มีใครเคยสังเกตุบ้างมั๊ยคะว่า "รอยยิ้มของพ่อ" เริ่มหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พวกเรามิได้ใส่ใจ หรือยึดติดกับรอยแย้มพระสรวลในอดีตจากพระบรมฉายาลักษณ์...จนไม่เฉลียวใจกันสักนิดว่า ณ ปัจจุบันนี้ พวกเราได้เห็นรอยยิ้มของพ่อ....ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่...................................
................................................................................. เพลงสรรเสริญพระบารมี http://www.youtube.com/watch?v=uIyDJezgu5o&feature=related ดูแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ............................................................... [MV] รอยยิ้มของพ่อ - บอย โกสิยพงษ์ http://www.youtube.com/watch?v=iA3obSCh6fE&feature=related ............................................... เพลงของพ่อ - บอย โกสิยพงษ์ Feat. นภ พรชำนิ http://www.youtube.com/watch?v=5_JzI37iKoE&feature=related ................................................ เพลง ของขวัญจากก้อนดิน http://www.youtube.com/watch?v=ffzt5CVMGP4&feature=related ............................................... ต้นไม้ของพ่อ http://www.youtube.com/watch?v=XfgNh9gXeFA&feature=related ..................................................... รูปที่มีทุกบ้าน http://www.youtube.com/watch?v=MNcIsOdOdeQ&feature=related ............................................... ผู้ชายคนหนึ่ง ขึ้นภูเขาสูงเสียดฟ้า ร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีทั้งน้ำตา http://www.youtube.com/watch?v=Qr8KJ706d3A&feature=fvw คลิปนี้ดูเมื่อไหร่หัวใจก็ตื้นตันค่ะ ............................................................................ " รวมใจภักดิ์รักสามัคคี เป็นของขวัญให้พ่อของพวกเรากันนะคะ" ................................................................... ขอบคุณแหล่งที่มาจากเว็บกูเกิ้ลที่เป็นแหล่งรวมข้อมูลและพระบรมฉายาลักษณ์นะคะ http://images.google.co.th/images?hl=en&rlz=1R2GGLL_jaTH337&um=1&q=%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B8%9B%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87&sa=N&start=0&ndsp=20 หาcode midi เพลง Jouney on the earth เจอแล้วค่ะ.... เพื่อนๆคะ ใครที่แต่งกลอนเพื่อพระองค์ท่านเอาโค้ดข้างล่างนี้ไปประกอบได้เลยนะคะ http://www.greeninnovation.co.jp/v8_1.mp3 ขอบคุณแหล่งที่มาของโค้ดเพลงบรรเลง Jouney on the earth ที่พยายามหามาหลายปี วันนี้สมหวังซะที...ขอบคุณจริงๆค่ะ http://www.greeninnovation.co.jp/sub332.html
วันนี้ว่างพอจะนินทาน้องหมาได้จริงๆสักที ที่เรียกแฝดจุ้น เพราะ น้องหมาเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน เกิดห่างกัน หนึ่งนาที ถ้าเป็นคนก็แฝดคนละฝาล่ะเนอะ...อิอิ^ ^ ^ รูปข้างบนนี้ตอนอายุเดือนครึ่งค่ะ
^ ^ ^ พี่สาว ชื่อ ฮานะ สีจะอ่อนกว่า ฉายา "หนูฮะ" ไว้อีกเดี๋ยวคงทราบที่มาห่ะ...เอ๊ย ค่ะ
^ ^ ^ น้องชาย เอ๊ย...น้องสาวชื่อ นานะ สีเข้มกว่าและมีจุดเด่นอยู่ตรงใต้คางที่เป็นสีดำ ฉายา "หมูนะ" พอจะเดาที่มา ของฉายากันออกแล้วใช่มั๊ยคะ...
มาติดตามดูพัฒนาการของเจ้าตัวเล็กไปด้วยกันนะคะ... ***วัยน่ารัก*** เดือนครึ่ง
^ ^ ^ นานะ กินไม่พอห่อด้วยนะนั่น...อิอิ
^ ^ ^ ฮานะ อิ่มแล้วหมดสภาพ555
^ ^ ^ หน้าตา นานะ ตอนถูกจับเข้าบ้าน....ฮ่า...
^ ^ ^ โดน ฮานะ สั่งสอนให้เป็นกุลสตรีต้องอ่อนหวาน.....งับขาเข้าให้
^ ^ ^ ท่านอนนานะ จะมีมุมตลกๆตลอดเลยสำหรับนานะไม่ค่อยเป็นกุลสตรีเหมือนฮานะ แต่โตมาจะเป็นกุนสตรีแทน :p ส่วนฮานะ ก็ใช่ย่อยมาดูที่มาของคำว่า"นอนผึ่งพุง"กัน....อิอิอิ v v v
ตอนที่พาออกไปเดินเล่นข้างบ้านตลกๆมากๆเลย เพราะไม่มีตัวไหนกล้าก้าวขาเลย เราต้องดึงสายจูงแต่เจ้าตัวเล็กก็ไม่ยกขาดูไปดูมาเหมือนเล่นสกีบก ยังไงยังงั้น...อิอิ สองเดือนความซนเริ่มฉายชัด
ช่วงสองเดือนถึงสามเดือนเป็นวัยที่ ปอมฯน่ารักมากๆ ต้องเก็บภาพไว้เยอะๆ เพราะ สี่เดือนก็จะเริ่มผลัดขนแล้ว มาดูวัยน่ารักของเจ้าตัวเล็กกัน ฮานะ
นานะ
อายุสามเดือน น้าพาไปเล็มขนค่ะ
น่ารักไปอีกแบบเนาะ พอเล็มขนเสร็จ เวลาเราอุ้มขนจะนุ่มสุดๆเลยค่ะ
^ ^ ^ ท่าประจำของ นานะ เวลาเราตั้งกล้องถ่ายรูป เค้าจะทำท่าเอียงหัวเหมือนจะถามว่า "ทำอะไรเคอะ"
^ ^ ^ สาวน้อยหน้าหวาน นาม ฮานะ ค่ะ สู้กล้องตั้งแต่เด็ก...อิอิ
^ ^ ^ โชว์บั้นท้าย โปรดสังเกตุ วอลเปเปอร์ไปแล้วค่ะ จากสภาพที่เห็นเป็นแค่ส่วนหนึ่งในวีรกรรมของเจ้าตัวเล็ก ปฏิเสธไม่ได้ด้วยเพราะเวลาอึออกมานะ ก้อนวอลเปเปอร์จะม้วนรอบอุนจิ ดูคล้ายแยมโรลยังไงยังงั้น สรุป ฝีมือสองตัวเลย...เอิ๊กส์...มิรอดพ้นสายตาหน่วยพิสูจน์หลักฐานไปได้
^ ^ ^ บั้นท้ายเดี่ยวๆของ นานะ เพราะ ฮานะไม่ยอมเข้ากล้องแล้ว...อิอิ ช๊อตนี้ของนานะ ดูเพลินๆ พอเอามาต่อกันเหมือนภาพเคลื่อนไหวเลยเนาะ
เมื่อวานเป็นวันที่ฟ้าปิด และแสงตะวันดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งๆที่ปกติแล้วดวงตะวันจะส่องแสงราวกับจะเผาผลาญทุกสิ่งให้เป็นจุณได้ในพริบตายามที่ท้องฟ้าปิดแบบนี้ ทำให้ฉันกล้าที่จะเงยหน้ามองดูดวงตะวันได้อย่างเต็มตา และได้ทันมองเห็นเมฆสีดำรูปทรงแปลกๆลอยผ่านดวงตะวันไปอย่างช้าๆ ราวกับจงใจจะบดบังแสงสว่างที่เลือนลางให้มืดมิด
ทำให้ชวนคิดว่า คงเหมือนมนุษย์เราที่ต้องพานพบกับอุปสรรค ไม่ว่าจะหนักหนาเพียงใด สักวันมันก็จะผ่านไป แค่หนักแน่น และอดทน
ต้นไม้ที่เห็นในรูป ก็เปรียบเหมือน "กำลังใจ"
ที่พร้อมอ้าแขนรับ เวลาที่ดวงตะวันรู้สึกอ่อนล้า
***บ่ายวันอาทิตย์*** เริ่มได้รับข้อความแรกจากท้องฟ้าและแค่ไม่กี่วินาที ก็เห็นข้อความถัดมา
ทำให้ไม่อาจละสายตาไปไหนได้
............................................................ ***บ่อยครั้งที่ความบังเอิญทำให้เกิดเรื่องมหัศจรรย์***
ชอบรูปนี้มากเลยค่ะ เพราะไม่คาดคิดว่าจะมีนก มาขอร่วมเฟรมด้วย พอมาดูภาพแล้วต้องร้อง "ว้าว"ออกมาเลย ................................................................................. เซ็ทนี้ดูแล้วเหมือน "ห้วงอวกาศ"
อยู่ในช่วงเวลาบ่ายสี่โมงโดยประมาณ เพราะกำลังไปเก็บผ้าปูที่นอนที่ตากไว้ที่ระเบียง พอแหงนหน้ามองฟ้าเท่านั้นแหละ....วิ่งลงบันไดเสียงดังตึ่กตั่กๆ....แล้วก็ขึ้นไปพร้อมกล้องคู่ใจอีกครั้ง....เลยเก็บภาพได้อีกหลายเซ็ทเลย.....
และอีกแค่พริบตาเดียวที่เอี้ยวตัวไปอีกด้าน ก็ได้รับข้อความจากท้องฟ้าอีกครั้ง .................................................................................. ข้อความน่ารักๆจากท้องฟ้าในบ่ายวันนั้นที่สื่อถึง "หัวใจ"
................................................................. รูปนี้ดูแล้วเหมือนแมงกระพรุน
..................................................................... หมวด อ่านข้อความไม่ออก
.................................................... เซ็ทสุดท้าย "ยามเย็นย่ำ" ก่อนที่ ข้อความจากท้องฟ้าจะขาดหาย
................................................................................. "ข้อความจากท้องฟ้า"
ค่อยๆไล่ไปทีละภาพนะคะ ภาพสวยๆที่เหมือนจะหาดูได้ยาก (อันนี้คิดเอาเอง...อิอิ)แต่ความเป็นจริงแล้วคือ ธรรมชาติริมรั้วหลังบ้านนี่เอง
***สิ่งที่ได้เรียนรู้จากธรรมชาติ ริมรั้วคือ*** แหล่งที่มาเดียวกัน ถ้าจะมองมุมเดียว ก็ย่อมเห็นมุมเดียว แต่ถ้าปรับองศานิด เปลี่ยนตำแหน่งหน่อย เราจะมองเห็นด้านที่แตกต่างออกไปจากสิ่งที่มองเห็นครั้งแรก ถ้าเราไม่เปิดใจ มองมุมอื่นดูบ้าง ครั้งแรกที่เห็นภาพนี้คือ "หญ้าขึ้นรกปกคลุมจัง" พอลองเดินไปใกล้ๆ สำรวจอย่างรื่นรมย์ "ดูไปดูมา มีมุมให้น่าถ่ายเก็บไว้เยอะเหมือนกันนะเนี่ย" จากนั้นก็เริ่มมองเห็น ความงามที่ซ่อนอยู่ ภายใต้ความรกรุงรังนั้นชัดขึ้น ***มุมมองที่แตกต่าง*** สิ่งที่ท้าทายคนเราที่สุดคือ การยอมรับความแตกต่าง และเติมเต็มระยะห่าง ในความต่างนั้น ด้วยความเข้าใจ ............................................................ เรื่องต่อไปที่เรียนรู้ได้จากธรรมชาติมีชื่อว่า "ข้อความจากท้องฟ้า" หวังว่าจะติดสอยห้อยตามกันต่อไปนะคะ (o*^___________________^*o) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
Lovings
โคลอน เลิฟ 41 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟโคลอน
Lovings
โคลอน เลิฟ 6 คน
หน้าส่วนตัว
3533
