2 พฤศจิกายน 2547 14:20 น.
โอเมก้า
กี่ครั้ง กี่ครา มองฝน
ต้องเจ็บ ต้องทน บ่นหนาว
กี่ที ที่นอน นับดาว
น้ำตา ร่วงกราว เดียวดาย
กี่คน เคยผ่าน เข้ามา
กี่ครั้ง กี่ครา ห่างหาย
กี่ครั้ง เจ็บแปลบ แทบตาย
งมงาย เงียบเหงา วังเวง
จนเธอ เดินผ่าน เข้ามา
ดึงใจ เหว่ว้า ลอยเคว้ง
ลงมา แนบใกล้ ใจเธอเอง
วังเวง เดียวดาย หายไป
จบแล้ว นิยาย เรื่องเก่า
มีแต่ เรื่องเรา สดใส
เริ่มเรื่อง ราวรัก ปักใจ
เพราะมีเธอ อยู่ใกล้ ไม่ห่างกัน
2 พฤศจิกายน 2547 14:12 น.
โอเมก้า
I love even only your smell in your shirt
l love even only your smell on the hangerchift
I love even only your penmarker on the pen
everything in this world buliding for makem me love you
ฉันรักแม้แต่กลิ่นตัวเธอบนผืนเสื้อ
ฉันรักแม้แต่กลิ่นเหงื่อเธอบนผ้าเช็ดหน้า
ฉันรักแม้แต่ลายนิ้วมือของเธอบนปากกา
ทุกสิ่งในโลกล้วนสร้างมาให้ฉันรักเธอ
หน้าส่วนตัว
900
