11 ตุลาคม 2547 18:38 น.
โปษยาเรมุส
เหนื่อยกายใจยังสู้
ก็ไม่รู้ได้แค่ใหน
ล้าบ้างทางแสนใกล
ฉันเป็นได้เพราะฉันคน
วันวันเป็นอย่างนี้
ดีไม่มีดีสุดปี้ป่น
แทบบ้าแต่ต้องทน
ใครรู้บ้างใครเข้าใจ
มีใครเหมือนไม่มี
ขอสักทีอย่าได้ใหม
ไปเลยถ้าอยากไป
เรื่องง่ายง่ายถ้าอยากทำ
ไม่ใช่ว่าไม่รัก
แต่ไม่รักด้วยเวรกรรม
หน่วงเหนี่ยวเหมือนตอกย้ำ
ใครปวดร้าวใครรู้ดี
ยังมีหลายเรื่องราว
หนักหรือเบามากกว่านี้
อย่าเอาแค่ทำดี
เพียงเพราะว่าสงสารกัน
ฉันทำมันเพื่อใคร
ทำยังใงรู้ทั้งนั้น
เก็บกดไปวันวัน
จากใจฉันพอกันที...
1 ตุลาคม 2547 19:53 น.
โปษยาเรมุส
ทำได้แค่นี้
ฉันเหนื่อยแค่ใหน
เธอรู้หรือไม่
ฉันล้าฉันซม
อย่ากดดันฉัน
อย่าเหยียบให้จม
ฉันทนแค่ข่ม
เดี๋ยวก็หมดทน
ฉันเต็มที่แล้ว
ไม่อยากวกวน
ใจฉันสับสน
เพราะฉันล้าเกิน
ขอกำลังใจ
อย่าให้หมางเมิน
อาจแค่ผิวเผิน
แต่ฉันต้องการ..