19 กุมภาพันธ์ 2547 10:53 น.
โปษยาเรมุส
มีเธออยู่ข้างกาย ค่อยคลายความหมองหม่น
ก้าวฉันที่ร้อนรน ยังมีเธอดูแล
ขอบใจจากใจหนึ่ง ซาบซึ้งสุดสุดแท้
จะรักไม่ผันแปร เชื่อฉันโปรดมั่นใจ
แม้เป็นแค่มดน้อย จะคอยทดแทนให้
บุญคุณลืมไม่ได้ อยากให้ช่วยรับฟัง
อย่าเลยอย่าเกรงใจ โปรดให้ฉันมีหวัง
ทดแทนต่อกันบ้าง เพราะเรายังมีเรา...
18 กุมภาพันธ์ 2547 19:18 น.
โปษยาเรมุส
มีรักก็ดี ไม่มีก็ได้
มีแล้วดีใหม หรือไม่ควรมี
ต้องการทำใม เพื่อใครกันนี่
เจ้าใจตัวดี อยากมีทำใม
รู้ว่าต้องเจ็บ เจ็บแล้วยากหาย
อยากลองรึใง โอ้ใจบอกมา
ไม่มีก็เหงา เราสับสนกว่า
ไม่มีก็บ้า มีก็ไม่ดี
จะเอายังใง โอ้ใจดวงนี้
มีหรือไม่มี โปรดได้ลงเอย...
... สั้นๆเพื่อใจดวงน้อยๆหลายๆดวงที่กำลังสับสน...
18 กุมภาพันธ์ 2547 19:05 น.
โปษยาเรมุส
สนธยายินยลหมู่คนจร หมู่ภมรลาลับกลับสถาน
วิหกเหินขอบรุ้งมุ่งวิมาน สู่สวรรค์คืนหนาวเร้าฤดี
น้ำค้างพรูบนไม้ให้วังเวง เพลงบรรเลงจั๊กจั่นหิรัญศรี
ลมหนาวโชยพริ้วผ่านม่านนที เริงราตรีหมู่ดาวเคล้าจันทรา
ริบระยับวับวามความสุกใส อุ่นละใมสุขสันต์สุดหรรษา
แมลงเม่าเล่นไฟบินไปมา สุขอุราราตรีคืนมีดาว...
17 กุมภาพันธ์ 2547 19:09 น.
โปษยาเรมุส
สิบร้อยเท่าทวี พันราตรีหมื่นความฝัน
ลีลามาเดิมพัน ใจฉันเป็นทางนำ
ย่ำเดินตามวิถี บทบาทที่ฉันต้องทำ
ล่องไปตามลำนำ ตามบุญกรรมสรรสร้างมา
เป็นใงก็เป็นกัน ก้าวฉันต้องเดินหน้า
ลือลั่นพันวาจา ให้ตัวฉันนั้นได้ดี
แค่ฉันต้องสู้ อย่างคนทรนงเท่านั้น ...จริงมั้ย...
17 กุมภาพันธ์ 2547 18:47 น.
โปษยาเรมุส
กว่าจะเดินถึงวันที่ฉันหวัง
ใจแทบพังอาเพศเหตุใฉน
ฉันทำดีให้ดีกว่าสิ่งใด
แล้วทำใมสิ่งดีไม่มีมา
คอยแต่จมซ้ำเติมเพิ่มความเศร้า
แล้วจะเอายังใงกันหนักหนา
ฉันก็คนฉันมีเหนื่อยและอ่อนล้า
เช่นดังว่าคนเขาที่เขาเป็น
ฉันสับสนจับสิ่งใดไม่ถูกทาง
ด้วยอ้างว้างเหตุใดใครมาเห็น
เจ็บก็เจ็บใช่จะบอกแต่ซ้อนเร้น
สิ่งที่เป็นฉันทนทนมานาน
หวังแค่วันวันหนึ่งฉันคงได้
เป็นอะไรบางอย่างสมสังขาร
โอ้ชีวิตอนิจจังหวังมานาน
สมต้องการเป็นคนสมค่าคน...