25 กันยายน 2549 05:46 น.
โปษยาเรมุส
หลับใหลในราตรี
แสงจันทร์นี้จะขับกล่อม
แสงดาวจะโอบอ้อม
หมู่เมฆาจะคุ้มภัย
ทะเลจะเป็นเพื่อน
เหมือนดาวเดือนคุ้มครองใจ
แมลงหรือยุงร้าย
จะหนีไปไม่ยินยน
ห่มผ้าให้อบอุ่น
ไอกรุ่นกรุ่นมาเวียนวน
สายฟ้าหรือห่าฝน
ไม่คำรนข่มขู่ใด
โอบกอดสายนที
ไอเย็นนี้ให้สุขใส
นิทรานานเท่าไร
ทุกสิ่งไซร้จักคุ้มครอง...
24 กันยายน 2549 03:55 น.
โปษยาเรมุส
จากกันแสนนาน
วันวันโหยหา
ลับหูลับตา
จะอยู่อย่างไร
เป็นตายร้ายดี
สุขียังใง
เหงาเหมือนกันใหม
ให้ใจถามกัน
มองดูแสงดาว
บนฟ้าทางนั้น
ไม่อาจทนกลั้น
ธารสายน้ำตา
หลั่งล้นสองแก้ม
คิดถึงแทบบ้า
หวังว่าไม่ช้า
เราคงพบกัน
จะโอบกอดเธอ
ด้วยอ้อมแขนฉัน
ซบตักรักมั่น
วันที่หวนคืน