30 กรกฎาคม 2545 11:30 น.
โคลอน
เสียงวิหคแว่วเข้า หูเรา
ลองเงี่ยหูฟังเอา กู่ก้อง
ตัวเราที่หลับใหล เลยตื่น
ไยบ่เกรงกันเอี้ยง ล่วงล้ำดีฤา
แต่งโคลงสี่สุภาพครั้งแรกในชีวิตก็ออกมาแนวนี้เลย..แหะ :p
28 กรกฎาคม 2545 20:28 น.
โคลอน
***Learn to listen,opportunity
sometimes knocks very softly.***
***จงเรียนรู้ที่จะฟัง เพราะบางที...โอกาส...อาจเคาะด้วยเสียงแผ่วเบามาก***
28 กรกฎาคม 2545 01:24 น.
โคลอน
คิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่ฟ้าใสหรือหม่น
ในวันที่เธอเดินตากฝน
ในวันที่ไม่มีคนข้างกาย
คิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่รักเธอหล่นหาย
ในวันที่รู้สึกเดียวดาย
ในวันที่หาความหมายในใจ
คิดถึงฉันบ้างไหม
ในวันที่เธอหวั่นไหว
ในวันที่เธอต้องการใคร
ในวันที่ใจเธอร้าวรอน
คิดถึงฉันได้ไหม
ในวันที่เธอล้าอ่อน
ในวันที่รักขาดตอน
ในวันที่นึกย้อนเวลา
คิดถึงฉันได้ไหม
ในวันที่เธอปวดปร่า
ในวันที่ต้องเช็ดน้ำตา
ในวันที่อ่อนล้าเกินทน
คิดถึงฉันได้ไหม
แม้ไม่ค่อยมีเหตุผล
แต่อยากให้รู้ใจคน
ที่เวียนวนเพราะรักเธอ
22 กรกฎาคม 2545 08:00 น.
โคลอน
ความสุขมักอยู่กับเราได้ไม่นาน
เหมือนฟ้าแลบเปรียบปานนั้นหนา
แสงกระจ่างที่กระทบกลบฟ้า
แค่กระพริบตาแวบเดียวมาก็ผ่านไป
ความทุกข์ก็คล้ายกับฟ้าคะนองครา
เสียงกึกก้องในวิญญาพาหวั่นไหว
แต่ไม่นานเมื่อฟ้าฝนไม่เป็นใจ
สิ่งต่างๆก็ผ่านไปคล้ายสายลม
ในโลกนี้เมื่อมีสุขย่อมมีทุกข์
แม้แต่ฟ้ายังต้องคลุกเคล้าผสม
เมื่อฟ้าแลบก็ต้องร้องตามระงม
เหมือนเป็นปมสุขและทุกข์รับรุกกัน
19 กรกฎาคม 2545 11:31 น.
โคลอน
อย่าทำให้ต้องเจ็บอีกเลย
อยู่เฉยๆไม่ต้องมาใจใส่
เมื่อเป็นฉันที่ต้องเสียใจ
ไม่ต้องแคร์อะไรแค่น้ำตา
อย่าห่วงใยยืดเยื้อความผูกพัน
ก่อนหน้านั้นที่มีแต่ปัญหา
แม้ที่เห็นอาจแค่คนเฉยชา
แต่ในใจมันเจ็บล้าลงทุกที
ขอเวลาให้ฉันอยู่คนเดียว
จะได้ชินความโดดเดี่ยวถ้วนถี่
หากพรุ่งนี้ลืมตาขึ้นอีกที
คงเข้าใจได้ดีเมื่อไม่มีใคร
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
12820
