12 พฤษภาคม 2546 12:13 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ฟ้าสีเทาฉันจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า
หยาดน้ำตาล้าอ่อนจะผ่อนหาย
ฉันจะวาดโค้งรุ้งพรรณราย
ด้วยเส้นสายความหวังกำลังแรง
ฉันจะเปลี่ยนชีวิตที่คิดท้อ
ฉันจะขอเป็นดวงดาวที่พราวแสง
ประดับอยู่กลางฟ้าอย่างกล้าแกร่ง
เปลี่ยนชีวิตด้วยเรี่ยวแรงกำลังใจ
12 พฤษภาคม 2546 12:06 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ถ้าความรักเหมือนนิทาน
ก็คงมีแต่ความรักที่แสนหวานและสมหวัง
และฉันก็ไม่ต้องมานั่งเดียวดายเพียงลำพัง
กับการไขว่คว้าที่ไม่สมหวังทุกครั้งครา
อยากให้ฉันเป็นเจ้าชายเธอเป็นเจ้าหญิง
แต่ก็ไม่เคยหนีพ้นความจริงตรงหน้า
กับผลลัพธ์ของการไขว่คว้าเธอ...จึงได้เจอน้ำตา
ทุกอย่างที่คว้ามันมา จึงไม่ต่างกับคำว่า เทน้ำบนกองทราย
12 พฤษภาคม 2546 11:56 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
ฉันเคยบอกเธอรึเปล่า
ว่าเวลาที่เหงาที่ห่วงหา
เธอเป็นคนแรกที่คิดถึงเสมอมา
และไม่มีใครมีค่าเท่ากับเธอ
ถึงวันนี้รับรู้ไว้นะ
ว่าตัวฉันจะรักเธอเสมอ
จะวันนี้พรุ่งนี้ก็มีเธอ
เธอมีค่าเสมอในหัวใจ
10 มีนาคม 2546 11:05 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
การเหยียบย่ำทำลายนั้นง่ายมาก
แต่ถ้าหากเว้นได้จะง่ายกว่า
เพราะฉะนั้นมะริเกอเมริกา
เจ้าจงหยุดเข่นฆ่าชาวอิรัก
นี่คือคำสั่งของพระเจ้า
อย่าเอาอัตตามาเป็นหลัก
อย่าเอาแต่ประโยชน์ตนและพลพรรค
ไม่ฟังเสียงท้วงทักจากรอบทิศ
อย่ามุ่งเอาอำนาจและบาตรใหญ่
เอาไพร่พลสกลไกรประกาศิต
อวดศัตราอาวุธรุทธิฤทธิ์
เหี้ยมโหดอำมหิตพ่นพิษพาล
สูเจ้าจงดูไม้กางเขน
ไม่ใช่หลักปักเลนเห็นตระหง่าน
หากเป็นหลักปักธรรมนำวิญญาณ
ให้สืบสานสันติธรรมความร่มเย็น
ไม้ตั้งคือตัวไออัตตาชัด
ไม้ขวางคือตัวตัดอัตตาเห็น
ตัดความเห็นแก่ตัวทุกประเด็น
โลกจะเป็นสุขต้องตัดอัตตา
การเหยีบย่ำทำลายนั้นง่ายมาก
แต่ถ้าหากเว้นได้จะง่ายกว่า
หยุดเถิดหยุดเจ้าพวกอเมริกา
สันติภาพมิอาจมาหลังสงคราม
9 มีนาคม 2546 19:27 น.
โดดเดี่ยวพันลี้
วันใดที่เธอเหนื่อยล้า
คิดเสียว่าฉันอยู่ใกล้
จะติดปีกตรงหัวใจ
โบยบินข้ามฟ้าไกล..
ไปหา..เธอ
หน้าส่วนตัว
830
