2 มิถุนายน 2545 18:26 น.
โคลอน
เคยคิดว่าตัวเองโดดเดี่ยว
กลางสายน้ำเชี่ยวเปลี่ยวไหว
รู้สึกหวาดหวั่นไม่เห็นมีใคร
อยู่เคียงข้างใจเวลาต้องการ
เมื่อผ่านไปในสายน้ำลึก
ได้ตรองตรึกนึกเรื่องที่ผ่าน
ฉันเองนี่นาที่คอยทัดทาน
เมื่อมิตรภาพบานอยู่ภายในใจ
อาจเพราะฉันเกลียดความสงสาร
ยามร้าวรานและอ่อนไหว
กลัวความเจ็บที่อยู่ภายใน
จะทำให้ใครๆมองผ่านมา
ฉันไม่รู้หรอกว่าแท้จริง
โหยหาบางสิ่งยามเหนื่อยล้า
มิตรภาพดีงามที่เธอให้มา
ฉันใช้เวลาไม่คุ้มค่าเลย
2 มิถุนายน 2545 18:01 น.
โคลอน
ผิดไหมถ้าฉันไม่เลือกใคร
คนหนึ่งคนใดด้วยเหตุผล
ไม่อาจตัดใจจากใครอีกคน
เพราะยังสับสนกับใจที่มี
ผิดไหมถ้าฉันจะลาไกล
เพื่อตัดไฟตั้งแต่วันนี้
ไม่อยากให้ความรู้สึกที่ดี
ต้องลงเอยที่มีคนปวดใจ
อย่าให้เราต้องมาบาดหมาง
กับรักเปราะบางที่แตกร้าวได้
กว่าจะเข้าใจอาจสายเกินไป
มิตรภาพยิ่งใหญ่คงถูกลืมเลือน
1 มิถุนายน 2545 01:45 น.
โคลอน
อีกไม่กี่ชั่วโมงจวนจะสว่าง
นาฬิกาเดินทางบอกไว้อย่างนั้น
ติ๊กต่อก...ติ๊กต่อกอยู่ข้างๆกัน
เหมือนทุกคืนวันไม่เคยเปลี่ยนแปลง
อีกไม่นานหัวใจฉันจะสงบ
ไม่ต้องพานพบกับการขันแข่ง
ปล่อยใจออกห่างวันที่อ่อนแรง
หลับตาก่อนตะวันแซงขึ้นแบ่งเวลา
ราตรีสวัสดิ์ความดึกสงัด
ฉันไม่ผูกมัดเจ้าไว้ดอกหนา
ปิดเปลือกตาลงมั่นคงช้าๆ
หัวใจอ่อนล้าจะได้พักพิง
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
800
