20 สิงหาคม 2547 14:20 น.
โปษยาเรมุส
กว่าจะขึ้นที่สูงมันไม่ง่าย
ความหลากหลายชีวิตที่พลิกผัน
ทนทั้งเจ็บร้อนหนาวสารพัน
กว่าคืนวันสมหมายไม่ง่ายเลย
ดูดีดีวันนี้ทำดีใหม
ดีแค่ใหนพอแล้วแล้วก็เฉย
คิดอย่างนี้พอทีอย่าคิดเลย
ไม่ต้องเอ่ยโอดครวญยามล่มจม
ทำตัวเองปวดใจโทษใครได้
ที่ผ่านไปนั่นแหละความขื่นขม
คิดไม่ทำค่าเท่ากันวันระบม
รอนั่งชมผลงานอันตัวมี
อย่ามัวนั่งขี้เกียจเลยสหาย
รออะไรหรือหยิ่งในศักด์ศรื
ลุกสิลุกสู้มันวันไม่ดี
ผ่านวันนี้เราเก่งเรายอดคน..
17 สิงหาคม 2547 18:22 น.
โปษยาเรมุส
เบื่อที่ต้อง รอคอย
เบื่อที่ต้อง พะว้าพะวัง
เบื่อที่ต้อง ฝากความหวัง
เบื่อที่ต้อง อยู่อย่างนี้
เบื่อที่ต้อง แบ่งรับแบ่งสู้
เบื่อที่ต้อง จมกับอยู่ความป่นปี้
เบื่อที่ต้องเป็น เป็นอย่างนี้
เบื่ออยู่ทุกวันทุกวี่ สุกท้ายตอนนี้เหลืออะไร
อยู่ด้วยอดทน
อยู่ผจญกับความพลาดพลั้ง
อยู่เพื่อว่าจะเกิดพลัง
อยู่เพื่อลุกขึ้นมาสู้สักครั้ง
อยู่ได้หรือยัง
เพราะเราต้องอยู่ด้วยตัวเอง
ไม่ใช่อยู่กับความเบื่อหน่าย...
6 สิงหาคม 2547 14:15 น.
โปษยาเรมุส
มีวันวานคือวันอันโหดร้าย
มีวันใหม่คือวันนี้ยังร้ายอยู่
แล้ววันพรุ่งเป็นใงยังไม่รู้
วันที่อยู่ทุกวันอันทุกข์ทน
ไม่มีสุขถาวรให้ลองลิ้ม
มีแต่ทุกข์ที่พอให้สับสน
สุขมียากทุกข์ง่ายได้ปะปน
ในใจคนวุ่นว้าคว้าปนเป
ดิ้นรนหาแย่งชิงสิ่งนอกกาย
ไม่สนใจชีวิตคิดหักเห
ตกวันวนวันร้ายวันเสเพล
วันจบเห่คงไม่เดาเท่าที่มอง...
4 สิงหาคม 2547 16:12 น.
โปษยาเรมุส
จับผิดได้แล้ว มันจะมีประโยชน์อะไร?
ใครเป็นยังใง
ช่างเขาสิ เราอยู่ให้มีความสุขดีกว่า? มั้ย?
ใครจะผิด ใครจะถูก ใครดีหรือเลว
ใครจะมา ใครจะไป
ใครล่ะ ใครทำอะใร ใครรับผล
แล้วใครต้องอยู่ ใครต้องทน
แล้วใครกี่คนที่ต้องเสียใจ
เมื่อรู้ว่าใครหนึ่งคน
โดนใครคนหนึ่ง ทรยศ
ทุกอย่างมีคำตอบอยู่ในตัว
ว่าแต่ว่า
ใครสักกี่คนที่รู้คำตอบ...
4 สิงหาคม 2547 15:52 น.
โปษยาเรมุส
จากไม่มีใคร
มีแค่ตัวเอง
จากเดินคนเดียว
มาเดินสองคน
มีพี่มีน้อง
ร่วมทางวกวน
ลึกลับสับสน
ทนไปด้วยกัน
จะดีจะร้าย
รู้ใจเท่านั้น
รักและผูกพันธ์
มีกันตลอดไป
หนทางฝันฝ่า
มุ่งหน้าเดินไป
ดีร้ายเท่าไหร่
มีใจเดิมพัน...
ขอบคุณพระเจ้า
มอบน้องให้ฉัน
ความรักเท่านั้น
ฉันเลยสุขใจ
กลอนนี้ให้น้องคนหนึ่ง น้องที่รักที่สุด
จากพี่
หน้าส่วนตัว
672
