8 ธันวาคม 2545 00:00 น.
โคลอน
แม้ตัวยับย่นยู่ยี่
แต่ใจดวงนี้สดใส
สามชั้นยังน้อยเกินไป
ถ้าอยากนับใหม่ลองดู
ไม่ต้องมารีดให้เรียบ
บางเฉียบแต่งตัวสวยหรู
เปิดเผยตัวเองน่าดู
เพราะรู้มีคนมองเรา
พอใจในสิ่งที่เป็น
ใครเห็นเป็นอื่นช่างเขา
ไขมันสะสมนานเนาว์
อกเราอบอุ่นจริงเอย
3 ธันวาคม 2545 17:15 น.
โคลอน
ใจหายเมื่อรู้ว่าเธอจะไป
ระยะทางยาวไกลเกินไขว่คว้า
อยากจะเอื้อมมือดึงเธอกลับมา
แต่เมื่อถึงเวลาคงยากเกิน
ไม่อยากพบเจอเธอเพื่อพลัดพราก
อยากจะหนีไปจากความห่างเหิน
แต่เพราะภาระบนเส้นทางเดิน
ขีดให้เราเผชิญความห่างไกล
มีสิ่งหนึ่งอยากบอกกับเธอว่า
ทุกนาทีมีค่ากว่าสิ่งไหน
จะเก็บบันทึกเรื่องราวในใจ
และทุกถ้อยคำไว้ไม่ลืมเลือน