8 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
โคลอน
คนเรายากหยั่งถึงซึ่งใจ
พอมีอำนาจก็วางกล้ามใหญ่ไปทั่ว
ตั้งท่ารุกรานไม่เกรงไม่กลัว
ปากก็พูดมั่วๆว่าเพื่อโลกเสรี
หากจะทำเพื่อปกป้องอิสรภาพ
ก็ไม่ควรอุกอาจจาบจ้วงแบบนี้
ท้าทายเขาไปทั่วคิดว่าที่ทำน่ะดี
หากไฟประทุขึ้นมาอีกทีจะทำยังไง
ความสงบมีสันติสุขของประชา
ขึ้นอยู่กับจิตใต้สำนึกผู้นำว่ามีแค่ไหน
ไม่ควรยั่วยุไม่อวดเบ่งกร่างกับใคร
พึงทำตัวเป็นกลางไว้อย่างมีคุณธรรม
6 กุมภาพันธ์ 2545 13:26 น.
โคลอน
ไม่ต้องการดอกไม้ช่อใหญ่
ไม่จำเป็นต้องเหมือนใครในวันนี้
ขอเพียงเธอยังเป็นเธอทุกนาที
ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็เหมือนเดิม
ไม่ว่าวันนี้จะเป็นวันอะไร
ขอแค่มีเธอในใจเหมือนแรกเริ่ม
ไม่ต้องการของขวัญขอแค่ใจดวงเดิม
ที่ไม่ต้องแต่งเติมสิ่งใดๆมาให้กัน
6 กุมภาพันธ์ 2545 12:57 น.
โคลอน
ความรู้สึกที่เธอมีให้กัน
ซึมซับความผูกพันอย่างช้าๆ
เรียนรู้ความเข้าใจที่ผ่านมา
เพื่อให้เวลาค่อยเป็นค่อยไป
ฉันโชคดีที่วันนี้ยังมีเธอ
ที่อดทนเสมอไม่หวั่นไหว
เพราะลึกๆก็หวาดหวั่นอยู่ในใจ
กลัวว่าจะเสียเธอไปกับเวลา
แต่เธอก็ยืนหยัดเคียงข้างกัน
คอยปลอบโยนในวันที่อ่อนล้า
ให้กำลังใจและห่วงใยเรื่อยมา
จนหัวใจฉันยอมรับว่า**รักเธอ**
5 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
โคลอน
อย่าให้ฉันพูดอะไรอีกเลย
แค่แววตาก็เผยความในได้หมด
มันเอ่อล้นพร้อมที่จะรินรด
ไม่อาจจะปดความเจ็บในใจ
อย่าให้ฉันต้องเช็ดหยดน้ำตา
เมื่ออยู่ต่อหน้าเธอจะได้ไหม
หากไม่เคยรักกันอย่างจริงใจ
ช่วยเดินจากไปอย่าหันกลับมา
1 กุมภาพันธ์ 2545 13:26 น.
โคลอน
เราอาจเลือกเดินคนละเส้นทาง
แต่บนความเวิ้งว้างฟ้ามิอาจกั้น
ถึงตัวอยู่ห่างไกลแต่ใจยังผูกพัน
สายใยคงมั่นเชื่อมถึงกันตลอดไป
ขอเพียงเธอไม่ลืมเลือนคำสัญญา
ฉันจะเก็บรักษาหัวใจที่ฝากไว้
คงมีสักวันที่ทางช้างเผือกในใจ
จะเชื่อมโยงรักเราให้มั่นคงนิรันดร์