11 พฤษภาคม 2547 19:45 น.

เดี๋ยวก็กลับไปหา

โปษยาเรมุส


   จากมาตั้งนาน
วันวานยังอยู่
   ให้เรารับรู้
ความรักที่มี
    ผูกพันธ์ต่อกัน
ด้วยฉันน้องพี่
   น้ำใจใมตรี
มีให้แก่กัน
   เดี๋ยวก็กลับมา
รักษาคำมั่น
   คิดถึงผูกพันธ์
จากใจพี่ชาย...


    คิดถึงน้องๆมากๆ...				
1 พฤษภาคม 2547 18:59 น.

ทำงานก่อนน่ะ เดี๋ยวเจอกัน

โปษยาเรมุส


   จากมาตั้งนาน  
ลืมกันหรือเปล่า
วันวานของเรา
ร่วมเงาเคียงกาย
   คิดถึงจริงจริง
อย่างยิ่งเชื่อใหม
ไม่นานกลับไป
 ใจคงชื่นบาน
   เราอยู่ทีนี่
เรื่องงานไม่หวั่น
คิดถึงทุกวัน
เหงาก็แอบตรม
   ได้ยินแต่เสียง
ยากจากนานนม
จะทนจะข่ม
เพื่อรอวันคืน...
                   คิดถึงเพื่อนๆทุกคนมากมากครับ  ขอโทษที่ขาดการติดต่อน่ะ
     เดี๋ยวเปิดเทอมค่อยเจอกันนะครับ ส่วนเราก็จะตั้งใจทำงานช่วงปิดเทอมนี้ให้ดีที่สุด เก็บตังค์ไปเรียนก่อนน่ะ
    แล้วเจอกันตอนเปิดเทอม  เด้อคับเด้อ				
4 มีนาคม 2547 15:38 น.

ฉันน้อยใจเธอ

โปษยาเรมุส

ฉันเหนื่อยมานาน
ฉันเดินไม่ใหว
ฉันยืนไม่ได้
ฉันหลับไม่ลง
   ฉันน้อยใจเธอ
ฉันเพ้อลุ่มหลง
ฉันบอกตามตรง
ฉันหมดแล้วใจ
   เธอเอ่ยถึงเขา
ปวดร้าวแค่ใหน
ฉันอยู่ข้างกาย
แต่เธอลืมมอง
    ฉันให้ทุกอย่าง
ฉันเลยหม่นหมอง
ฉันน้ำตานอง
ฉันต้องรับฟัง
  เธอเล่าถึงเขา
ที่เฝ้ามุ่งหวัง
ฉันได้แต่นั่ง
ฟังแล้วเจ็บใน
   บอกฉันคนดี
ฉันดีแล้วใง
รักก็ไม่ได้
เธอไม่ต้องการ				
3 มีนาคม 2547 12:52 น.

ฉันหนาวเพราะเธอใกล

โปษยาเรมุส

หนาวเอยหนาวกาย        ในใจก็หนาว
หนาวจนรวดร้าว            หนาวอยู่ในใจ
     ไม่เคยหายหนาว          หนาวมากเพราะใคร
ก็หนาวอยู่ได้                  หนาวถึงกายเธอ
    เธอทำให้หนาว           หนาวอย่างเพ้อเพ้อ
หนาวใจใกลเธอ              ละเมอหนาวกาย
    เธอมาหายหนาว           หนาวจะต้องหาย
หนาวเพราะเธอใกล          หนาวในใจเอย...


                หนาวใจเหลือเกิน....ยามที่ไร้เธอมาคลายหนาว...
                                      ...โปษยาเรมุส...				
2 มีนาคม 2547 11:55 น.

ขอพักริมทาง

โปษยาเรมุส

มีความทรงจำ           คืนค่ำผันผ่าน
ย่ำเดินเนิ่นนาน         วันคืนวกวน
     น้ำตาเคยหลั่ง        หนทางสับสน
วันนั้นสุดทน              เลยร้องไห้ไป
     อาจเพราะอ่อนแอ     งอแงหวั่นใหว
หันไปพึ่งใคร                ใครก็ซ้ำเติม
     หรือเลวตรงใหน       ทำใมทุกข์เพิ่ม
เจอเรื่องเดิมเดิม            รังควาญหัวใจ
      จนมาวันนี้               พบความสดใส
หมอกควันจางได้           เพราะใจอดทน
      ย้อนมองไปดู           หดหู่เหลือล้น
วันนั้นมืดมน                 วันนี้เห็นทาง
      รู้สึกเหนื่อยล้า           ผ่านมาทุกอย่าง
ขอพักริมทาง                  เพื่อก้าวต่อไป...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโปษยาเรมุส
Lovings  โปษยาเรมุส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโปษยาเรมุส
Lovings  โปษยาเรมุส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโปษยาเรมุส
Lovings  โปษยาเรมุส เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโปษยาเรมุส