2 พฤศจิกายน 2547 13:10 น.
โปษยาเรมุส
เหนื่อยใจใครมาเห็น
อย่างที่เป็นเป็นอย่างนี้
เป็นบ้าบ้าสิ้นดี
อย่างนี้ใครเข้าใจ
ฟุ้งซ่านมันสับสน
วกวนพาลหวั่นใหว
สาเหตุเป็นยังใง
ไม่รู้หาไม่เจอ
ร้อนรนมันรุมเร้า
เล่นเอาตอนที่เผลอ
มันเป็นตอนที่เบลอ
ละเมอจนวุ่นวาย
บอกทีช่วยฉันหน่อย
ค่อยๆทำให้หาย
อยากอยู่ไม่อยากตาย
หัวใจมันซมซาน...
1 พฤศจิกายน 2547 12:24 น.
โปษยาเรมุส
เหนื่อยใจทำไงได้
ถลำในห้วงความรัก
อยากลองอยากรู้จัก
ทีนี้รักเป็นยังใง
วันวันมันพาลท้อ
พอแล้วพอขอได้ไหม
รักเอ๋ยไปใกลใกล
ใกลเท่าไหร่ได้ยิ่งดี
ไม่เข็ดแต่ไม่เอา
ไม่อยากเศร้าอยู่อย่างนี้
ความรักบ้าสิ้นดี
พอกันทีรักตรอมตรม...
11 ตุลาคม 2547 18:38 น.
โปษยาเรมุส
เหนื่อยกายใจยังสู้
ก็ไม่รู้ได้แค่ใหน
ล้าบ้างทางแสนใกล
ฉันเป็นได้เพราะฉันคน
วันวันเป็นอย่างนี้
ดีไม่มีดีสุดปี้ป่น
แทบบ้าแต่ต้องทน
ใครรู้บ้างใครเข้าใจ
มีใครเหมือนไม่มี
ขอสักทีอย่าได้ใหม
ไปเลยถ้าอยากไป
เรื่องง่ายง่ายถ้าอยากทำ
ไม่ใช่ว่าไม่รัก
แต่ไม่รักด้วยเวรกรรม
หน่วงเหนี่ยวเหมือนตอกย้ำ
ใครปวดร้าวใครรู้ดี
ยังมีหลายเรื่องราว
หนักหรือเบามากกว่านี้
อย่าเอาแค่ทำดี
เพียงเพราะว่าสงสารกัน
ฉันทำมันเพื่อใคร
ทำยังใงรู้ทั้งนั้น
เก็บกดไปวันวัน
จากใจฉันพอกันที...
1 ตุลาคม 2547 19:53 น.
โปษยาเรมุส
ทำได้แค่นี้
ฉันเหนื่อยแค่ใหน
เธอรู้หรือไม่
ฉันล้าฉันซม
อย่ากดดันฉัน
อย่าเหยียบให้จม
ฉันทนแค่ข่ม
เดี๋ยวก็หมดทน
ฉันเต็มที่แล้ว
ไม่อยากวกวน
ใจฉันสับสน
เพราะฉันล้าเกิน
ขอกำลังใจ
อย่าให้หมางเมิน
อาจแค่ผิวเผิน
แต่ฉันต้องการ..
30 กันยายน 2547 15:21 น.
โปษยาเรมุส
สองมือสองเท้า
ย่ำก้าวผันผ่าน
วันคืนเนิ่นนาน
จากเล็กจนโต
ลืมแล้วหรือใง
โถ่เอ๋ยเด็กโง่
เจ้าเคยคุยโว
อยากเป็นนายคน
วันนี้เป็นใง
หรือเจ้าสับสน
กลับคำปี้ป่น
เจ้าลืมไปแล้ว
พอโตขึ้นมา
เจ้าอยากเปลี่ยนแนว
เจ้าเปลี่ยนไปแล้ว
เด็กน้อยน่าชัง
เจ้าเหนื่อยเจ้าร้อง
ใช่ว่าน่าฟัง
เด็กเอ๋ยจงหวัง
เจ้าต้องได้ดี
ฝันไว้ยังใง
ไปให้ถึงที่
เจ้าคือเด็กดี
เจ้าคือนายคน...