2 มกราคม 2551 18:46 น.
โคลอน
ขอพระองค์เสด็จสู่สรวงสวรรค์
ไทยโศกศัลย์ไหวหวั่นวันหม่นหมอง
แสนอาลัยไพร่ฟ้าน้ำตานอง
ร่วมร้อยกรองภาษายากหาคำ
ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย
ส่งเสด็จพระองค์ไปใจระส่ำ
แสงหนึ่งที่ส่องสะท้อนช่วยนำ
ให้พระองค์สถิตย์ ณ สวรรคาลัย
31 ธันวาคม 2550 12:29 น.
โคลอน
ณ วันที่เราห่างต่างหวั่นไหว
เธออยู่ไหนไม่เคยจะเสาะหา
มิเอื้อนเอ่ยเปิดเผยถ้อยวาจา
เพื่อรั้งตัวเธอมาใกล้ชิดกัน
ความรู้สึกลึกลึกรู้กันอยู่
ใจก้องกู่บอกรักไม่เปลี่ยนผัน
เพียงผ่านพบบรรจบกับคืนวัน
แม้ต้องพรากจากกันพร้อมร่ำลา
บทกวีฝากไปผ่านสายลม
เพียงมีใครชื่นชมแลเห็นค่า
ตัวอักษรสื่อไว้แทนแววตา
ลองเพ่งมองลงมาอาจพบเจอ
หากคืนนี้คนดีนอนไม่หลับ
อย่าปล่อยดาวประดับบนฟ้าเก้อ
มีคนรอสายตาหนึ่งจากเธอ
ลองมองดูสิเอออยู่ที่ใด
29 ธันวาคม 2550 11:35 น.
โคลอน
เข้าใจนะชีวิตต้องเดินหน้า
ไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน
ที่ต้องอยู่ให้ได้อย่างใครใคร
คิดวาดหวังในใจให้เราเป็น
ยิ้มได้ทั้งน้ำตาแกร่งกล้าไหม
ความอ่อนไหวซ่อนไว้ไม่ให้เห็น
ทว่าสิ่งเหล่านี้ช่างยากเย็น
เกินหลีกเร้นเก็บไว้ด้วยแววตา
ปฏิทินผ่านไปใจดวงเก่า
มีเรื่องเล่ามากมายอยากจะหา
ความทรงจำดีดีเก็บกอดมา
เผื่อจะช่วยเยียวยาได้บางที
นี่สินะที่เขาเรียกชีวิต
ปล่อยความคิดล่องลอยไปทุกที่
ก่อนรวบรวมความรู้สึกที่มี
มาต่อติดให้ดีเหมือนจิ๊กซอว์
27 ธันวาคม 2550 09:28 น.
โคลอน
สวัสดีปีใหม่กันอีกครั้ง
มิรอรั้งตั้งจิตอธิษฐาน
ให้เธอสุขสมหวังตลอดกาล
นานเท่านานพบเจอแต่สิ่งดี
อุปสรรคเข้ามาให้ผ่านไป
ชะล้างใจผ่องแผ้วเกษมศรี
ปัญหาที่หลายหลากแม้นมากมี
ลุล่วงไปด้วยดีค่อยคลี่คลาย
ถ้าหากมีน้ำตาคราเศร้าโศก
หนึ่งประโยคอยากบอก"เดี๋ยวก็หาย"
เมื่อเธอยังมีฉันใช่เดียวดาย
กำลังใจมากมายมีให้กัน
ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
เรื่องเลวร้ายใดให้เป็นแค่ฝัน
ขอความสดใสคงอยู่นิรันดร์
และชีวันแช่มชื่นรื่นรมย์
20 ธันวาคม 2550 16:36 น.
โคลอน
เธอ....
อาจพบเจอสิ่งใหม่ ณ ที่หนึ่ง
และไม่มีชื่อใครให้คะนึง
วันนี้จึงห่างหายไม่กลับมา
ฉัน....
คอยนับวันและวาดหวังเพียงว่า
ใครคนหนึ่งที่อยู่ไกลสายตา
บางเศษเสี้ยวเวลาคิดถึงกัน
เรา....
เหลือแค่เงาเลือนลางคล้ายความฝัน
แต่ฉันยังคงอยู่เพื่อรอวัน
แม้ตีบตันกับการเฝ้ารอใคร
คง....
เดินทางตรงเหมือนวันที่อ่อนไหว
ช่องว่างระหว่างที่เราห่างไกล
จะต่อเติมใจลงไปเช่นเดิม
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
1345
