28 ธันวาคม 2544 11:16 น.
โคลอน
เมาแล้วขับหลับไม่ตื่นฟื้นไม่มี
ระมัดระวังให้ดีเมื่อขับรถ
เพียงกรึ้บเดียวเสี้ยววินาทีแหกกฏ
อาจต้องเสียใจจำจดไปอีกนาน
เมาไม่ขับแล้วจะกลับได้ยังไง
บางคนพูดหยอกเย้าไว้แค่ผ่าน
หากเมาแล้วขับอาจกลับไม่ถึงบ้าน
มีหวังได้ไปนอนในโรงพยาบาลแทน
28 ธันวาคม 2544 11:02 น.
โคลอน
ซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน
ทำสวนหน้าบ้านสดใส
ปฏิวัติความสะอาดรับปีใหม่
ก่อนที่จะจรลีไปcountdown
ซินเดอร์เรลลาจะออกล่าคืนนี้
แล้วแปลงร่างเป็นผีเสื้อราตรีสีขาว
ส่งท้ายปีเก่าท่ามกลางแสงดาว
และจะขอพรกับจันทร์เจ้าให้เข้าที
00.01 ได้เวลาต้อนรับปีใหม่
ใครจะเฮฮาก็ปล่อยเขาไปคืนนี้
แต่เราจะกลับบ้านไปนอนหลับฝันดี
เพราะผีเสื้อราตรีหมดแรงพอดีตอนเที่ยงคืน :p
27 ธันวาคม 2544 12:57 น.
โคลอน
พรุ่งนี้จะเป็นยังไงหนอ
กับการอดทนรอรางวัลชีวิต
สิ่งที่ได้มาใช่ว่าฟ้าจะลิขิต
แต่เพราะเราไม่ปิดเมื่อโอกาสมา
แม้วันนี้ยังหาคำตอบไม่ได้
ว่าอีกนานแค่ไหนต้องค้นหา
ให้เส้นทางที่เดินไปช่วยนำพา
และใช้สติปัญญาพาก้าวเดิน
27 ธันวาคม 2544 12:57 น.
โคลอน
การเดินทางบนท้องถนนในวันหนึ่ง
ความคิดถูกติดตรึงอยู่กับสิ่งรอบข้าง
เหม่อมองออกไปผ่านกระจกสีชาจางๆ
เห็นสัจธรรมบางอย่างช่วยสอนเตือนใจ
ผู้คนบนท้องถนนที่ดูขวักไขว่
ชีวิตรีบเร่งเกินกว่าใครจะห้ามได้
ไม่รับรู้ว่าเวลาผ่านไปเร็วเท่าใด
เพราะวิถีชีวิตที่ผ่านไปยังไม่รู้เลย
จึงมองไม่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้า
เล็ดรอดผ่านสายตาที่เมินเฉย
แต่ละคนปล่อยมิตรภาพให้ผ่านเลย
จนเริ่มห่างไกลสังคมไทยที่คุ้นเคยไปทุกที
27 ธันวาคม 2544 12:43 น.
โคลอน
เปล่าเลยฉันไม่ใช่คนเข้มแข็ง
แต่เมื่อยังเหลือเรี่ยวแรงพอทานไหว
จะไม่ปล่อยให้เวลานั้นผ่านไป
โดยที่ไม่ยอมทำอะไรเพื่อตัวเอง
ยอมรับว่าเคยเจ็บและเหนื่อยล้า
ยอมรับว่ากลั้นน้ำตาไว้ไม่เก่ง
แต่จะไม่ยอมทำร้ายใจตัวเอง
เพียงเพราะว่าหวั่นเกรงความเสียใจ
เมื่อใครเขาไม่ใส่ใจกับความรัก
อย่าไปดันทุรังรักใจจะหม่นไหม้
รักคนที่เขารักเราและซื่อตรงใจ
ดีกว่ารักไปช้ำไปเพราะคนลวง