16 สิงหาคม 2545 23:04 น.
โคลอน
คนเจ้าชู้ไก่แจ้ท่านแม่ว่า
แค่ดูหน้าก็คงจะพอรู้
สบสายตายิ่งเห็นเต็มประตู
ยิ่งหัวงูยิ่งเห็นชัดถนัดตา
คนเจ้าชู้เปิดเผยก็ไม่แปลก
เพราะสามารถแบ่งแยกให้รู้ว่า
คนนี้หนอที่หลีเราตามตำรา
ไม่น่ากลัวเท่าไหร่หนารับมุขทัน
คนเจ้าชู้ลึกลับจับไม่อยู่
ถึงจะเซียนชั้นครูก็ยังหวั่น
มาไม้ไหนกันหนอรับไม่ทัน
สงสัยต้องเรียนรู้กันไปอีกนาน
8 สิงหาคม 2545 00:08 น.
โคลอน
มองโทรศัพท์ที่โต๊ะตัวเก่า
กรอบรูปวัยเยาว์ยังคงสดใส
แต่หัวใจฉันสิไม่รู้เป็นไง
วันนี้พเนจรไปที่ไหนกัน
ตอนที่เธออยู่ก็ไม่รู้สึกอะไร
แต่พอห่างกันไปกลับคิดฝัน
อยากได้ยินเสียงคนเดิมที่คุ้นกัน
แต่ไม่มีเลยสักวันที่ต่างไป
ฉันก็ยังอยู่ในโลกใบเดิม
แต่ความเหงากลับเพิ่มไม่ไปไหน
จวนจะรุ่งเช้าเริ่มวันใหม่
แต่ฉันกลับไม่มีใครเหมือนเดิม
1 สิงหาคม 2545 23:01 น.
โคลอน
หากเธอหมดฝันหากเธอหมดไฟ
ฉันจะเป็นแรงใจให้อยู่เสมอ
อย่าเพิ่งท้อถอยกับสิ่งที่เจอ
แม้ฝันพร่าเบลออย่าเผลอลืมเลือน
ความมุ่งมั่นที่เคยเห็นในแววตา
ฉันจำได้ว่าไม่มีใครเหมือน
จุดมุ่งหมายที่เธอไม่เคยแชเชือน
ทุกสิ่งย้ำเตือนสติได้ดี
ฉันมั่นใจว่าเธอต้องทำได้
ผ่านพ้นมันไปอุปสรรคเหล่านี้
อาจมีไขว้เขวไปบ้างบางที
แต่ฉันรู้ดีว่าเธอแกร่งพอ
เดินต่อไปเถอะนะเพื่อนรัก
หากเหนื่อยนักพักความทดท้อ
ลุกขึ้นเมื่อไรมาสานฝันต่อ
ฉันจะคอยรอแสดงความยินดี
31 กรกฎาคม 2545 17:40 น.
โคลอน
แค่ลืมใครสักคนไม่ยากหรอก
อยากจะบอกให้เธอรู้เอาไว้
ใช่เธอคนเดียวซะเมื่อไร
ที่ไม่เคยรักใครอย่างจริงจัง
ฉันก็คิดเหมือนกันกับเธอ
แค่คนเพ้อเจ้อที่ต้องผิดหวัง
ในเมื่อความรักไม่เคยจีรัง
แค่กลบดินฝังขังความไว้ใจ
ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเจ็บ
ฉันไม่คิดเก็บเรื่องเธอเอาไว้
เพราะหน่วยความจำที่อยู่ในใจ
ไม่เก็บอะไรที่รกรุงรัง
30 กรกฎาคม 2545 12:47 น.
โคลอน
เพราะความรักของแม่นั้นพิเศษ
ทั้งที่ไม่มีแม้เวทย์มนต์ขลัง
แต่สองมือแม่ปี่ยมด้วยพลัง
ที่ช่วยปลูกฝังให้ลูกได้ดี
เพราะความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่
ยากจะหาใครเหมือนในโลกนี้
ไม่ว่าจะผ่านเรื่องร้ายหรือดี
แม่ไม่เคยมีหนีหายห่างไกล
เพราะความรักของแม่นั้นอบอุ่น
ด้วยความการุณย์เกื้อหนุนลูกให้
พ้นเคราะห์พ้นโศกและเหตุเภทภัย
ลูกภาคภูมิใจที่ได้เกิดมา
แม้รักของลูกไม่อาจเทียบเท่า
พระคุณนานเนาว์ที่เฝ้าห่วงหา
ลูกขอตอบแทนพระคุณมารดา
ตราบสิ้นชีวาไม่เคลื่อนคลาคลาย