3 ตุลาคม 2550 13:23 น.

ไม่สำคัญ

ไม่สำคัญว่าเราเกิดเป็นใคร
เติบโตเป็นอะไรสิแน่กว่า
อย่าท้อถอยตามแต่โชคชะตา
ร่ำเรียนมาเสาะหาคุณค่าคน

อันวิชาความรู้ประสบการณ์
ให้เชี่ยวชาญก่อนเถิดจะเกิดผล
อุปสรรคผ่านมาให้ผจญ
อย่าร้อนรนตั้งสติไตร่ตรอง

พลิกวิกฤติให้เป็นดั่งโอกาส
ถ้าหากพลาดพลั้งไปเหนื่อยซ้ำสอง
เมื่อปัญหาเข้ามาควรกลั่นกรอง
สิ่งใดที่ใจปองลองคิดดู

ไม่สำคัญคนอื่นเกิดเป็นใคร
จะยิ่งใหญ่แค่ไหน ฤ จะอยู่
เทียบเทียมฟ้าได้เฉกเช่นกับภู
แหละเชิดชูความดีสิยั่งยืน

"สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่คนเราเกิดมาเป็นอะไร
แต่อยู่ที่เติบโตขึ้นมาเป็นอะไร"

อัลบัส ดัมเบิลดอร์

1099

love

comment

2 ตุลาคม 2550 16:38 น.

ความทรงจำ

ฉันอาจเป็นความทรงจำสีจาง
ที่นับวันเลือนลางแลหมองหม่น
คงสักวันที่ถูกปล่อยปะปน
กับภาพความสับสนในใจเธอ

แต่เธอเป็นความทรงจำแจ่มชัด
แม้พรากพลัดหรือต้องหลงคอยเก้อ
ก็ไม่เคยปล่อยให้ภาพพร่าเบลอ
หรือไผลเผลอลืมเธอไปจากใจ

อาจจะเป็นคนเดียวที่คิดถึง
เวลาหนึ่งที่ซึ่งเคยอ่อนไหว
เธอคือหนึ่งคนนั้นที่ห่วงใย
และใส่ใจคราใดที่อ่อนแอ

แต่จะมีวันนั้นอีกหรือเปล่า
คนที่ฟังเรื่องราวคราวท้อแท้
และคอยปลอบประโลมใจดูแล
ที่วันนี้เหลือแต่ความทรงจำ