20 พฤษภาคม 2553 02:02 น.
โปติกา
เพราะคนเรามองเห็นแต่ความสุข
เพราะความทุกข์เป็นสิ่งไม่พึงหวัง
เพราะเห็นผิดหรือชอบนั้นต่างกัน
เพราะฉะนั้นจึงความคิดตามจิตตน
ความผิดเรามองเห็นแค่ผืนหนัง
ความผิดเขาน่าชังเท่าผืนเสื่อ
ความผิดพลาดพาเดือดร้อนกันเป็นเบือ
ความผิดใคร อ๋อ นั่นไงความผิดคน
มนุษย์เอ๋ยใครเล่าไม่เคยผิด
มนุษย์เอ๋ยไยยึดติดกับตัณหา
มนุษย์เอ๋ยยามดับดิ้นสิ้นชีวา
มนุษย์เอ๋ยทรัพย์ใดเล่าติดกายไป
ดีหรือชั่วเพียงตัวเราที่ตัดสิน
ดีหรือชั่วตามแต่จิตพิสมัย
ดีหรือชั่วเท่านั้นติดกายาไป
ดีหรือชั่วขึ้นอยู่ที่ตัวเรา
20 พค 53
12 พฤษภาคม 2553 21:32 น.
โปติกา
อันหนทาง ชีวิต คิดดูเถิด
เมื่อเราเกิด แล้วต้องแก่ แน่ใช่ไหม
หนีไม่พ้น เจ็บไข้ กายและใจ
จะแก้ไข อย่างไร ให้คลายทุกข์
เป็นโรคกาย หมอยา รักษาโรค
ถูกโฉลก ถูกเหตุผล ดลโรคหาย
เป็นโรคใจ ภัยรุมเร้า เศร้าปางตาย
ทุกข์มลาย เมื่อรู้ใช้ "โอสถธรรม"
เติมธรรมะ ให้ชีวิต พิชิตโรค
ดับทุกข์โศก ดับตันหา อย่าถลำ
ดับกิเลส โลภ-โกรธ-หลง จงหมั่นจำ
ยึดพระธรรม พระศาสดา เป็นยาใจ