2 มีนาคม 2547 11:40 น.
โปษยาเรมุส
ลืมตาขึ้นมา ล้างหน้าล้างหัว
แล้วก็เตรียมตัว รับวันใหม่มา
ลุกขึ้นแล้วย่ำ ก้าวนำซ้ายขวา
มุ่งไปข้างหน้า ค้นหาจุดยืน
ไปใช้ชีวิต ผิดผิดอย่าฝืน
แม้ต้องขมขื่น กล้ำกลืนจำเป็น
อย่าได้กังวล ใจคนซ่อนเร้น
เรียนรู้จัดเจน เรียนเป็นนายคน
มีผิดมีถูก พันผูกวกวน
จำไว้เบื้องต้น ระคนสับวาง
คุณค่าชีวิต จิตใจสรรสร้าง
ให้รางวัลบ้าง กายเราร่างเดียว....
1 มีนาคม 2547 19:17 น.
โปษยาเรมุส
ใจเอ่ยเจ้าป่วย
ข้าป่วยเยี่ยงเจ้า
สุดเหน็บสุดหนาว
สุดเหงาทรมาน
ร้องให้ทำใม
ให้ใครสงสาร
ใครใครเหล่านั้น
มีหรือเข้าใจ
หยุดร้องเสียที
พอทีได้ใหม
โถใจหนอใจ
หยุดได้ซะที
น้ำตาก่อมา
ใหลมาคราวนี้
พอทีพอที
ใจเอ๋ยใจเรา....
1 มีนาคม 2547 18:58 น.
โปษยาเรมุส
ฉันเดินเดียวดาย
ทางใกลผ่านมา
จากเส้นขอบฟ้า
มาถึงที่นี่
ฉันมาพบเธอ
แล้วเป็นเพื่อนซี้
เรารู้สึกดี
มีกันสองคน
ไปใหนไปกัน
มีวันสับสน
บางก้าวร้อนรน
เรายังเดินไป
ก้าวย่างทางเดิน
เพลิดเพลินสดใส
หนทางอีกใกล
ต้องไปด้วยกัน
โปรดได้มั่นใจ
เพื่อนนายอย่างฉัน
มีคืนและวัน
เพื่อนฉันเพื่อนตาย....
1 มีนาคม 2547 11:11 น.
โปษยาเรมุส
ฉันเหนื่อยฉันเหนื่อย
ฉันยังยิ้มได้
ฉันยังทนใหว
ฉันยังยืนยัน
แม้เธอจะดื้อ
มีหรือถือกัน
เธอคือน้องฉัน
ฉันต้องดูแล
สิ่งใดต้องการ
หรือวันอ่อนแอ
ชนะหรือแพ้
พี่เธอยังอยู่
บอกมาน้องรัก
พี่อยากรับรู้
พี่คอยดูอยู่
พี่ห่วงจากใจ..
แต่งจากใจคนที่ไม่มีน้องแท้โดยสายเลือด มีแต่น้องบุญธรรม...โปษยาเรมุส
26 กุมภาพันธ์ 2547 15:03 น.
โปษยาเรมุส
เวียนหัวตัวเมื่อย
เอื่อยเฉื่อยเรื่อยไป
เดินแทบไม่ใหว
อยู่ไปวันวัน
สับสนหม่นหมอง
ร่ำร้องโศกศรร
ใจยังหวั่นหวั่น
คิดเรื่อยเปื่อยการ
ไม่ได้โกรธใคร
ให้ใครสงสาร
ตัวฉันทั้งนั้น
วันนี้ฉันเบลอ
บ้าไร้สาเหตุ
สังเวศพร่ำเพ้อ
ฉันชักเป๋อเป๋อ
โอ้ยใครช่วยที...