8 ธันวาคม 2545 23:20 น.
โคลอน
ถึงท้องฟ้ากว้างใหญ่สักเพียงใด
มิอาจบั่นทอนใจให้อ้างว้าง
เพราะฉันมีเธอเดินร่วมเส้นทาง
สายใยบางบางเกาะเกี่ยวผูกพัน
ถึงอากาศหนาวเหน็บสักปานใด
แค่มีเธอคอยห่วงใยร่วมฝัน
จุดหมายปลายทางคงถึงเร็ววัน
ไม่เคยหวาดหวั่นเพราะฉันมีเธอ
8 ธันวาคม 2545 00:00 น.
โคลอน
แม้ตัวยับย่นยู่ยี่
แต่ใจดวงนี้สดใส
สามชั้นยังน้อยเกินไป
ถ้าอยากนับใหม่ลองดู
ไม่ต้องมารีดให้เรียบ
บางเฉียบแต่งตัวสวยหรู
เปิดเผยตัวเองน่าดู
เพราะรู้มีคนมองเรา
พอใจในสิ่งที่เป็น
ใครเห็นเป็นอื่นช่างเขา
ไขมันสะสมนานเนาว์
อกเราอบอุ่นจริงเอย
3 ธันวาคม 2545 17:15 น.
โคลอน
ใจหายเมื่อรู้ว่าเธอจะไป
ระยะทางยาวไกลเกินไขว่คว้า
อยากจะเอื้อมมือดึงเธอกลับมา
แต่เมื่อถึงเวลาคงยากเกิน
ไม่อยากพบเจอเธอเพื่อพลัดพราก
อยากจะหนีไปจากความห่างเหิน
แต่เพราะภาระบนเส้นทางเดิน
ขีดให้เราเผชิญความห่างไกล
มีสิ่งหนึ่งอยากบอกกับเธอว่า
ทุกนาทีมีค่ากว่าสิ่งไหน
จะเก็บบันทึกเรื่องราวในใจ
และทุกถ้อยคำไว้ไม่ลืมเลือน
29 พฤศจิกายน 2545 07:06 น.
โคลอน
ขอโทษที่ฉันผิดนัด
บอกปัดไปอยู่บ่อยบ่อย
รู้นะว่าเธอเฝ้าคอย
ฉันเลยต้องหงอยซึมเซา
ขอโทษที่ฉันไม่ดี
เลื่อนนัดทั้งปีจนเศร้า
เหตุผลมากเกินแล้วเรา
คงไม่มีใครเขารอ
26 พฤศจิกายน 2545 17:36 น.
โคลอน
รู้ไหมเวลาที่เธออ้างว้าง
จิตใจเปราะบางเพราะความอ่อนไหว
ยังมีอีกคนที่อยู่ไม่ไกล
เขาแอบห่วงใยอยู่ตลอดมา
แต่ที่เขาไม่เคยจะเอื้อนเอ่ย
หรือเฉลยเพื่อให้เธอได้รู้ว่า
ในมุมหนึ่งเล็ก-เล็กของเวลา
มีบางคนคอยห่วงหาเพียงเธอ
เพราะความจริงเธอนั้นมีใครใคร
คอยเป็นห่วงเป็นใยอยู่เสมอ
ฝันเล็กเล็กจึงไม่อาจพบเจอ
ภาพของเธอที่อยู่ใกล้ความจริง
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1246
