7 กรกฎาคม 2547 22:34 น.
โลกแห่งความฝัน
........ค้นหาความหมายของหัวใจมาตลอดชีวิต
วันหนึ่งก็พบว่าเพียงแค่บางสิ่งชีวิตก็มีความหมาย.
ความรักที่พยายามค้นหาไม่มีวันตาย
ยังมีความหมายต่อลมหายใจแม้ไม่เคยได้สัมผัสมัน
........................................................
......ความรักไม่ได้มีค่ามากที่สุดในชีวิต
แต่ความรักทำให้ชีวิตมีค่าเมื่อมันมาทายทักฉัน
บางสิ่งที่ขาดหายไปแต่ละวัน
แค่เพียงหัวใจเธอนั้น...รอบข้างยังมีไออุ่นอีกมากมาย
5 กรกฎาคม 2547 15:36 น.
โลกแห่งความฝัน
ฉันรู้จักความรักแค่คำบอกเล่า
ไม่เคยได้สัมผัสแม้เพียงเงาที่เล่าขาน
ฉันสัมผัสได้แค่เพียงรักเป็นโลกแห่งนิทาน
จึงมีชีวิตที่เนิ่นนานเดียวดายตามลำพัง.....
ไม่จำเป็นฉันไม่แตะต้องความรู้สึกของใคร
ขอเพียงแค่เก็บเรื่องราวของหัวใจสักครั้ง
ทำได้แต่กักขังตัวเองไม่ให้รับรู้ชีวิตที่ผุพัง
จึงมีลมหายใจเพื่อรับฟังความจริงที่ผ่านเข้ามา
ได้แต่เพียงกอดหัวใจตัวเองเอาไว้
รับรู้ว่าเรื่องราวที่เป็นไปด้วยความชินชา
หยุดแล้วกับความรักที่พยายามค้นหา
ไม่อยากอยู่กับมันทุกเวลาในความรู้สึกที่ร้าวราน
จึงได้ใช้หัวใจอย่างไม่มีอดีต
ไม่มีรอยขีดของความรักที่ร้าวฉาน
เลือกที่จะรักได้เลิกได้แบบไม่ทรมาน
ไม่อยากมีหัวใจให้กับวันวานความเจ็บช้ำที่บันทอนหัวใจ
4 กรกฎาคม 2547 22:15 น.
โลกแห่งความฝัน
.~*~......รอยเท้าสีจางฝังลึกอยู่ในความทรงจำใต้ท้องทะเล
หัวใจยังว้าเหว่จมลึกอยู่ในหัวใจของเธอ
ณ ท้องทะเลแห่งหนึ่งที่ยังคงมีเธอเสมอ
วันนี้เธอกลับหายเหลือไว้เพียงรอยเท้าและความทรงจำ
^*^
^*^ ^*^
^*^
บางคราวที่เพ้อ บางเวลาที่ฝัน บางวันที่เป็น บางอารมณ์ที่อ่อนไหว
บางจังหวะของหัวใจ บางเยื่อใยของวันวาน บางสิ่งที่ขาดหาย
บางอย่างก็ไม่หวนคืน บางแผลยังฝังลึก บางทีก็ไม่มีความหมาย
บางชีวิตเหมือนจะตาย บางบางของหัวใจที่เปราะบาง........
^*^ ^*^
^*^ ^*^
.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~
บางจังหวะของชีวิต
ที่ฉันลิขิตให้เดินเป็นเส้นตรง
ในหัวใจของฉันจะมั่นคง
แม้สักวันจะล้มลงแต่ฉันก็จะลบมันด้วยใจตัวเอง...................
คนเราวาดเส้นตรง แต่ความสามารถของเราอยู่หลังเส้น เส้นที่เราเป็นขีดเขียนและลบด้วยใจของตัวเอง............
13 มิถุนายน 2547 14:31 น.
โลกแห่งความฝัน
จะเก็บเอาความผูกพันธ์
ใส่ดวงตะวันในใจ
จะเก็บเอาความห่วงใย
ใส่ขวดโหลหัวใจภาพเธอ
หากวันนี้เราจะต้องจากกัน
แต่ให้รับรู้ไว้แล้วกันว่าฉันยังคงมีเธอ
จะเก็บเอาแต่สิ่งดีๆไว้เสมอ
ให้เธอได้อยู่ในใจของฉันนานเท่านาน
......................................................................
....เก็บวันเวลาที่ดี เก็บความทรงจำเอาไว้
หากชีวิต ต้องมีวันพ้น ผ่าน
ไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุ ใด ที่ต้องห่างกัน
แต่ใจ ฉัน ไม่เคยห่างไกล อาจมีเวลาไม่พอ
จะทำเพื่อเธอวันนี้ แต่พรุ่ง นี้ มีเวลามาก พอ
จะเก็บเอาใจที่ดี ไว้ และก็เฝ้ารอ
กลับมา พบ และทำเพื่อเธอ .ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไป
และไม่สาย เกินไป เธอรู้ไหม ถึงต้องไกลกัน
.จดจำไว้ เก็บไว้ ให้นาน เท่านาน
ฟ้านั้นกั้นขวางเราเพียงแค่กาย พรุ่งนี้ถึงไกลจากสาย ตา
ต่อให้ไกลแสนไกล แต่หัว ใจ
.ฉันจะอยู่ ข้างเธอ
อะไรก็เป็นอย่างเดิม ถ้าใจเราเป็นอย่างเดิม
จะวันนี้ หรืออีกนานเท่า ไร
ถ้าดวงตะวันอยู่บนฟ้า ไม่ว่าวันไหน
ให้เธอ รู้ ฉันคิดถึงเธอ .ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไป
และไม่สาย เกินไป เธอรู้ไหม ถึงต้องไกลกัน
.จดจำไว้ เก็บไว้ ให้นาน เท่านาน
ฟ้านั้นกั้นขวางเราเพียงแค่กาย พรุ่งนี้ถึงไกลจากสาย ตา
ต่อให้ไกลแสนไกล แต่หัว ใจ
.ฉันจะอยู่ ข้างเธอ
13 มิถุนายน 2547 14:15 น.
โลกแห่งความฝัน
ไม่ใช่คนพิเศษของเธอฉันเข้าใจ
ไม่มีสิทธิ์คิดไปไกลเกินกว่านั้น
ขอเก็บช่วงเวลาและความผูกพันธ์
ที่เธอมอบให้ฉันตลอดมา
รู้ดีว่าไม่ใช่คนสำคัญของเธอ
เป็นแค่คนที่รักเธอไม่ได้เป็นคนที่เธอห่วงหา
ทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอในแววตา
รู้สึกหัวใจฉันเย็นชาไม่กล้าสัมผัสใจเธอ
ได้แต่คอยมองเธออยู่ห่างๆ
หัวใจที่อ้างว้างยังคงเป็นฉันเสมอ
ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้ไปนั่งในหัวใจของเธอ
ยังเป็นฉันเสมอที่นั่งอยู่อย่างเดียวดาย
ฉันอาจจะไม่รู้จักความว่ารักดีพอ
รู้เพียงคำว่ารอบางสิ่งที่ขาดหาย
รู้แค่เพียงความรักไม่มีวันตาย
รู้ว่าวันนี้ที่ฉันหายใจมีแต่เธอ..................
...........................................................................