26 สิงหาคม 2550 13:11 น.
โนริโกะ
...........คุณเคยเป็นอย่างฉันบ้างหรือเปล่า ทำไมเวลาที่เราคิดถึงคนที่ทำให้เราต้องเจ็บ มันยิ่งเป็นการตอกย้ำความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดให้มันมากขึ้นทุกที
..........เพราะว่าฉันคิดเสมอว่าเป็นเพราะเขา เขาเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เพราะฉันโทษคนอื่นเสมอ ฉันไม่รู้จักคำว่าให้อภัย คนที่ทำร้ายจิตใจของเรา
..........วันนี้ฉันได้กลับมาคิดอีกแง่มุมหนึ่ง ตั้งแต่ฉันกับเขาคบกันมา ฉันพยายามจะประคับประคองความรักของเราให้มันยืดยาวออกไปให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ ฉันไม่อยากจะพบความรักหลายครั้ง ฉันอยากให้การตัดสินใจครั้งนี้ของฉันเป็นรักแท้ของฉัน แต่เมื่อมันไม่เป็นเช่นนั้น ฉันจึงรู้สึกเสียใจมาก ฉันคาดหวังมากเกินไป ไม่เคยคิดเผยใจไว้สำหรับความผิดหวังเลย
..........สิ่งที่ฉันทำมาตลอดระหว่างที่เราคบกันก็คือ เปลี่ยนตัวเองให้เขาพอใจ เอาใจเขาทุกอย่าง เพราะกลัวเขาไม่รัก กลัวเสียเขาไป ทั้งที่ตลอดเวลาฉันก็รู้สึกอึดอัด แล้วไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก โดยฉันไม่รู้เลยว่าเป็นเพราะอะไร
..........และเมื่อมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้งระหว่างฉันกับเพื่อน เพื่อนที่ฉันคบมานาน ทั้งที่นิสัยหลาย ๆ อย่างของเราเข้ากันไม่ได้เลย แต่ที่เราสามารถคบกันมานานเพราะฉันพยายามยอมรับนิสัยของเขา จนมาถึงวันนี้ฉันก็มาคิดทบทวนว่า ทำไมฉันต้องแบกรับความทุกข์ เวลาที่ฉันกับเพื่อนไม่เข้าใจกันทุกครั้ง ฉันจึงตัดสินใจที่จะไม่ตามความคิดของเพื่อนอีกแล้ว ตอนแรกฉันอาจรู้สึกว่าตัวเองทำผิดไป แต่เมื่อคิดให้
ดีดีแล้ว ฉันคิดว่าฉันควรยอมรับความรู้สึกตัวเอง ยอมรับการตัดสินใจของตัวเองดีกว่า อย่าไปพยายามเปลี่ยนตัวเองให้มันมากจนตัวเองรู้สึกต้องแบกรับความรู้สึกของคนอื่น ๆ ไว้ และทำให้ตัวเองรู้สึกเหนื่อยขนาดนี้
..........และมันทำให้ฉันรู้ว่า ฉันไม่ควรโทษเขาคนนั้นฝ่ายเดียว แต่เป็นเพราะฉันเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขามากไปนั่นเอง มันจึงทำให้ฉันแสดงอะไรออกมาที่เป็นตัวของตัวเอง จนเขาก็คงรู้สึกรับมันไม่ได้ เพราะเวลาที่คบกันมันเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า อนาคตของเราทั้งสองคนมันจะไปทิศทางไหน จะคบกันต่อไป หรือจบกันแค่นี้
..........เมื่อฉันคิดแบบนี้ได้ ฉันก็เริ่มรู้จักปล่อยวางความรู้สึกที่ยึดไว้ คือ โกรธ เกลียด เครียดแค้น อาฆาต พยายาท ฉันหวังว่าสักวันหนึ่งฉันจะให้อภัยเขาได้จนหมดหัวใจ....
18 สิงหาคม 2550 17:31 น.
โนริโกะ
..........ถึงพี่สาว...ที่แสนดี ฉันไม่เคยคิดเลยว่าพี่จะต้องมาประสบกับเหตุการณ์ที่เหมือนกับฉัน เหตุการณ์ที่พี่เคยเป็นที่ปรึกษายามที่ฉันหาทางออกไม่ได้ พี่เคยอยู่เคียงข้างฉันเสมอ พี่คอยปลอบยามฉันท้อใจ และเมื่อเวลาผ่านไป ฉันสามารถผ่านเหตุการณ์นั้นไปได้แล้ว แต่พี่กลับมาเจอเหตุการณ์เดียวกับฉัน
..........ฉันอยากจะช่วยพี่หาทางออกให้ได้ ทางออกที่ฉันเคยเลือกเดิน เคยลองผิดลองถูกมาหลายครั้ง ฉันก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร จะอธิบายอย่างไร ฉันเข้าใจเพราะฉันก็เคยเป็นพี่ ฉันรู้ว่าทางออกที่คนอื่นแนะนำนั้น เรารับฟัง แต่จะสามารถปฏิบัติได้หรือไม่นั้น จะขึ้นอยูที่ตัวของเราเอง
..........ฉันหวังว่าวันหนึ่งพี่จะค้นพบทางออกของชีวิตด้วยตัวของพี่เอง ฉันอาจจะช่วยแนะทางเลือกให้พี่เลือกปฏิบัติ แต่พี่จะเลือกหรือไม่นั้น อยู่ที่การตัดสินใจของพี่เอง พี่อาจมีทางออกสำหรับพี่แล้วก็ได้ แต่ฉันหวังว่าทางออกที่พี่เลือกนั้น จะทำให้พี่ค้นพบความจริงในชีวิตที่จะเป็นหนทางนำพี่ไปสู่จุดหมาย คือ ความสุขใจของพี่เอง
จากน้องคนนี้ที่รักพี่เสมอ
18 สิงหาคม 2550 17:29 น.
โนริโกะ
..........ถึงแม้ว่าฉันจะใช้คำแทนเธอว่า เพื่อน เธอก็อย่าน้อยใจนะ เพราะสำหรับฉัน เธอคือเพื่อนที่ฉันรัก เพื่อนที่ดีที่สุด เพราะยามที่ฉันท้อแท้ หมดหวัง หมดกำลังใจ เธอคือคนที่ช่วยสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาให้ฉัน
..........ในชีวิตคนเรา ต้องอยู่ในสังคมที่หลากหลาย แตกต่างกันไป เพื่อนที่อยู่ในสังคมก็มีความแตกต่าง บางคนเราก็สามารถเข้าถึงเขาได้ มีความคิดคล้ายกัน แต่บางคนเราก็ไม่สามารถที่จะพูดคุยกันได้ เพราะพูดอะไรก็ขัดกันทุกเรื่อง บางสังคมฉันก็กลายเป็นคนที่ไม่สามารถเข้าพวกได้เลย จนทำให้ฉันรู้สึกท้อ แต่บางสัมคมฉันก็สามารถเข้าพวกได้ง่ายดาย
..........แต่เมื่อใดฉันไม่สามารถเข้าพวกได้ ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองต้องมีปัญหา อาจทำตัวไม่ดีหรือทำอะไรผิดแน่ ๆ แต่ เพื่อน คนนี้กลับคอยให้กำลังใจฉัน เธอบอกกับฉันว่า เธอเป็นคนแบบนี้ดีแล้ว เธอมีความจริงใจให้เพื่อน ๆ เธอแคร์เพื่อน ห่วงใยความรู้สึกของเขา ถ้าเขาไม่อยากมีเพื่อนดีดีแบบเธอ เธอก็ปล่อยเขาไป แล้วสักวันหนึ่งเขาจะรู้เองว่า เขาจะหาเพื่อนที่จริงใจ แบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว เพราะในสังคมนี้ คนที่อยู่ได้ต้องเป็นคนที่ไม่แคร์ผู้อื่น เพราะเมื่อเราเข้าไปอยู่ในสังคมแบบนี้ เราก็ต้องปรับตัวให้เห็นแก่ตัวแบบเขา ถึงจะเข้าพวกได้ เธออย่ามาน้อยใจเลยว่า เธอปรับตตัวเป็นแบบเขาไม่ได้ คน ๆ เดียวไม่สามารถเปลี่ยนสังคมได้หรอก จงรักษาความเป็นตัวของตัวเองไว้ เพราะในสังคมทุกวันนี้ คนดีน้อยลงไปทุกที
..........ขอบคุณมากนะ เพื่อน สำหรับคำแนะนำ ฉันจะอดทน และเข้มแข็งให้มากกว่านี้ ฉันจะต้องอยู่ในสังคม ในโลกใบนี้ให้ได้ และฉันจะไม่ยอมสูญเสียตัวตนแบบที่ฉันเป็น.........