23 ธันวาคม 2545 16:23 น.
โคลอน
ใช้หัวใจขีดเขียนไปในอากาศ
แล้วนั่งวาดความฝันเป็นอักษร
สื่อภาษาออกมาเป็นบทกลอน
แล้วแต่ใจนึกย้อนถึงเรื่องราว
อาจมีคนตีค่าทางความคิด
ว่าถูกผิดหรือเทียบกับดำ-ขาว
ดูมีค่าหรือไร้ค่ายังอีกยาว
เพราะไม่อยากสืบสาวถึงที่มา
หากเปิดใจให้กว้างรับมุมอื่น
ดูไม่มีจุดยืนน่าค้นหา
คงไม่อาจเลือกสรรถ้อยวาจา
ขึ้นอยู่กับเวลาจะพาไป
23 ธันวาคม 2545 13:20 น.
โคลอน
สวัสดีปีใหม่ใกล้แล้วนะ
ถึงคราวจะอวยพรกันอีกครั้ง
แม้ขอบฟ้ากั้นเราเกินรับฟัง
ฉันจะยังอธิษฐานให้เธอ
ขอให้ทุกเช้าสดชื่นแจ่มใส
กลางวันเป็นใจยิ้มได้เสมอ
จนถึงยามเย็นขอให้เจอะเจอ
สิ่งดี-ดีที่เธอต้องการในใจ
22 ธันวาคม 2545 00:53 น.
โคลอน
สวัสดีปีใหม่จากใจดวงเดิม
อวยพรเพิ่มเติมในปีก่อนเก่า
ที่ตกหล่นไปทำใจเหี่ยวเฉา
ส่งท้ายปีเก่าอวยพรอีกที
อยากได้อะไรอธิษฐานดัง-ดัง
ฉันจะนั่งฟังข้าง-ข้างตรงนี้
รับเรื่องบอกต่อเทวดาอีกที
หลับตาดูซีแล้วลองขอพร
นับ1-2-3 พูดตามใจคิด
อย่ามัวมุบมิบเหมือนกับปีก่อน
ถ้าหากชักช้าฤกษ์ดีขาดตอน
อย่ามาเว้าวอนขอพรอีกปี
17 ธันวาคม 2545 16:04 น.
โคลอน
สวัสดีปีใหม่กันอีกสักครั้ง
อย่าเพิ่งหยุดยั้งถ้าคิดว่าเบื่อ
หอบเอารอยยิ้มมาอย่างเหลือเฟือ
ถ้าใครขาดเหลือให้เลยฟรี-ฟรี
คงมีไม่น้อยคนที่เศร้าใจ
ในวันปีใหม่จนอยากหลีกหนี
อย่าคิดอย่างงั้นเลยนะคนดี
สนุกเต็มที่อย่ายอมขาดทุน
พอถึงปีหน้าค่อยว่ากันใหม่
ดีกว่าเสียใจมัวแต่เฉียวฉุน
ไม่มีอะไรแน่นอนหรอกคุณ
อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นไปเลย
8 ธันวาคม 2545 23:20 น.
โคลอน
ถึงท้องฟ้ากว้างใหญ่สักเพียงใด
มิอาจบั่นทอนใจให้อ้างว้าง
เพราะฉันมีเธอเดินร่วมเส้นทาง
สายใยบางบางเกาะเกี่ยวผูกพัน
ถึงอากาศหนาวเหน็บสักปานใด
แค่มีเธอคอยห่วงใยร่วมฝัน
จุดหมายปลายทางคงถึงเร็ววัน
ไม่เคยหวาดหวั่นเพราะฉันมีเธอ