17 มิถุนายน 2551 15:25 น.
โคลอน
หลับตาสิคนดี...
ณ ดินแดนนี้มิมีวันเหงา
ปลีกตัวออกห่างจากความซึมเซา
โลกทึมเทาที่รายล้อมรอบตัว
ยิ้มสิคนดี...
ฟ้ายังมีวันมืดหม่นสลัว
ตะวันยิ้มแฉ่งไม่เห็นจะกลัว
แล้วเรามัวมาครุ่นคิดอยู่ไย
ได้ยินไหมคนดี...
จั๊กจั่นหรีดมีทำนองพลิ้วไหว
คล้ายเสียงดนตรีกล่อมจากพฤกษ์ไพร
ปลอบโยนฤทัยให้ผ่อนคลายลง
ลืมตาสิคนดี...
โลกยังมีหลากมุมน่าใหลหลง
รอให้เธอมาสัมผัสตรงตรง
และยังคงงดงามยามได้ยล
14 มิถุนายน 2551 11:05 น.
โคลอน
ณ ราตรีที่เธอเหม่อมองฟ้า
แสงจันทราสาดส่องสวยดั่งฝัน
เธอพร่ำบอกคำรักทุกคืนวัน
ฝากให้คนคนนั้นที่แสนไกล
ณ อีกฝั่งของจันทร์ที่มืดมิด
ยังมีอีกชีวิตที่เคลื่อนไหว
เป็นเหมือนเงาเหงาเงียบอยู่ในใจ
ไม่มีใครรับรู้ถึงตัวตน
สบสายตายามเธอจ้องมองจันทร์
กลับพบความเพ้อฝันพลันสับสน
จะมีไหมสักครั้งที่มีคน
มองเห็นสิ่งปะปนบนนภา
ฉันคงเป็นด้านมืดไร้สิ้นแสง
แลอ่อนแรงไม่ชัดพอเจิดจ้า
จนลางเลือนเหมือนม่านที่บังตา
มิอาจจำนรรจาต่อสิ่งใด
............................................................
ด้านมืดของพระจันทร์ ~ มินท์
ในค่ำคืนดวงจันทร์ถักทอ
ฉายแสงด้านหนึ่งจากฟ้า
แสงจันทร์ด้านนั้นที่เธอใฝ่หา
สวยจับใจเธอ
มองกลับกันที่ฉันอยู่นี้
เป็นเพียงด้านนึงข้างหลัง
ไร้แสงมืดมิดเธอไม่เห็นฉัน
เฝ้าอยู่อย่างเดียวดาย
อีกฝั่งนึงของพระจันทร์
ฉันคนที่เหงาอยู่ตรงนี้
เธอคงไม่รู้ว่ามีฉัน
เธอได้แต่เห็นฝั่งแสงจันทร์
ฉันแค่ด้านมืดของจันทร์ลางๆ
ฉันคนที่เหงาอยู่ตรงนี้
ฉันอยู่ตรงนี้อย่างเหน็บหนาว
ได้แต่อ้างว้างปวดร้าวในใจ
ที่เธอไม่เคยเห็นเลย
ด้านมืดแห่งจันทร์
13 มิถุนายน 2551 16:41 น.
โคลอน
อยากขอบคุณสายฝนทุกหยาดหยด
ที่รินรดความรู้สึกอ่อนไหว
ให้บางคนไม่เหงาจนเกินไป
ในวันที่หัวใจกลับเปียกปอน
เพราะมีเธอดวงใจจึงอบอุ่น
ทั้งไอกรุ่นจากรักละมุนอ่อน
แม้สายฝนมีวันที่วันขาดตอน
หากรักนั้นแน่นอนไม่คลอนแคลน
เหมือนกับฟ้าหลังฝนย่อมสดใส
เธอล่ะเคยเชื่อไหมใครหวงแหน
แม้มิเคยจะเอ่ยคำว่าแฟน
แต่อยากแทนทุกถ้อยด้วยร้อยกรอง
....................................................................................................
เพลง: ขอบคุณถ้าฟ้าฝนจะเป็นใจ
ศิลปิน: BeeO
ความบังเอิญที่เราได้พบกัน
ในวันนั้นเหมือนสิ่งใดช่วยเป็นใจ
พอตอนที่เห็นเธอใจฉันมันเลยหวั่นไหว
ถามตัวเองใช่เธอหรือเปล่า
เวลาที่ผ่านมาดูเธอก็แสนดี
เธอทำให้ฉันมั่นใจกับเธอ
จากวันนี้เรื่อยไป ไม่นานฉันคงต้องเผลอ
ทุ่มเทให้เธอจนหมดใจ
ให้ฟ้าฝนช่วยเป็นใจและนำพา
ฝากความหมายที่ฉันมีให้บอกเธอได้เข้าใจ
วันเวลาที่ผ่านไป เก็บสิ่งดีๆ ไว้ที่ใจ
ให้เราคิดถึงกัน
เมื่อหัวใจ ได้เจอสิ่งสวยงาม
เก็บเธอไว้เป็นดั่งแรงบันดาลใจ
ก็อยากให้เธอนำพาความฝันที่ฉันเก็บไว้
ใส่ใจเธอดูให้เธอได้รู้และซึ้งใจ
ให้ฟ้าฝนช่วยเป็นใจและนำพา
ให้ความสัมพันธ์ของเราได้เดินหน้าต่อไป
เนิ่นนานแสนไกล
เก็บสิ่งดีๆ ไว้ที่ใจให้เราคิดถึงกัน...
ให้ฟ้าฝนช่วยเป็นใจและนำพา
ให้ความสัมพันธ์ของเราได้เดินหน้าต่อไป
เนิ่นนานแสนไกล
เก็บสิ่งดีๆ ไว้ที่ใจให้เราคิดถึงกัน...
10 มิถุนายน 2551 14:02 น.
โคลอน
ถึงใครจะมองว่าเธอตุ้ยนุ้ย
ฤาพุงพุ้ยไม่น่าพิศมัย
สำหรับฉันอยากบอกไม่เป็นไร
แค่หัวใจที่แกร่งก็น่ามอง
เธอกล้าหาญกว่าใครที่เคยพบ
ฉันจึงลบคำติเตียนทั้งผอง
เหลือแต่ความรู้สึกที่กลั่นกรอง
ความดีถ้าหากมองจะเข้าใจ
อย่าไป ลด ละ เลิก เลยอาหาร
ทั้งของหวานจานโปรดโหดไปไหม
หากเธอชอบก็อย่าฝืนตามใคร
ความสุขอยู่ที่ใจใช่กายา
ออกกำลังดีกว่ายาวิเศษ
จะยกเวตจ๊อกกิ้งก็เข้าท่า
หรือหมัดมวยกังฟูเทวดา
ลองค้นหาความชอบตอบตัวเอง
ทำตามฝันอย่างที่เคยตั้งใจ
ฉันรู้ดีกว่าใครว่าเธอเก่ง
ฝากบทกลอนผ่านไปกับเสียงเพลง
อย่าไปเกรงคนผอมใช่ดูดี
9 มิถุนายน 2551 08:09 น.
โคลอน
เหมือนฟ้าไม่ได้ลิขิตเราคู่
เพราะจู่จู่ก็เหลือแค่ความฝัน
ทำได้เพียงเก็บกอดความผูกพัน
ในทุกวันที่โลกยังหมุนไป
ในวันนั้นที่ฉันเลือกเลี้ยวซ้าย
ก็คงคล้ายที่เธอคิดว่าใช่
เลือกเลี้ยวขวาจนเราต้องห่างไกล
ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่เป็น
ได้แต่หวังวันหนึ่งหากพานพบ
คงจะลบภาพลวงตาที่เห็น
แม้วันนี้ทุกสิ่งช่างยากเย็น
จนเกิดเป็นความเหน็บหนาวในใจ
ขอแค่เพียงได้ฝันอีกครั้งหนึ่ง
ในคืนซึ่งลึกซึ้งและอ่อนไหว
ฉันจะหลับตาลงคิดถึงใคร
ที่เคยใกล้แม้ไกลในความจริง
...................................................................................................
ทั้งสองคนต่างพันผูก เชื่อมกันไว้ด้วยจิตวิญญาณ ต่างเข้าใจในอารมณ์
งดงามเหมือนดั่ง สัจธรรมอันเที่ยงแท้ หากแต่ความไม่เที่ยงแท้ยิ่งงดงามกว่า
ทั้งสองไม่รู้จักกันมาก่อน ดังนั้นจึงไม่คาดหวังว่าดวงชะตามาประสบพบกัน
อาจเคยพบกันตามถนน ทั้งสอง อาจพานพบกันมานานแสนนานแล้ว
อยากถามว่า พวกเค้า จำกันได้รึเปล่า ว่าอาจเคยพบกัน ต่อหน้าต่อตา
หรืออาจเคยพูดคุยกันในฝูงชนแออัดว่า "ขอโทษ"
หรืออาจเคยส่งเสียงทางโทรศัพท์ว่า "คุณต่อผิด"
แต่ทว่าชั้นก็รู้คำตอบของพวกเค้า ซึ่งคือไม่ พวกเค้าจำกันไม่ได้ พวกเค้าคงจะตะลึงงัน หากพบว่า โชคชะตา เล่นตลกกับพวกตน
แต่อาจคงไม่ยินยอมพร้อมใจที่จะเปลี่ยนไปตามโชคชะตา
ดุจฟ้าเป็นใจ เปิดโอกาสให้พวกเค้า แล้วก็ปิด ขวางกั้นหนทางพบประสบพักต์ ฟ้าหัวเราะเยาะเย้ยเสียยิ่ง
ดุจผู้หญิงเลี้ยวซ้าย ผู้ชายเลี้ยวขวา
http://www.geocities.com/peeraphon_tu/WooiSuenMukMaDikJungDuen.wma
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1532
