6 พฤษภาคม 2551 16:28 น.
โคลอน
ความสุขของพ่อมีไม่กี่อย่าง
พวกเราต่างก็รู้อยู่ใช่ไหม
หากจะมีบางคนหลงลืมไป
แล้วแต่ใจช่างเขาเราไม่ตาม
จงยึดถือถึงคำที่พ่อสอน
เพราะคือพรประเสริฐอย่ามองข้าม
รักกันไว้คนไทยพยายาม
มิวู่วามต่อความให้วุ่นวาย
หากคิดดี พูดดี และทำดี
แม้จะมีความต่างและหลากหลาย
ในสังคมที่รวมคนมากมาย
แต่สุดท้ายจุดหมายคือหนึ่งเดียว
อยากให้พ่อของเรามีความสุข
อย่าสร้างทุกข์ให้ท่านควรเฉลียว
ประเทศไทยอยู่ได้ถ้ากลมเกลียว
อย่าให้ขวานบิ่นเบี้ยวแม้นเสี้ยวนึง
.....................................................................................
***ของขวัญจากก้อนดิน***
ธงไชย แมคอินไตย
เราทุกคนก็เหมือนก้อนดินแค่ก้อนหนึ่ง
เปราะบาง ไร้ค่า ไร้ความหมาย
อ่อนแอเหมือนโคลน ไหลไปตามทางเรื่อยไป
เมื่อน้ำแห้งไป ก็แตกระแหง
มีพลัง เพียงแค่แรงเดียวที่ยึดเรา
เหนี่ยวรั้ง เราไว้ ให้กล้าแข็ง
รวมผู้คนมากมาย ให้ทรงพลังแข็งแรง
รวมเม็ดดินทุกเม็ด ให้เป็นแผ่นดิน
เราก็รู้ พ่อต้องเหนื่อยสักเพียงไหน
ต้องลำบากใจกาย ไม่เคยสิ้น
เพราะพ่อรู้ พ่อคือ... พลังแห่งแผ่นดิน
ให้เราพออยู่พอกินกันต่อไป
หากจะหา ของขวัญ ให้พ่อสักกล่อง
เราทั้งผอง จะพร้อมกันได้ไหม
บวกกันเป็นดินเดียว ให้พ่อได้สุขใจ
ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป อย่างที่เป็นมา
เราก็รู้ พ่อต้องเหนื่อยสักเพียงไหน
ต้องลำบากใจกาย ไม่เคยสิ้น
เพราะพ่อรู้ พ่อคือ... พลังแห่งแผ่นดิน
ให้เราพออยู่พอกินกันต่อไป
หากจะหา ของขวัญ ให้พ่อสักกล่อง
เราทั้งผอง จะพร้อมกันได้ไหม
บวกกันเป็นดินเดียว ให้พ่อได้สุขใจ
ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป อย่างที่เป็นมา
ช่วยกันทำความดี ให้พ่อได้สุขใจ
ไม่ต้องเหนื่อยเกินไป อย่างที่แล้วมา
3 พฤษภาคม 2551 12:22 น.
โคลอน
เช้าวันที่ทุกสิ่งยิ่งเคลื่อนไหว
โลกสดใสเหมือนใจที่เป็นอยู่
แม้ฟ้ามัวหม่นยามฝนพรั่งพรู
แต่ทุกอณูรู้สึกดีดี
นกที่ส่งเสียงสำเนียงน่ารัก
ยังแวะพักทักทายคนที่
เพิ่งลืมตาตื่นจากห้วงราตรี
เมื่อแสงสุรีย์สาดส่องอีกครา
ลุกขึ้นจากเตียงเรียบเรียงความคิด
ณ ช่วงชีวิตที่เติบโตกว่า
ยิ้มรับวันใหม่ใช้ใจนำพา
เหมือนนาฬิกาที่หมุนเรื่อยไป