13 มีนาคม 2550 13:41 น.
โคลอน
อยู่ท่ามกลางเมฆหมอกบอกใจนิ่ง
แม้นยากยิ่งมองฟ้าน่าใจหาย
ควันคละคลุ้งฝุ่นผงรายรอบกาย
แสนเสียดายฟ้ากลายยากกลับคืน
อยู่ท่ามกลางไฟป่าน่าพิโรธ
ใจคิดโทษมนุษย์สุดจะฝืน
หากเกิดแล้วดับได้ไหนจุดยืน
ธรรมชาติเอาคืนจักเสียใจ
จะกี่ปีล่วงผ่านกาลกลืนกล้ำ
ยิ่งตอกย้ำว่าเราถูกผลักไส
ไม่มีฝนขาดน้ำน่ะเพราะใคร
ตรองดูใหม่ด้วยใจสักนิดนึง
ถ้าเรารักษ์ธรรมชาติสักหน่อย
คงไม่ปล่อยให้ป่าไร้ที่พึ่ง
ฝนตกไม่ทั่วฟ้าบ่นอื้ออึง
จักรำพึงอยู่ไยไม่ช่วยกัน
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าตรองดู
โบราณรู้ชีวิตคนเราสั้น
หากไม่คอยดูแลกันและกัน
คงสักวันธรรมชาติพรากไป
หากเราเป็นผู้ให้แล้วค่อยรับ
ธรรมชาติจะปรับสมดุลย์ใหม่
เมื่อเรียนรู้ที่จะให้ด้วยใจ
ทุกสิ่งย่อมจะเป็นไปด้วยดี
4 มีนาคม 2550 18:31 น.
โคลอน
ขอโทษนะที่ยังคงร้องไห้
หยุดน้ำตาไม่ได้จนวันนี้
พยายามเข้มแข็งขึ้นซะที
กลับไม่มีพลังจะอดทน
รู้นะถ้าหากเธอมองผ่านมา
คงจะเห็นแววตาคนสับสน
ที่ยังคงปล่อยใจให้เวียนวน
อยู่กับความทุกข์จนยากดูแล
ฉันเคยบอกตัวเองเช็ดน้ำตา
อย่าให้ไหลลงมารู้สึกแย่
เตือนตัวเองอย่าให้ความอ่อนแอ
เข้ามาเกาะติดแจกับตัวเรา
ขอโทษนะที่ยังคงไม่เปลี่ยน
แม้เวลาหมุนเวียนมาที่เก่า
จะกี่รอบก็ยังคงเห็นเงา
ภาพของเราที่ยังอยู่เหมือนเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2550 12:24 น.
โคลอน
หากรักใครแล้วเขาไม่รักตอบ
ควรตีกรอบหัวใจอย่าใฝ่ฝัน
จะหลอกตัวเองไปทำไมกัน
ยิ่งดึงดันยิ่งเจ็บเหน็บหนาวใจ
หากรักใครแล้วเขามีเจ้าของ
ควรตรึกตรองว่าเหมาะสมหรือไม่
ที่จะปล่อยอารมณ์พัดพาไป
จนไม่เหลือสิ่งใดให้ชื่นชม
หากรักใครแล้วเขาไม่เหลียวแล
ทำเชือนแชจนเราต้องขื่นขม
จะทนทุกข์อยู่ไยให้ตรอมตรม
ออกมาสร้างโลกกลมให้มันดี
หากรักใครก็ควรเผื่อใจบ้าง
เหลือที่ว่างวางไว้ด้วยศักดิ์ศรี
อย่างน้อยเมื่อผิดหวังก็ยังมี
ความรู้สึกที่ดีกับตัวเอง
2 กุมภาพันธ์ 2550 17:02 น.
โคลอน
หากหัวใจไร้รักคงเลื่อนลอย
ทุกสิ่งพลอยซึมเซาไม่สดใส
หากหัวใจไร้ซึ่งคนห่วงใย
จะยิ้มได้อย่างไรเหมือนเคยเป็น
หากหัวใจไร้ซึ่งคนดูแล
คงอ่อนแอจนใครต่างมองเห็น
หากหัวใจไร้ซึ่งรักซ่านเย็น
คงไม่ใช่ประเด็นที่เย็นชา
หากหัวใจไร้รักเพราะใครทำ
ให้บอบช้ำจนยากจะใฝ่หา
หากหัวใจไร้ซึ่งความศรัทธา
จากคุณค่าแห่งรักมักทุกข์ทน
หากหัวใจไร้รักคงหม่นหมอง
นั่นแหละคือครรลองอย่าสับสน
หากหัวใจไร้แรงบันดาลดล
ต้องหาคนที่รักพักพิงใจ
26 มกราคม 2550 14:19 น.
โคลอน
ฉันเดินเข้าไปในร้านเครื่องเขียน
ความคิดวนเวียนจะเลือกเล่มไหน
สีควันบุหรี่ก็ดูหม่นไป
สีสันสดใสก็ไม่เข้าที
อยากเลือกเล่มใหม่ให้เหมือนเล่มเก่า
จะหาที่ไหนเล่าต่อจากนี้
บันทึกแต่ละเล่มใช่จะมี
เรื่องราวดี-ดีมาทดแทนกัน
ไดอารี่เล่มเก่าที่หายไป
คือทุกสิ่งที่ใจเคยใฝ่ฝัน
อยากย้อนเวลาเพื่อนึกถึงวัน
ที่เคยแบ่งปันทุกสิ่งในใจ
ไดอารี่ด้านหลังคงเปล่าว่าง
เจ้ารู้สึกเคว้งคว้างเหมือนกันไหม
ที่ไม่มีใครมาคอยกวนใจ
บอกเล่าเรื่องราวใด-ใดให้ฟัง
จากนี้ไปไม่มีไดอารี่
เก็บทุกสิ่งที่มีไว้ข้างหลัง
รวบรวมเครื่องเขียนก่อนมันจะพัง
ใส่ลิ้นชักที่ยังคงเปิดรอ
เผื่อสักวันฉันอาจหาเจ้าเจอ
แม้คอยเก้อจะไม่มีวันท้อ
มีบันทึกเล่มเดียวก็เพียงพอ
ที่ใจนั้นอยากขอให้กลับคืน
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
7348
