9 ตุลาคม 2549 20:39 น.
โพลารีส
21 ตุลาเวียนมาบรรจบ
เธอก็ครบยี่สิบสี่ปีแล้วหนอ
แต่ปีนี้เธอไม่ต้องเฝ้ารอ
เพราะฉันขอไม่อวยพรเธอคนแรกเหมือนเช่นทุกปี
เที่ยงคืนของปีนี้คงไม่มีsms ฉัน
เหมือนเช่นวันเดือนปีที่เคยผ่าน
แต่ฉันจะไม่ลืมวันเกิดเธอตราบนานเท่านาน
ขอให้เธอสุขสำราญสบายใจ
วันเกิดเธอของขวัญคงได้จากเขา
ไม่มีเราไม่มีแล้วต้องจากห่าง
รักเราสองมีอุปสรรคมากมายมากั้นกลาง
ทางสองทางคนสองคนเราต้องแยกกัน
ขออวยพรวันเกิดเธอล่วงหน้าทุกๆปี
ต่อจากนี้เธอก็คงไม่พบฉัน
ขอบคุณนะที่ครั้งหนึ่งเธอมอบสิ่งดีๆให้แก่กัน
ฉันสัญญาว่าจะจดจำมันไว้ในใจ
ลาก่อนนะ ฉันคงจะแต่งกลอนอวยพรเธอปีนี้เป็นปีแรก แต่เธอก็คงไม่ได้อ่านมันสินะ และมันจะเป็นปีสุดท้ายด้วย ลาก่อนเธอที่รัก
8 ตุลาคม 2549 07:44 น.
โพลารีส
ขอบอกลาพี่ชายในวันนี้
สิ่งดีๆที่เคยมีไม่จางหาย
ยังรักและคิดถึงอยู่มิคลาย
เพราะเธอคือพี่ชายที่แสนดี
แต่วันนี้คงต้องขอลาก่อน
ต้องจากจรร้างลาพี่ตรงนี้
ให้ความรักความคิดถึงที่น้องมี
จงคุ้มครองตัวพี่ตลอดไป
ส่วนpost card ของพี่ที่ส่งมา
ขอสัญญาจะเก็บรักษาไม่ละทิ้ง
เราสองคนอยู่บนโลกความเป็นจริง
ที่ทุกสิ่งชะตาล้วนกำหนดมา
เค้าดีใจที่ได้รู้จักพี่
ทุกนาทีเค้ายังเก็บมันไว้
เพื่อเป็นความทรงจำครั้งหนึ่งของหัวใจ
ที่ได้รักเธอว่าใครๆ( กว่าพี่สหเวส ) ด้วยใจจริง
ลาก่อนนะค่ะ ถ้าในอดีตเคยทำอะไรที่ทำให้พี่ไม่สบายใจ ต้องขอโทษด้วย และที่เด็กน้อยเขียนกลอนอำลาพี่ในเวปนี้ เพราะพี่คือผู้ชายคนเดียว และคนๆเดียวที่รู้ว่าเมย์แอบแต่งกลอนโพสไว้ ไม่มีใครรู้จักเวปนี้เลย นอกจากพี่คนเดียว
26 กันยายน 2549 18:39 น.
โพลารีส
ฉันดีใจที่ได้รู้จักเธอ
ฉันมีความสุขเสมอเมื่อเธอโทรหา
ฉันปลื้มปิติทุกครั้งเมื่อเราได้พูดจา
อยากให้เวลาดีเหล่านี้ไม่มีวันจาง
พี่ชายจ๋าพี่สบายดีอยู่ไหม
ห่างกันไปเค้ายังคิดถึงเสมอ
แม้วันนี้เราไม่ได้อยู่พบเจอ
แต่ว่าเฮคือหนึ่งเดียวในใจ
ฝากกลอนนี้ให้พี่ชายค่ะ...........ตั้งใจเรียนนะ เด็กโต
8 กันยายน 2549 18:12 น.
โพลารีส
ยิ่งฉันนั้นเกลียดเธอมากเท่าไหร่
แต่หัวใจมันกลับรักมากเท่านั้น
ยิ่งหนีเธอไม่ต้องมาเจอหน้ากัน
แต่ทุกวันกลับมีเธออยู่ข้างเคียง
ยิ่งเกลียดเธอก็ยิ่งเจอกับความรัก
ยิ่งเกลียดนักก็ยิ่งรักมากเท่านั้น
ยิ่งไล่เธอออกจากชีวิตทุกๆวัน
ยิ่งเจอกันยิ่งรักเธอสุดหัวใจ
8 กันยายน 2549 18:07 น.
โพลารีส
ถึงแม้ว่าเราสองรักกันมากแค่ไหน
ถึงแม้นว่าหัวใจผูกพันธ์กันไม่ห่าง
แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่คอยกั้นกลาง
ให้เราสองอ้างว้างไม่พบเจอ
ด้วยพันธะสัญญาว่าเธอคือพี่ชาย
และฐานะที่ฉันได้คือน้องสาว
สรุปแล้วรักนี้ก็เป็นดังเรื่องราว
ที่ก่อเกิดเพียงตรั้งคราวก็จบไป
ลาก่อนนะคนดีที่เคยรัก
ขืนอยู่ไปคงเจ็ยหนักหมอไม่รับรักษา
ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เคยผ่านมา
ให้เวลาเป็นยารักษาใจ
หน้าส่วนตัว
1467
