้าย ให้ใจหายเมื่อรู้เรื่องโศกศัลย์ เพราะในกายพกเงินเกินหลักพัน จึงพาให้ชีพนั้นมรณา ในข่าวเล่ายามดึกตรงริมหาด คนชั่วกรู่ผงาดใกล้เข้าหา เมื่อชายหนุ่มส่งเงินให้ชักช้า ใจคนชั่วจึงบ้าเอาถึงตาย อาจประมาทมากกว่าจะใช่โง่ จึงแบกเงินเดินโก้ให้โจรก่าย ให้คนรู้พกเงินอยู่มากมาย พาคนชั่วกรายใกล้มาช่วงชิง แต่คนชั่วใจนั้นฤาจะสุข ในเมื่อทุกข์มาเกาะดังผีสิง ให้ทุกวันเหมือนบาปวิ่งพักพิง ตื่นผวาใกล้นิ่งหัวใจวาย...

17 กุมภาพันธ์ 2551 14:27 น.

ปลายสะพานเคยฝัน(กลบทสุนทรโกศล-กลบทง่ายอีกแบบค่ะ)

โอเลี้ยง

บอกไม่ได้กับใจในรู้สึก
ที่ชอบนึกร่ำลึกสักแต่เฝ้า
มักกระซิบซ้ำสุขเล่าเบาเบา
กับรบเร้าขอพบอีกสักครา

กับกาลนานสานฝันหลายปีนัก
ใจยังถักเสกสรรค์วุ่นวนหา
ปลายสะพานเคยยืนเยี่ยมจันทรา
ที่เคียงคาสะท้อนคือเงาตน

รู้ทั้งรู้เราต่างเกินสร้างฝัน
ยังพัวพันเลือกสรรสู่สับสน
ส่งเสริมเหงามาแวะสู่กมล
สงสารใจจำทนว่างเวิ้งว้าง

สุขบนลานวาดฝันที่ร้าวสร้อย
สยบคอยร้อยรอนรอมิสร่าง
ดังตะวันสาดแสงส่องแวะวาง
หวังแค่สร้างรอยคุ้นสู่หัวใจ

ดึกสงัดมักทักคิดจนหลอน
เงาสลอนของเหงาจึงรุมใกล้
เสียงหัวใจกระซิบส่งไปไกล
อยากให้ใครเสือกไสช่วยไล่ที...
				
16 กุมภาพันธ์ 2551 16:35 น.

ไม่เคยลืมเธอ(กลบทจตุรงคยมก)

โอเลี้ยง

Love-comment-84.gif

ให้ห่วงหวงหาใครคนเคยใคร่
เหินห่างหายไห้โหยครวญใฝ่ถึง
ทุกท่วงท่าท้อแท้ร่ำรำพึง
ทนทุกข์ท่วมทับอึ้งเศร้าวุ่นวาย

เหม่อหม่นหมองหมายรู้เขาไปไหน
เหมือนหมกไหม้มอดม้วยใจสลาย
ราวรับร้าวลูบจิตระรุ่มกาย
ลุกลนร่ายร่ำหวังหาเจอะเจอ

ติดตรอมตรมตักทุกข์ยามเขาจาก
ตามไต่แตะตอมพรากให้หวนเหม่อ
แค่เขาคล้อยคลุ้มคลั่งเฝ้าละเมอ
ครางคร่ำครวญคล้ายเผลอเดินหลงทาง

หมั่นเมียงมองเมื่อยตาก็นั่งพร่ำ
ไม่มีเมินมาย้ำว่าคิดห่าง
ภาพพบพานพาหวังจนครวญคราง
พล่ามเพ้อพลางพ้อถามเมื่อไรมา

ร่ำลาลับเลือนห่างกับคนฝัน
ร่ายร่ำรอนร้องรั้นดื้อจะหา
ลับเลือนแล้วรำพันท่ามเหว่ว้า
เราร่ำลาราวกายไร้วิญญาณ
				
15 กุมภาพันธ์ 2551 17:03 น.

ผีอำ(กลบทนารายณ์ทรงเครื่อง)

โอเลี้ยง

Love-comment-59.gif

มืดดึก..หมึกดำ..ในค่ำ..หนักขึง
เสียงร่ำ..ซ้ำรึง..ให้อึง..ให้อ่วม
ฉันลุก..ฉุกรอน..คลอหลอน..เคล้ารวม
กลั้นกร่ำ..กำกวม..สั่นน่วม..สั่นนาน

เสียงร่ำ..ซ้ำร่าย..ดังกราย..ดุจใกล้
ก่อวุ่น..กรุ่นไหว..คล้ายใคร..ขับขาน
ร้อนรุก..ลุกลน..ต้องทน..ต้านทาน
พลางเผลอ..เพ้อผ่าน..รับขาน..รับคำ

เสียงกร่าง..สร้างกร่อย..มาร้อย..มัดร่าง
พร่ำราว..ผ่าวราง..เหมือนย่าง..มาย่ำ
ทนกลิ้ง..ทิ้งกาย..พล่ามพ่าย..พึมพำ
ชอกย้อน..ชอนย้ำ..ร้องตำ..ลืมตา

ที่แท้..แถทับ..ทุ่มพับ..ที่พื้น
ร้องคำ..ร่ำขื่น..ครวญฝืน..ข้างฝา
เพราะฝัน..พรั่นฝ่อ..ผีคลอ..พ้อคา
ทับอำ..ทำอ้า..นอนท้า..นั่งทับ...
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอเลี้ยง