24 พฤศจิกายน 2553 00:46 น.
โบ๋โบ
ความอดทนของคนสักคนหนึ่ง
จะไปถึงจุดจบที่ตรงไหน
เพราะว่าหมดทั้งแรงกาย ทั้งแรงใจ
จะทนไหวได้อีกนานแค่ไหนกัน
เดินมาถึงวันนี้รู้สึกท้อ
เหมือนรถหมดแรงวิ่งต่อไปตามฝัน
หนักทั้งใจ หนักทั้งกายสารพัน
ในใจฉัน...เหมือนน้ำมันจะหมดไป
จะต้องทำอย่างไรกันวันนี้
กำลังใจดีๆเอาจากไหน
ถึงจะเดินหน้าสู้ได้ต่อไป
อีกอึดใจจะทนไหว..ไหมหนอคุณ
เคยไหมคะ..รู้สึกเหนื่อยเสียจนอยากจะหยุดทุกอย่าง
และเคยไหม..ที่รู้สึกเหนื่อยแล้วคิดถึงใครบางคน
๒๔/๑๑/๔๓
4 พฤศจิกายน 2553 19:21 น.
โบ๋โบ
เก็บตัวเองไว้กับความเหงา
ในห้องที่มีรูปของเราแปะอยู่บนข้างฝา
นึกถึงอดีตด้วยความสุขและน้ำตา
จนถึงวันของคำลา .. ที่บีบหัวใจ
ขอโทษที่ยังเก็บรูปของเรา
เพราะเรื่องราวเก่าๆมันยังลืมไม่ไหว
แต่เอาเถอะ .. ถ้าทำใจได้เมื่อไหร่
.. แม้แต่ในหัวใจก็จะไม่มีใบหน้าเธอ ..
1 พฤศจิกายน 2553 19:58 น.
โบ๋โบ
นั่งอยู่บนรถตู้ซักคัน
ทั้งที่ขึ้นอยู่ทุกวันแต่ก็ไม่เคยจำได้
คนไม่รู้จักนั่งข้างๆ .. เดียวดาย
การกลับบ้าน .. ก็ไร้ความหมายไปอีกวัน
เลยนึกถึงใครบางคน
แค่อยู่ใกล้ก็สุขล้น .. คนนั้น
กลับบ้าน .. บนรถเมล์ด้วยกัน
ลำบากหน่อยแต่มันก็สุุขใจ
แค่ได้เห็นหน้าก็อบอุ่น
ไหล่ที่เคยนอนหนุนยังคิดถึง .. รู้ไหม
ถ้าไม่มีไหล่นี้หนุนให้อุ่นหัวใจ
ก็จะยอมหนุนไหล่ตัวเองตลอดไป .. สัญญา
แรงบันดาลใจ .. จากคนที่แอบรัก
ขอประทานอภัย ถ้ากลอน จะไม่ค่อยมีสาระ
หน้าส่วนตัว
1511
