ปิ่มจะขาดใจตายเสียให้ได้ เมื่อข้างกายไม่มีเจ้าเฝ้าเขนย อกจะแตกแยกแล้วแม่แก้วเอย กระไรเลยทรมานรำคาญใจ ตีอกชกตัวเองดังพลึกพลัก สุดที่รักจะไปหาก็ไม่ได้ แสนอึดอัดรำคาญร่านฤทัย แล้วเมื่อไรจะได้ดมเส้นผมนาง ไม่ได้คิดโสมมกับผมน้อง อย่าลองดมชมเจ้าอย่าเฝ้าหมาง ก็เพราะกลิ่นผมน้องช่างหอมบาง หอมบางบางเกสรสุมาลี แก้มของน้องแดงระเรื่อมะเขือเทศ ปวงเทเวศคงมาทาเพิ่มราศี อยากจะห้อมแก้มน้องสักสองที เกรงจะเพิ่มราคีให้แก้มนาง
หน้าส่วนตัว
607
