6 มีนาคม 2550 22:05 น.
โนริโกะ
สิ่งใด ๆ ที่ได้มาง่าย ๆ มันก็จากไปได้ง่าย ๆ เหมือนกัน ฉันใช้เวลาในการตัดสินใจคบกับเธอเร็วมาก แค่ถามเธอว่า แน่ใจนะว่าจะคบกับฉัน ฉันรู้ว่าเธอแอบปลื้มฉันอยู่ และการที่เราปลื้มใครสักคนก็ใช่ว่า มันจะพัฒนาไปเป็นความรักเสมอไป ถ้าเธอมีความรู้สึกแค่ปลื้มก็อย่ามาคบกันเลยนะ เพราะฉันไม่อยากจะเสียใจหรือผิดหวังเรื่องความรักอีก แต่เธอก็ขอโอกาส....
และแล้วเธอก็เริ่มโทรมาคุยกับฉันบ่อยขึ้น โทรมาหาทุกคืน และมักจะเป็นเวลาเดิมเสมอ หรือไม่ก็ส่งข้อความแสดงความห่วงใยหรือความรู้สึกดี ๆ มาให้ฉันเสมอ แค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้ว เพราะฉันไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เลย ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยรู้เลยว่าวิธีพวกนี้เป็นวิธีพื้นฐานที่ใคร ๆ เขาก็ทำกันทั้งนั้น เพราะฉะนั้นสิ่งที่เธอทำมันไม่ได้พิเศษ แตกต่างจากคนอื่น ๆ เลย แต่ฉันกับรู้สึกว่าเธอนั้นมีความจริงใจให้กับฉัน มีความรู้สึกดี ๆ ให้กับฉันแน่นอน และด้วยความที่ฉันเป็นผู้หญิงที่อ่อนไหวง่ายอยู่แล้ว ก็เลยเข้าทางของเธอเลย หรือเรียกอีกอย่างว่า ตกหลุมพลางของเธอเข้าแล้ว..
ขั้นตอนต่อมาก็เป็นการลองใจ เช่น ถ้าเธอไม่โทรมาหา ฉันจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ฉันก็งอนนะสิ เกิดอาการน้อยใจ โกรธ ไม่พูดด้วย หน้าบึ้ง ฯลฯ หรือบางครั้งบอกว่าจะโทรมา ให้รอ แต่ก็ไม่โทร แล้วเธอเคยนึกถึงคนที่รอบ้างหรือเปล่า (นอนรอโทรศัพท์ถึงเช้าเลย) การลองใจคนลองแค่ครั้งเดียวก็พอแล้ว ไม่ต้องลองบ่อย ๆ หรอกนะ ช่วงหลังเป็นการโทรมาแล้ววางสาย เพื่อให้ฉันโทรกลับ โอเคไม่ว่ากันฉันโทรกลับก็ได้ เงินอาจหมด(คิดในแง่ดีไว้ก่อน) หรือเวลาที่เราทะเลาะกัน เธอก็มักจะกดวางสาย ฉันก็ยิ่งโมโหนะสิ แต่เธอก็แก้ตัวว่า โทรศัพท์มันตัดเอง มันจะบังเอิญเกินไปหรือเปล่าเพราะมันบ่อยมาก แต่ฉันก็ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง (แต่หลังจากเราจบกัน เธอก็สารภาพว่า เธอเป็นคนตัดวางสายเอง)
สุดท้ายเหตุการณ์ที่ผ่านมาเหล่านี้ ก็ช่วยทำให้ฉันคิดได้ว่า เริ่มต้นเขาจะตามใจเราทุกอย่าง เอาใจเราสารพัด จนเราเริ่มตายใจ ต่อมาก็ใช้วิธีการลองใจต่าง ๆ นานา เพื่อดูว่าเราเริ่มมีใจให้กับเขาบ้างหรือยังหรือแคร์เขามากแค่ไหน เช่น ลองใจโดยการให้เราตามใจเขาบ้าง โดยอาจจะใช้คำพูดหวาน ๆ ให้เรายอมตามใจ ตอนนี้แหละคือช่วงอันตราย ถ้าเราไปหลงเชื่อคนประเภทนี้ จุดจบคงไม่ต้องพูดถึง เขาไม่เห็นค่าความรัก ความจริงใจ ความห่วงใย ความหวังดี ที่เรามีให้เขาหรอก... และมันอาจจะทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าด้วย... ฉะนั้นอย่าเชื่อใจใครง่าย ๆ เพราะบางทีคนเราก็ดูยากจริง ๆ เขาอาจเข้ามาแบบเทพบุตร ดูดีทุกอย่างในสายตาเรา แต่สุดท้ายเทพบุตรกลับกลายเป็นซาตาน เราจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน...คุณว่าจริงหรือเปล่าค่ะ...
3 มีนาคม 2550 20:06 น.
โนริโกะ
เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาฉันได้ถามตัวเองว่า เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น มันเป็นความฝันหรือความจริง ต่อไปนี้ฉันไม่มีเธออยู่เคียงข้างอีกแล้วใช่ไหม มันไม่จริงใช่ไหมที่เธอบอกว่าเรา จบกันแค่นี้ เราหยุดทุกอย่างและเป็นแค่เพื่อนกันดีไหม แล้วทำไมฉันอยากจะร้องไห้แต่ น้ำตามันไม่ยอมไหลออกมาสักหยด!!
หัวใจของฉันมันชาใช่ไหม? ถ้ามันเป็นแค่ความฝัน ฝันร้าย ฉันจะดีใจมากที่ได้ตื่นขึ้นมา แต่เมื่อฉันนอนลืมตาทบทวนอยู่สักพัก ฉันจึงค่อย ๆ ยอมรับความจริงว่า มันเป็นเรื่องจริง เราเลิกกันแล้ว! และฉันถูกหักอก! แล้ววันพรุ่งนี้เมื่อต้องเจอเขาอีกที่ทำงานฉันจะทำยังไงดี จะวางตัวอย่างไง จะแสดงอาการแบบไหน...
นิ่ง เฉย เย็นชา และไม่สนใจเขาคนนั้น มองเลยผ่านไปเลยเหมือนกับเขาไม่มีตัวตน การทำแบบนี้อย่างน้อยก็ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดน้อยลง ฉันไม่แกร่งพอที่จะพูดกับเธอเหมือนว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันทำไม่ได้ จะให้พูดคุยปกติเหมือนที่ฉันคุยกับคนอื่น ๆ นั้น ทำไม่ได้แน่นอน ขอยืนยัน
8 ชั่วโมงที่ทรมานกับการสร้างหน้ากากและเกราะกำบัง พอกลับมาบ้านขอร้องไห้ให้สะใจสักที อย่างน้อยก็เป็นทางออกทางเดียวที่ทำได้ ร้องไห้ให้กับตัวเอง ร้องไห้ให้กับความอ่อนต่อโลก มองโลกในแง่ดีอย่างเดียว ไม่ระวังตัวระวังใจในการคบคน ก่อนจะคบกันก็คิดว่าดูรอบคอบแล้วนะ แต่อยากจะบอกว่าคนเราเมื่อไม่ได้มาคบกันจะไม่รู้นิสัยที่แท้จริงหลอกนะ อย่างเช่น ตอนที่เป็นเพื่อนกันเราก็คิดว่าคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีนะ น่าคบ ยิ้มแย้มแจ่มใส น่ารัก ตรงสเป็คเลย แต่เมื่อได้ลองคบไปสักพัก จึงรู้ว่าไม่ใช่สำหรับเรา แต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนที่น่ารักสำหรับทุกคนอยู่ แล้วก็จะมีคนมาถามเสมอว่า โกรธอะไรนักหนา เขาก็เป็นคนดีนี่นะ เฮ้ยเบื่อจังเลย ถ้าเขาดีก็คบกับเขาเองสิ!
นี่ก็เป็นบททดสอบอีกหนึ่งบทใช่ไหม? เมื่ออกหัก ก็เจ็บพอแล้ว ยังมีเพื่อน ๆ ที่หวังดีมาคอยถามเป็นการตอกย้ำอีกหรือเนี่ย แต่ฉันก็ต้องให้กำลังใจตัวเอง สู้ สู้!!
1 มีนาคม 2550 20:51 น.
โนริโกะ
มารักทำไมตอนนี้ ตอนที่จะเสียฉันไป ประโยคนี้คงพอจะคุ้นหูกันบ้าง จากเพลงสตริงที่กำลังฮิตอยู่ในขณะนี้ มนุษย์ในโลกนี้คงพบเจอกับเหตุการณ์นี้หลายต่อหลายคู่
ฉันก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกันว่าทำไม เวลาที่เราคบกันทำไมเราไม่ถนอมน้ำใจ หรือรักษาคนที่เรารักไว้ให้อยู่กับเรานานที่สุด เรากลับทำร้ายคนที่เรารักอย่างเช่น การที่เราแสดงอารมณ์โกรธ โมโห เอาแต่ใจตัวเอง โดยไม่รู้สึกแคร์ความรู้สึกของคนที่เราคบอยู่เลย การทำเป็นไม่สนใจความรู้สึกของเขา เวลาที่เขามีความทุกข์ต้องการจะมาปรับทุกข์ให้ฟัง เราก็แสดงอารมณ์เบื่อหน่าย ไม่อยากรับรู้ แต่พอเมื่อตัวเองมีความทุกข์ กลับอยากให้เขามาดูแลสนใจ อย่างนี้เรียกว่า ความเห็นแก่ตัวได้ไหม ที่เขาบอกไว้ว่ารวามรักทำให้คนเรากลายเป็นคนเห็นแก่ตัว...
สำหรับฉันก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน แต่ฉันก็ใช่ความอดทนกับสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น คิดเสมอว่า เราต้องให้โอกาสเขาปรับปรุงตัวเอง แต่ตลอดเวลา ฉันก็มีแต่ความรู้สึกเจ็บปวดเสมอ เพราะฉันต้องการจะซื้อเวลาให้การคบกันของเรายืดออกไปให้ได้นานที่สุด แต่ฉันก็ไม่สามารถจะยื้อเวลาให้นานเท่าที่ต้องการได้ เมื่อเธอแสดงออกถึงความเบื่อหน่าย และเป็นคนพูดตัดความสัมพันธ์ของเราให้จบลง...
ฉันไม่เคยได้เตรียมใจ ว่าจะเกิดเหตุการ์แบบนี้ขึ้นมาก่อนเลย คิดเสมอว่า คนที่จะพูดตัดความสัมพันธ์น่าจะเป็นฉันมากกว่า แต่ฉันคิดว่าตัวเองไม่มีความกล้ามากพอแน่นอน เพราะคิดเสมอว่า ฉันไม่อยากทำให้ใครต้องเจ็บเพราะฉัน
แต่ฉันเป็นคนที่ยอมรับความจริงได้ แม้ว่ามันจะเจ็บปวดสักเพียงไหน เมื่อเขาไม่ต้องการจะคบกับเราอีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม ฉันก็ยอมรับการตัดสินใจของเขา ฉันจะบอกว่าฉันเสียใจมากถึงมากที่สุด แต่ไม่เคยขอร้อง อ้อนวอนให้เขาอย่าทิ้งฉันไป หรือให้เขากลับมาเลยจยถึงทุกวันนี้ เพราะอะไร? คนเราต้องมีศักดิ์ศรี ต้องรักตัวเอง และก็คิดเสมอว่า เมื่อเขาไม่ได้รักเรา ก็ปล่อยเขาไปตามทางที่เขาเลือกเถอะ
เวลาผ่านไปหลายเดือน... แล้วทำไมเขาจึงต้องกลับมาเพื่อบอกว่ารักเรา และถามว่าจะขอกลับมาคบกับฉันใหม่ได้ไหม? เวลานี้ เวลาท่ฉันรู้สึกมีความสุข มีความสุขกับการกลับมาใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนปกติ เหมือนตอนที่ฉันไม่มีเธอ เธอไม่รู้เหรอว่า เธอได้สูญเสียฉันไปแล้วตั้งแต่วันที่เธอบอกเลิก!! เวลาหลายเดือนที่ผ่านมาแต่ละคืนแต่ละวัน สำหรับฉันมันยากและรู้สึกเหนื่อยและท้อมากแค่ไหนเธอไม่เคยรู้ แต่ด้วยกำลังใจจากพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน ๆ และจากตัวเอง ทำให้ฉันผ่านมาได้จนถึงวันนี้ ฉะนั้นคำว่า รัก ของเธอตอนนี้มันจึงไม่มีค่าหรือมีความสำคัญกับฉันอีกแล้ว เพราะเธอได้สูญเสียฉันไปแล้วตลอดกาล.....
1 มีนาคม 2550 20:47 น.
โนริโกะ
รู้ไหมว่า คนที่มีความจริงจัง จริงใจ มักจะได้พบกับความเจ็บปวดเสมอ เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าเขาจะไม่ค่อยคิดเผื่อใจไว้เพื่อรับกับความผิดหวัง
การเป็นคนที่จริงจังกับชีวิต จริงจังกับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา และโดยเฉพาะเรื่องของความรัก เวลาที่อยู่ในห้วงของความรัก ก็ทุ่มเทให้กับคนที่ตนเองรัก จนทำให้เกิดความประมาท จนลืมเผื่อใจไว้สักนิดนึงว่า ถ้าหากเขาคนนั้นไม่ได้คิดจริงจังกับเราเหมือนที่เราคิดกับเขานั้น ผลที่ตามมาจะเป็นเช่นไร ความเจ็บปวดไงหล่ะ และก็จะเจ็บปวดมากกว่าคนทั่วไปด้วย
ถ้าเป็นคนที่จริงจังและจริงใจด้วยแล้วจะยิ่งอันตรายกับตัวเองมากขึ้น เพราะเวลาทำอะไรลงไปนั้นจะมีความคาดหวังในผลสำเร็จไว้สูง จะทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา จนลืมนึกไปว่า ไม่มีใครที่จะทำอะไรประสบความสำเร็จทุกอย่างไม่มีใครจะเป็นผู้ชนะเสมอไป ทุกคนต้องรู้จักคำว่าแพ้บ้าง ถ้าเรารู้จักยอมรับกับความพ่ายแพ้ เผื่อใจไว้กับความผิดหวังบ้าง เมื่อเจอเหตุการณ์อะไรที่ไม่สมหวัง เราก็จะไม่เจ็บปวดมากนัก
การที่เป็นคนจริงจัง และจริงใจนั้นเป็นสิ่งที่ดีแต่ต้องไม่มากจนเกินไป ให้อยู่ในความพอดี ถ้าใครคิดว่าตนเองมีนิสัยแบบนี้ละก็ขอให้ระวังการดำเนินชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการทำงาน การคบเพื่อน หรือโดยเฉพาะเมื่อคิดจะมีความรัก เพราะอย่าคิดว่าใครเขาจะเหมือนกับเรา เราให้ความจริงใจเขาไปและคิดว่าเขาคงจะมีความจริงใจตอบกลับมา แต่สุดท้ายอาจจะไม่ใช่ เราจะได้ไม่ต้องมานั่งคร่ำครวญเสียใจ จงทำใจยอมรับว่า เขาเป็นคนเช่นนั้นเองและเราคงเปลี่ยนเขาไม่ได้ จงยินดีที่เราได้มีโอกาสเรียนรู้คนหลายประเภท เพื่อเราจะได้ฉลาดในการเลือกคบคน ถ้าเรารู้จักแต่คนประเภทเดียว คบเฉพาะคนที่นิสัยเหมือนเราเท่านั้น เราก็จะเสียเปรียบไม่รู้เท่าทันคนอื่น ถูกหลอกได้ง่าย
ถ้าเราได้เรียนรู้นิสัยของคนหลายประเภท จะทำให้เราสามารถรู้ได้ว่าเราควรปฏิบัติตนเอย่างไรกับคนประเภทไหน จะได้ไม่จริงจัง หรือจริงใจมากเกินไปในการคบคน สุดท้ายก็จะได้ไม่ต้องเจ็บ....
หน้าส่วนตัว
758
