21 กันยายน 2545 12:20 น.
โดเรมี
นั่งมองดาวเพื่อนคือสายลม
แสนจะขื่นขมเมื่อนึกถึงวันนั้น
วันที่เราสองคนไม่พูดคุยกัน
ซึ่งตอนนี้ฉัน..ก็รู้ว่าเพราะอะไร
เรื่องเพื่อนคนนั้น
คนที่เธอใฝ่ฝันมานานแค่ไหน
เธอเจอเขาก่อนแต่เขาชอบฉัน
ไม่รู้มันเพราะอะไร
แต่ฉันไม่ได้คิดไปไกลเพราะคิดถึงใจของเธอ
เธอเคยบอกว่าเธอไม่คิดอะไร
ฉันก็อยากบอกว่าใจฉันไม่เคยเผลอ
ไม่เคยคิดอยากจะชอบคนของเธอ
จะไม่ติดต่อ ไม่พบเจอเขาอีกเลย
หวังว่าแค่นี้คงพอ....
20 กันยายน 2545 16:38 น.
โดเรมี
อยากให้เพื่อนเข้าใจ
มีบ้างไหมที่เพื่อนรู้สึกเดียวดายอย่างนี้
มีบ้างไหมที่เพื่อนร้องไห้ไม่มีคนใยดี
มีบ้างไหมที่เพื่อนอย่างเธอนี้เคยเข้าใจกัน
ฉันไม่ได้ขี้ใจน้อย
แต่เพื่อนอย่าทำอย่างนี้บ่อย ๆได้ไหม
เหมือนไม่ห่วงกันทิ้งมิตรภาพนั้นไปได้อย่างไร
เพื่อนไม่เคยเห็นใจทั้งที่เรานั้นไซร้ทำดี
เพื่อนเงียบไปไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เพื่อนทำให้ฉันมึนเมื่อเพื่อนเป็นแบบนี้
ก็จู่ ๆ ไม่พูดกันทำเหมือนฉันไม่มีดี
ด้วยเหตุฉะนี้เลยทำให้ฉันน้อยใจ
ไม่ชอบไม่ว่าหรอก
แต่อยากให้เพื่อนช่วยบอกได้ไหม
ว่าตัวฉันนั้นทำผิดอะไร
บอกหน่อยได้ไหม..แค่อยากให้ เราสนิทกันเหมือนเดิม
16 กันยายน 2545 18:06 น.
โดเรมี
เขียนเพื่อใครในโลกที่โศกเศร้า
เช่นตัวเราใจเหงาคนึงหา
ก็เธอที่แสนหวงห่วงมิซา
ต้องพลัดพรากจากลาไปแสนไกล
ดั่งกับมีละอองฝนมาบังตากั้น
เธอกับฉันห่างไกลแสนใจหาย
แต่กระนั้นโลกก็คงไม่มลาย
ฉันก็คงอยู่สบายไม่ต้องกลัว
16 กันยายน 2545 18:01 น.
โดเรมี
ฉันมีอะไรดี ๆอีกมากมาย
ที่ไม่สามารถบรรยายให้เธอรู้
ได้แต่กระทำให้เธอคอยดู
ไม่อยากพูดข้าง ๆคู ๆเดี๋ยวดูไม่จริงใจ
ไม่อยากบอกว่าเป็นคนดี
แต่การกระทำที่มีอาจจะพอดีได้
อาจดูไม่เข้าทีแต่มีดีที่หัวใจ
อยากให้ดีพอคู่ควรกับเทอได้แค่นั้นพอ
16 กันยายน 2545 17:55 น.
โดเรมี
เบื่อคำว่ารักเขาข้างเดียว
ไม่อยากจะห่อเหี่ยวเดียวดายอย่างนี้
เจ้าประคุณเอ๋ย ขอให้สวรรค์มีตาสักที
แล้วส่งหนุ่มอ่อนโยน น่ารัก นิสัยดี
มาให้สาวน่ารักคนนี้สักคน